Innlent | mbl | 5.2.2021 | 14:14

Jón Steinar sýknaður í Hæstarétti

Jón Steinar Gunnlaugsson, fyrrverandi Hæstaréttardómari. mbl.is/Kristinn Magnússon

Jón Steinar Gunnlaugsson, fyrrverandi hæstaréttardómari, var í Hæstarétti í dag sýknaður af kröfu Benedikts Bogasonar, forseta Hæstaréttar, í meiðyrðamáli sem sá síðarnefndi höfðaði fyrst árið 2017.

Jón Steinar hefur áður verið sýknaður í Héraðsdómi Reykjaness og í Landsrétti.

Í málinu fór Benedikt fram á að fimm ummæli í bók Jón Steinars í ritinu „Með lognið í fangið - Um afglöp Hæstaréttar eftir hrun“ yrðu dæmd dauð og ómerk. Þá fór dómarinn einnig fram á að fá greiddar tvær milljónir í miskabætur.

Byggði hann málsókn sína á að ummælin „dómsmorð“ væru ærumeiðandi aðdróttanir eins og þau birtust í bókinni og Jón Steinar hefði með þeim fullyrt að Benedikt hefði af ásetningi komist að rangri niðurstöðu í dómsmáli með þeim afleiðingum að saklaus maður hefði verið sakfelldur og dæmdur í fangelsi.

Í júní 2018 sýknaði Héraðsdómur Reykjaness Jón Steinar sem fyrr segir og Landsréttur staðfesti þá niðurstöðu í nóvember árið 2019.

Málflutningur fyrir Hæstarétti fór fram 8. janúar síðastliðinn.

Frétt af mbl.is

Benedikt fær að áfrýja til Hæstaréttar

Liður í rökstuddri umfjöllun

Í dómi Hæstaréttar kom fram að ummælin hefðu verið liður í rökstuddri umfjöllun Jóns Steinars um mikilsvert málefni sem rúmt tjáningarfrelsi gildi um. Eining að þótt ummælin hefðu haft á sér býsna sterkt yfirbragð staðhæfinga yrði talið rétt að líta svo á að í þeim öllum hefði falist gildisdómur Jóns Steinars eða ályktanir sem hann taldi sig hafa getið dregið af atvikum máls og aðstæðum öllu.

„Þótt ummælin séu bæði beinskeytt og afar hvöss, samkvæmt orðanna hljóðan og í því samhengi sem þau standa, verður ekki talið að þau séu svo úr hófi fram að þörf sé á því í lýðræðislegu samfélagi, í þágu orðspors annarra eða trausts á dómstólum, að takmarka tjáningarfrelsi gagnáfrýjanda með því að ómerkja þau,“ segir í dómi Hæstaréttar

Frétt af mbl.is

Dómarinn ætti að anda með nefinu

Ekki persónuleg aðdróttun

Þá kom fram í dómi réttarins að þótt ljóst væri að ummælin hefðu meðal annars átt við um Benedikt og kynnu að hafa vegið að starfsheiðri hans yrði hvorki talið að í þeim hefði falist hrein móðgun né sérstaklega gróf eða persónuleg aðdróttun.

„Að því gættu að rétturinn til að tjá ósanngjörn, móðgandi og stuðandi ummæli í þessu samhengi nýtur verndar 73. gr. stjórnarskrárinnar verður að líta svo á að gagnáfrýjandi hafi með ummælum sínum ekki vegið svo að æru aðaláfrýjanda að það hafi farið út fyrir þau mörk tjáningarfrelsisins sem lög og réttarframkvæmd hafa mótað. Niðurstaða hins áfrýjaða dóms er því staðfest,“ segir í dómi Hæstaréttar.