Hæstiréttur hefur ómerkt dóm Landsréttar í máli Sigmars Vilhjálmssonar og einkahlutafélagsins Sjarms og Garms ehf. gegn Stemmu hf., sem er meðal annars í eigu Skúla Gunnars Sigfússonar og Sigmars. Hæstiréttur segir að málið hafi verið dæmt á röngum grundvelli og málinu því vísað aftur til Landsréttar.
Sjarmur og Garmur ehf. og Sigmar höfðuðu mál gegn Stemmu hf. og kröfðust þess að ógilt yrði ákvörðun hluthafafundar Stemmu þar sem samþykkt var að selja Fox ehf. lóðarréttindi að Austurvegi 12 og 14 á Hvolsvelli. Töldu þeir að ákvörðunin hefði verið til þess fallin að afla öðrum ótilhlýðilegra hagsmuna á kostnað hluthafa og félagsins.
Héraðsdómur hafði fallist á kröfu Sjarms og Garms og Sigmars og ógilti ákvörðun hluthafafundarins um sölu beggja lóðanna en með hinum áfrýjaða dómi Landsréttar var krafa þeirra tekin til greina að hluta og ákvörðunin ógilt hvaða varðaði Austurveg 12.
Hæstiréttur vísaði til 4. mgr. 96. gr. laga um hlutafélög þar sem fram kemur að verði úrslit dómsmáls þau að ákvörðun hluthafafundar teljist ógild skuli ómerkja ákvörðunina eða breyta henni. Breytingu á ákvörðun hluthafafundar sé þó einungis hægt að gera sé hennar krafist og á færi dómsins sé að ákveða hver efnisákvörðunin hefði réttilega átt að vera.
Sjarmur og Garmur ehf. og Sigmar hefðu lagt í öndverðu þann grundvöll að málatilbúnaði sínum á hendur Stemmur að krefjast ógildingar á ákvörðuninni í heild og Stemmar hafi frá upphafi krafist sýknu af þeirri kröfu. Hvorugir aðila hefði við meðferð málsins krafist breytinga á henni, að því er segir í dómi Hæstaréttar.
Var því talið að niðurstaða hins áfrýjaða dóms um ógildingu ákvörðunar hluthafafundarins varðandi einungis aðra lóðina hefði verið í andstöðu við 4. mgr. 96. gr. auk þess sem hún hefði farið í bága við 1. mgr. 111. gr., sbr. 1. mgr. 163. gr. laga um meðferð einkamála.
Málið hefði því verið dæmt á röngum grundvelli og var hinn áfrýjaði dómur ómerktur og málinu vísað aftur til Landsréttar til löglegrar meðferðar.