„Ég álít að menn séu að sparka löppunum undan sauðfjárbændum og sauðfjárbyggðum ef þeir virða það ekki sem Íslendingar þrá og þykir best þegar gest ber að garði, að bera þeir fram íslenskt lamb,“ segir Guðni Ágústsson, fyrrverandi ráðherra, í samtali við mbl.is um innflutning á lambakjöti.
„Íslendingar vilja ekki að það sé farið yfir hálfan hnöttinn til að sækja afurð annarra þjóða þegar að til er nægt magn í lifandi lömbum og kjöti í frystihúsum,“ bætir hann við.
Greint var frá því í Morgunblaðinu í dag að tugir tonna af innfluttum lambahryggjum væru á leiðinni til Íslands og þeir gætu verið komnir í búðir í næstu viku.
Hryggirnir voru pantaðir eftir að ráðgjafanefnd um inn- og útflutning landbúnaðarvara lagði til við ráðherra að gefinn yrði út tímabundinn innflutningskvóti á lækkuðum tollum til að bregðast við skorti á innlendum lambahryggjum.
Áður en ráðherra veitti leyfi til að opna tollkvóta á lambahryggjum bárust nýjar upplýsingar frá framleiðendum sem þýddi að skilyrði fyrir leyfisveitingu var ekki lengur fullnægt. Ráðherra óskaði því eftir að ráðgjafanefndin endurmæti hvort þörf sé á að flytja inn lambahryggi og á nefndin að skila niðurstöðu í þessari viku.
„Hér er búið að kjafta upp skortsölu en það er enginn skortur. Það er til lambakjöt ef menn deila því sín á milli. Hér höfum við átt og fullnægt þessum mikilvæga markaði og nú stendur yfir eitt mesta sólarsumar þannig það er mikil aukning í sölu á lambakjöti,“ segir Guðni og telur að ástandið sé hneyksli.
„Ég tel að það sýni að nefndin hafi ekki unnið sitt verk að ráðherra hefur skipað henni á nýjan leik að afla upplýsinga. Ég býst við því að landbúnaðarráðherra hljóti að virða þá stöðu að þetta er sérstakur, mikilvægur, dáður og elskaður munaður sem íslenska lambið er,“ bætir hann við.
Hann segir þó að við þessar aðstæður hefðu bændur átt að byrja slátra fyrir tíu dögum síðan og að þeir hafi „flotið sofandi að feigðarósi og ekki varað sig á því hvað menn eru grimmir og hvað menn eru staðráðnir í því að tala um skort.“
Guðni segir það nýmæli að mönnum detti í hug að flytja inn lambakjöt og aldrei hefði „nokkrum manni dottið það fyrr í hug nema þá í gáleysi og borið skaða af.“
Þá sé það virðingarleysi við deyjandi heim að flytja lambakjöt inn yfir hálfan hnöttinn til lands sem á nóg af því, bæði í högum og í frystihúsum.
„Það er ljóst að hér fara fyrir liði miklir talsmenn innflutningsins á öllum sviðum. Ég held að hér ráði annarleg sjónarmið för og þetta íslenska gáleysi að virða ekkert það sem okkur er heilagt,“ segir hann að lokum.