Andlát: Þorsteinn Ingi Sigfússon

Dr. Þorsteinn Ingi Sigfússon, prófessor og forstjóri Nýsköpunarmiðstöðvar Íslands, varð bráðkvaddur aðfaranótt 15. júlí, 65 ára að aldri.

Hann fæddist í Vestmannaeyjum 4. júní 1954, sonur hjónanna Sigfúsar J. Johnsen, kennara og félagsmálastjóra, og Kristínar S. Þorsteinsdóttur, húsfreyju og bankastarfsmanns.

Að loknu stúdentsprófi frá MH 1973 nam Þorsteinn Ingi eðlisfræði og stærðfræði við Kaupmannahafnarháskóla 1973-78 og lauk doktorsprófi frá Cambridge-háskóla á Englandi 1982. Þar hlaut hann verðlaunastyrk Clerk-Maxwell og var kjörinn „Research Fellow“ við Darwin College 1981.

Þorsteinn Ingi fékk stöðu sem fræðimaður við Raunvísindastofnun Háskóla Íslands (HÍ) 1983 og var prófessor í eðlisfræði við HÍ frá 1989. Hann var stjórnarformaður Raunvísindastofnunar 1986-90, formaður rannsóknarráðs 1996-99 og formaður tækniráðs Rannís 2008-2013. Þorsteinn vann að tengingu fræðasamfélagsins við atvinnulífið og tók þátt í stofnun margra sprotafyrirtækja, t.d. Vaka-fiskeldiskerfa, Al-álvinnslu og Íslenskrar NýOrku. Hann var einnig formaður framkvæmdanefndar alþjóðavetnissamtakanna (IPHE). Þorsteinn Ingi var ráðinn forstjóri Nýsköpunarmiðstöðvar Íslands við stofnun hennar 2007.

Hann var sæmdur riddarakrossi fálkaorðunnar 2004 og hlaut rússnesku alheimsorkuverðlaunin, Global Energy Prize, 2007 fyrir framlag sitt til vetnismála. Í framhaldi af því stýrði hann stóru rannsóknarverkefni við Tomsk-háskóla.

Eftir Þorstein Inga liggur fjöldi ritrýndra vísindagreina auk annarra skrifa. Afmælisritið „Þekkingin beisluð – nýsköpunarbók“ kom út í tilefni af sextugsafmæli hans árið 2014.

Eftirlifandi eiginkona Þorsteins Inga er Bergþóra Karen Ketilsdóttir, forstöðumaður. Þau eignuðust þrjú börn; Davíð Þór, lækni, f. 1980, Dagrúnu Ingu, lækni, f. 1988, og Þorkel Viktor, tölvunarfræðing, f. 1992. Barnabörnin eru þrjú.