Sólveig Anna Jónsdóttir, sem sækist aftur eftir formannsstól Eflingar, ætlar ekki að tjá sig um það hvernig hún hyggst að taka á málum á skrifstofu félagsins, ef hún nær kjöri. Hún var meðal annars spurð hvort hún sæi fyrir sér að notast við skýrslu sem sálfræði- og ráðgjafastofan Líf og sál vann um það hvernig bæta megi líðan starfsfólks og samskipti á vinnustaðnum.
Sólveig sagði af sér sem formaður félagsins í lok október á síðasta ári, en hún segir starfsfólkið hafa hrakið sig úr starfi með því að draga ekki til baka ályktun sem innihélt lýsingar á óöryggi og vanlíðan starfsfólks á vinnustaðnum. En RÚV hafði þá fengið veður af ályktunni og fjölmiðlaumfjöllun um málið vofði yfir.
Í tölvupósti sem Sólveig sendi starfsfólkinu og tilkynnti því um afsögn sína sagðist hún ætla að hlýta þessari „afdráttarlausu vantraustsyfirlýsingu“ enda gerði hún starf hennar ómögulegt.
„Með ákvörðun ykkar sl. föstudag um að standa staðfastlega við ýktar og ósanngjarnar lýsingar trúnaðarmanna á vinnustaðnum sem ég ber ábyrgð á hafið þið opnað á neikvæða umfjöllun og umræðu sem gerir mér illmögulegt að leiða þá baráttu,“ sagði hún jafnframt i póstinum.
Ragnheiður Valgarðsdóttir, annar trúnaðarmanna starfsfólks Eflingar, sagði í samtali við mbl.is í vikunni að fólk hefði verið miður sín yfir afsögn Sólveigar. Það hafi ekki verið tilgangur ályktunarinnar. Eingöngu hafi verið um að ræða vinnuskjal fyrir stjórnendur til að hægt væri að fara yfir það sem væri að og færa til betri vegar. Ragnheiður benti jafnframt á að margir á skrifstofunni hefðu unnið með Sólveigu í baráttunni og litu upp til hennar sem verkalýðsleiðtoga.
Eftir afsögnina hefur Sólveig ítrekað látið orð falla í garð starfsfólksins í fjölmiðlum og í færslum á Facebook, sem valdið hafa því vanlíðan. Hún hefur meðal annars sagt að starfsfólkið hafi aldrei skilið baráttuna eða sett sig inn í hana af þeirri dýpt sem þarf. Nú er staðan þannig að meirihluti starfsfólksins er óttaslegið og kvíðir mögulegrar endurkomu hennar, að sögn Ragnheiðar.
„Hún ýjar að því í kommentum og í statusum á sínum miðlum að starfsfólkið sé bara einhverjir ónytjungar. Að við séum bara áskrifendur að laununum okkar og séum ekki að vinna vinnuna okkar, skiljum ekki baráttuna og séum bara til óþurftar,“ sagði Ragnheiður við mbl.is. Sólveig hafi æst félagsmenn upp gegn starfsfólkinu og gefið hálfgert skotleyfi á það.
„Svo sárnar okkur líka henni finnst við ekki geta speglað okkur nógu vel í kjörum félagsmanna. Við erum í daglegum samskiptum við félagsmenn, við sem erum á kjaramálasviði, í sjúkrasjóði og í afgreiðslunni og höldum uppi þessari grunnstarfsemi félagsins. Við erum að aðstoða félagsmenn við að leiðrétta launin sín, sækja rétt sinn og upplýsa þau um réttindi, gera launakröfur og fleira. Að fá þetta í bakið, að við séum annars flokks starfsmenn, er hræðilega ljótt.“
Í færslu sem Sólveig birti á Facebook-síðu sinni í gær svaraði hún fyrir samantekt á kostnaði Eflingar vegna ýmissa starfsmannamála í formannstíð hennar, sem RÚV greindi fyrst frá. Í samantektinni, sem unnin var af Eflingu, kemur fram að kostnaðurinn var 130 milljónir vegna starfslokasamninga, launa á uppsagnafresti, sem fólk þurfti ekki að vinna, og langtímaveikinda.
Sólveig segir í færslunni að kostnaður við starfsmannahald á skrifstofunni sé miklu meiri en greint hafi verið frá. Það hafi vakið furðu hennar þegar hún hóf störf hjá Eflingu hve mikil og kostnaðarsöm fríðindi starfsfólkið nyti á kostnað félagsfólks.
„Þannig ætti starfsfólkið bæði að vera á samkeppnishæfum markaðslaunum miðað við einkageirann, þ.e.a.s hærri launum en tíðkast hjá ríki og sveitarfélögum, og á sama tíma njóta einnig allra fríðinda úr samningum við hið opinbera, nánar tiltekið ríflegs veikindaréttar, uppsagnarverndar og uppsagnarfresta. Og eins og ég segi var þess gætt mjög rækilega að ég vissi að svona hefði þetta verið og svona ætti þetta einfaldlega að vera,“ skrifar hún.
Þá væru óátalin ýmis önnur fríðindi starfsfólks, svo sem ókeypis veislumatur í hádeginu, dýrar árshátíðarferðir, til útlanda, einkaskrifstofur fyrir hvern einasta starfsmann með fyrsta flokks tölvu- og húsbúnaði, tíðar hópeflis- og átsamkomur á vinnutíma, og fleira.
Sólveig segir starfsfólkið markvisst hafa sóst eftir því að nýta sér réttindi sín.
„Eftir að ég kom til starfa hjá Eflingu hafa fjölmargir starfsmenn félagsins, sem af ýmsum ástæðum hefur verið í nöp við mig og þær breytingar sem ég hef barist fyrir, þær breytingar sem ég hafði umboð félagsfólks til að innleiða, sóst markvisst eftir að nýta sér til hins ítrasta öll þau veglegu réttindi sem þeir njóta tengt veikindum og starfslokum.“
Sólveig vildi ekki svara spurningum blaðamanns varðandi þessar ásakanir í garð starfsfólksins. Var hún meðal annars spurð hvort það væri ekki eðlilegt að starfsfólk nýtti sér sín réttindi.
Þá var hún einnig spurð hvort væri ekki eðlilegt að réttindi starfsfólks á skrifstofu Eflingar væru til fyrirmyndar og hvort þetta væru ekki réttindi sem hún vildi að sínir félagsmenn nytu. Sólveig ítrekaði við blaðamann að hún vildi ekki svara spurningum um þessi mál.