„Ólafur Ísleifsson og Karl Gauti Hjaltason áttu aðeins eitt erindi á Klaustur Bar þetta kvöld ... Þeir voru að svíkja flokkinn sem kom þeim á þing,“ skrifar Inga Sæland, formaður Flokks fólksins í aðsendri grein í Morgunblaðinu í dag.
Það var kaldhæðnislegt að lesa ummæli höfð eftir ábúðarfullum Ólafi Ísleifssyni, fyrrverandi þingmanni og þingflokksformanni Flokks fólksins, sl. mánudag í Morgunblaðinu. Þar sagði hann meðal annars að: „Stjórnmálaflokki og þeim sem hafa verið settir til starfa á hans vegum stafar mikil orðsporshætta af slíkri skipan mála eins og nú hefur verið staðfest að er uppi hjá Flokki fólkins.“
Þarna talar maður sem nýverið hefur fullkomlega að eigin frumkvæði og hvötum eyðilagt eigið orðspor sem stjórnmálamaður með því að taka þátt í samsæri sem hefur kastað rýrð á æru þings og þjóðar. Ólafur Ísleifsson og Karl Gauti Hjaltason félagi hans eru nú farnir í sögubækurnar sem fyrstu þingmenn lýðveldissögunnar sem eru látnir sæta ábyrgð fyrir gjörðir sínar með því að þeir eru reknir úr sínum eigin flokki fyrir afbrot sín. Engir nema þeir sjálfir frömdu þau ótrúlegu afglöp að fara til samsærisfundar við stjórn flokks pólitískra andstæðinga Flokks fólksins á Klaustur Bar, steinsnar frá Alþingishúsinu þann 20. nóvember síðastliðinn. Öll heimsbyggðin hefur þegar fengið að frétta af því í fjölmiðlum hvað gerðist þar.
Þetta var í annað sinn á stuttum tíma sem Sigmundur Davíð Gunnlaugsson, formaður Miðflokksins, hefur forgöngu um að leiða smánun og skömm yfir sína eigin þjóð á alþjóða vettvangi. Fyrra skiptið var hið makalausa Wintris-mál sem kostaði hann forsætisráðherrastólinn. Er þjóðin ekki komin með nóg af svona stjórnmálamönnum?
Ég ætla ekki að rekja hér í smáatriðum hvað gerðist á þessum fundi. Það hafa fjölmiðlar gert. Ég vil þó benda á að þessi drykkjufundur, sem að stórum hluta fór fram á þingfundartíma, hafði skýrt markmið. Það var að fá Ólaf Ísleifsson, þá þingflokksformann Flokks fólksins, og Karl Gauta Hjaltason, þá varaformann þingflokks og stjórnarmann í Flokki fólksins, til að ganga í Miðflokkinn. Þess vegna sat gervöll stjórn Miðflokksins á barnum Klaustri með þeim. Tilefni fundarins augljóst, þessi „hættulegi“ flokkur fátæka fólksins sem auðmaðurinn Sigmundur Davíð og félagar hans vildu fyrir hvern mun koma fyrir kattarnef.
Þetta er ástæða þess að umræðan á Klausti þróaðist með þeim hætti sem við heyrum á upptökum þaðan. Það var farið markvisst í að svívirða samstarfsfólk Ólafs og Karls Gauta í þingflokki Flokks fólksins. Um leið var þeim sjálfum hælt í hástert. Þeir létu sér þetta allt vel líka. Svo var rætt hvernig búið skyldi til pláss fyrir Ólaf í embætti nýs þingflokksformanns Miðflokksins en Gunnar Bragi Sveinsson taldi sig eiga í vændum örugga sendiherrastöðu í bitlingaskiptum við Sjálfstæðisflokkinn. Í framhaldinu af umræðunni um Flokk fólksins var svo byrjað að úthúða öryrkjum og fötluðum. Konur, sem af einhverjum ástæðum voru taldar ógna þessum körlum sem þarna voru samankomnir, fengu síðan sinn skammt með ömurlegu orðfæri.
Ólafur Ísleifsson og Karl Gauti Hjaltason áttu aðeins eitt erindi á Klaustur Bar þetta kvöld og vissu mætavel hvað til stóð. Þeir voru að svíkja flokkinn sem kom þeim á þing. Er uppvíst varð hvað þarna hafði farið fram átti stjórn Flokks fólksins engan annan kost en að fara fram á afsögn þessara tveggja þingmanna. Þegar þeir urðu ekki við því þá var þeim vikið úr flokknum og sviptir öllum trúnaðarstöðum á hans vegum. Þeir höfðu með gjörðum sínum báðir fyrirgert öllu trausti.
Enginn stjórnmálaflokkur hefði látið forystumenn þingflokks síns komast upp með önnur eins svik án þess að slíkir stjórnmálmenn hefðu verið látnir axla ábyrgð. Með þá Ólaf og Karl Gauta áfram innanborðs hefði þingflokkur Flokks fólksins ekki aðeins verið óstarfhæfur heldur einnig meðsekur í þeirri andstyggð sem fram fór á Klaustur Bar. Orðstír flokksins ónýtur og hann rúinn öllu trausti.
Það kom mjög á óvart að þessir tveir menn sem félagar í Flokki fólksins höfðu borið á höndum sér og sýnt mikið traust, skyldu bregðast því með þessum hætti. Báðir gengu þeir til liðs við flokkinn haustið 2017, eftir að boðað hafði verið til kosninga þá í októberlok. Þeir komu að krásunum sem aðrir höfðu matreitt ofan í þá í boði Flokks fólksins og fengu 1. sæti, hvor í sínu kjördæminu. Eftir að þeir voru kjörnir á þing var Ólafur gerður að þingflokksformanni. Karl Gauti varð varaformaður þingflokks. Á landsfundi Flokks fólksins í september sl. hlaut Karl Gauti síðan mjög góða kosningu í stjórn flokksins. Ég, sem formaður flokksins, studdi þá báða eindregið í þessar trúnaðarstöður. Ég studdi líka setu þeirra í nefndum, bæði innan þings og utan.
Báðir hafa þeir Ólafur og Karl Gauti haft full tækifæri og málfrelsi til að koma skoðunum sínum á framfæri, bæði innan þingflokks, stjórnar flokksins og á almennum flokksfundum. Á þá hefur verið hlustað, jafnvel gengið til atkvæðagreiðslu í stjórn um tillögu Karls Gauta varðandi fyrirkomulag um það hvernig staðið skyldi að greiðslu reikninga. Hann varð undir en þannig er það bara í lýðræðislegu stjórnmálastarfi. Fólk fær ekki alltaf vilja sinn. Það réttlætir þó ekki að menn geri þá hosur sínar grænar fyrir pólitískum andstæðingum.
Víkjum þá að gagnrýni um að ég hafi verið prókúruhafi og gjaldkeri Flokks fólksins. Það var ég hvort tveggja og fyrir því var einföld ástæða. Flokkur fólksins er rétt tveggja og hálfs árs gamalt stjórnmálaafl. Lengst framan af barðist þessi hreyfing í bökkum fjárhagslega enda að upplagi mestan part stofnuð fyrir mitt frumkvæði af fátæku fólki, öryrkjum og öldruðum til að berjast gegn örbirgð og misrétti í okkar ríka landi. Sem formaður hef ég í fullu samráði við stjórn þurft að gæta ýtrustu ráðdeildar þar sem öllu skiptir að hafa fullkomna yfirsýn frá degi til dags.
Þetta hefur tekist farsællega. Flokkurinn býr nú við heilbrigðan fjárhag. Hann er skuldlaus og slíkt er afar fátítt meðal íslenskra stjórnmálaflokka í dag. Reikningar flokksins hafa aldrei hlotið athugasemdir endurskoðenda og þeim hefur verið skilað í samræmi við lög og reglur. Þeir hafa ávallt verið opnir öllum stjórnarmönnum, líka Karli Gauta Hjaltasyni. Halldór Gunnarsson sat í stjórn og þriggja manna fjárhagsráði flokksins, var með aðgang og eftirlitsheimild að heimabanka flokksins. Hann undirbjó ársreikninga ásamt gjaldkera í hendur löggilts endurskoðanda. Halldór Gunnarsson vissi um öll fjármál Flokks fólksins frá A til Ö. Það er aumt að horfa upp á Halldór, Karl Gauta og Ólaf í hefndarleiðangri nú þar sem þeir reyna að sá fræjum efasemda og tortryggni um fjármál Flokks fólksins um leið og þeir vita betur,“ skrifar Inga en greinina er hægt að lesa í heild sinni í Morgunblaðinu í dag.