Innlent | mbl | 28.1.2022 | 19:17

Stjórnvöld þurfi að bæta tjónið

Tómar götur í miðbænum. Ljósmynd/Lögreglan

Samtök fyrirtækja í veitingarekstri (SVEIT) fagna fyrstu skrefum afléttinga á samkomubanni en harma að ekki skuli gengið lengra í frelsisátt.

Fram kemur í yfirlýsingu frá samtökunum að á undanförnum mánuðum hafi veitingahús orðið fyrir gríðarlegu tjóni vegna ákvarðana stjórnvalda og neyðarástand skapast í greininni. Brýnt sé að stjórnvöld bæti tjónið með viðeigandi aðgerðum. Ljóst sé að launagreiðslur um mánaðamótin verði mjög þungar.

„Rekstraraðilar hafa barist í bökkum vegna samkomutakmarkana undanfarin tvö ár, en reynt með öllum ráðum til að halda sér á floti. Þetta hafa flestir rekstraraðilar gert með ómældu vinnuframlagi, skuldsetningu eða tæmt varasjóði sína. Á síðastliðnum 689 dögum hafa veitingahús starfað við fullt frelsi í eingöngu 34 daga, en annars hafa stjórnvöld skert frelsi þeirra til tekjuöflunar. Engin atvinnugrein þolir slíkar skorður á sinni starfsemi og nokkrar góðar vikur bæta á engan hátt það tjón sem orðið hefur á undanförnum tveimur árum vegna fyrirmæla stjórnvalda, sem gjarnan hefur hert tökin án fyrirvara,“ segir í yfirlýsingunni.

Gengið sé á stjórnarskrárvarin réttindi

Fram kemur í yfirlýsingunni að SVEIT harmi það að „gengið sé á stjórnarskrárvarin rétt fólks til atvinnufrelsis, án eðlilegra skaðabóta. Það er krafa SVEIT að tjónið verði bætt á sanngjarnan hátt áður en það verður of seint fyrir fleiri fyrirtæki í greininni.“

Enn fremur segir í yfirlýsingunni að ófyrirsjáanleiki, langur viðbragðstími og óviðunandi starfsumhverfi fyrirtækja á veitingamarkaði sökum samkomubanns sé til skammar „í okkar „frjálsa hagkerfi“ og lýðræðislega samfélagi.“

Frétt af mbl.is

Framlengja styrki um fjóra mánuði

Í yfirlýsingunni segir um frumvarp fjármálaráðherra um framlengingu á almennum viðspyrnustyrkjum fyrirtækja;

„SVEIT fagnar slíkri fyrirætlan, en telur ætlaðan stuðning á engan hátt í samræmi við skaðann. Hámarksbætur eru ekki í samræmi við þann fjárhagsvanda sem meirihluti veitingastaða eru komnir í. Ekki er heldur tekið tillit til hækkunar launakostnaðar, annars rekstrarkostnaðar og hækkunar opinberra gjalda á greinina, sem hefur aukið byrðar veitingastaða. Þrepaskipt skilyrði fyrir skaðabótum vegna tekjutaps eru ekki byggð upp með réttum hvata.

„Það er með öllu óásættanlegt að eftir þriggja mánaða tímabil harðra samkomutakmarkana sé eina aðstoð frestun staðgreiðslu og tryggingargjalds. Gálgafrestur sem leysir ekki vandann heldur frestar honum. Eftir tveggja ára baráttu er sárið stærra en svo, að það verði lagað með plástri.“