Ungstirni eru tíðir gestir á Kviku Reykjavíkurskákmótinu sem lauk í fyrrdag með sigri sextán ára indverska stórmeistarans Rameshbabu Praggnanandhaa. Hjörvar Steinn Grétarsson stórmeistari varð á meðal þeirra sem skiptu með sér 2.-5. sæti.
„Það sem við höfum gert á Reykjavíkurskákmótinu er að fá ungstirni til þess að koma hingað. Magnus Carlsen er til dæmis á meðal þeirra skákmanna sem komu hingað kornungir,“ segir hann. Praggnanandhaa keppti í Reykjavíkurskákmótinu árin 2017 og 2018 og 2019 en 2018 mætti hann Vigni Vatnari Stefánssyni, einum efnilegasta skákmanni okkar Íslendinga. Var Pragnggnanandhaa þá með 2.447 elo-stig en Vignir 2341; nú er hinn fyrrnefndi kominn upp í 2.624 elo-stig og Vignir 2.501 en hann vantar aðeins einn áfanga til þess að ná stórmeistaratitlinum.
Það er margt sem trekkir skákmenn að Reykjavíkurskákmótinu og hefur það fest sig í sessi sem eitt virtasta opna skákmótið á heimsvísu.
Hvað er það við mótið sem heillar?
„Menn segja að standardinn á mótinu sé svo svakalega hár miðað við erlendis, án þess að maður vilji fara að monta sig. Amatörar í skákinni eru ekkert vanir þessu,“ segir Gunnar Björnsson, forseti Skáksambandsins. Þá finnst mörgum skákmönnum einstakt að tefla með útsýni út á sjó. „Síðan er náttúrlega hávaðinn sem er þarna. Á hverju ári er alltaf einhver truflun,“ segir Gunnar og á við tónleikahald í Hörpu sem er gjarnan á sama tíma og umferðirnar. Hávaðinn er nokkurn veginn orðinn hluti af mótsumhverfinu og kippa skákmenn sem venja komur sínar á Reykjavíkurmótið sér lítið upp við hann: „Mönnum finnst þetta bara svo „júník“ allt saman,“ segir Gunnar í lokin.
Í öðru sæti höfnuðu fjórir skákmenn; Hjörvar Steinn Grétarsson, Max Wanderdam, Mads Andersen og Mishra Abhimanyu.