Fór af rangri hillu

Eftir rúm fimm ár í erfiðu hagfræðinámi varð Böðvari Páli Ásgeirssyni ljóst að hann væri á rangri hillu. Þá voru góð ráð dýr og hann lagðist undir feld. Eftir mikla umhugsun tók hann þá afdrifaríku ákvörðun að byrja ekki á meistararitgerðinni, heldur einbeita sér frekar að því að læra undir inntökuprófið í læknisfræði. Hann sér ekki eftir því.

Stóri draumurinn var úti

Handboltinn var fyrsta ástin í lífi Böðvars, ef svo má að orði komast. Böðvar flutti í Mosfellssveitina og fór að æfa með uppáhaldsliðinu sínu níu ára gamall. Handboltinn var ávallt í fyrirrúmi og á unglingsárunum dreymdi Böðvar um það eitt að verða atvinnumaður í íþróttinni. 

„Mér gekk alltaf mjög vel í skóla en vissi ekkert hvað ég vildi læra. Ég vissi að ég yrði að læra eitthvað með handboltanum. Ég byrjaði í verkfræði í hálft ár, vann svo á leikskóla í hálft ár og fór síðan í hagfræðina,“ segir hann.

„Þegar ég var sautján ára var ég valinn efnilegasti leikmaðurinn í efstu deild en meiddist og var lengi frá. Ég náði mér á strik en meiddist aftur illa 21 árs. Aðaldraumurinn var samt að verða atvinnumaður, hagfræðin var til hliðar. Ég var alltaf að hugsa um hvað ég gæti gert með námið, annað en að vinna sem hagfræðingur,“ segir Böðvar og segist hafa klárað B.S.-nám í hagfræði frá Háskóla Íslands árið 2018.

„Ég var samt alltaf með hugann við handboltann,“ segir hann og segir að fljótlega hafi læðst að honum sá grunur að hann væri í röngu námi.

„Eftir að ég kláraði námið gaf ég allt í handboltann; mætti á æfingar jafnvel tvisvar á dag, en vann alltaf eitthvað með. Eftir meiðslin var ferill minn sem sóknarmaður búinn en ég átti alveg séns sem varnarmaður, jafnvel að komast í landsliðið ef allt hefði gengið upp. Svo um jólin 2019 fór ég úr axlarlið og upp úr því rann það upp fyrir mér að þetta myndi ekki ganga. En ég var sáttur að hafa gefið því séns,“ segir Böðvar og útskýrir að fyrir þau meiðsl hafi hann þurft á aðgerðum að halda vegna fyrri meiðsla og þurft að taka sér löng hlé frá íþróttinni.

„Það gekk á ýmsu. Stóri draumurinn var úti, en ég var undirbúinn undir það.“ 

Nám í miðjum faraldri

Böðvar segist hafa dottið í bóklestur eftir háskólanámið og lesið meðal annars bækur um félagsvísindi og atferlishagfræði.

„Ég fékk svolítinn áhuga á því og ákvað því að fara í framhaldsnám í Kaupmannahöfn í hagfræði, en upphaflega hugmyndin var að taka meistaragráðu í sálfræði. En svo kom í ljós að það mátti ekki. Þá fannst mér of seint að byrja alveg upp á nýtt en langaði að fara til útlanda í nám. Því endaði ég í hagfræðinámi í Kaupmannahöfn,“ segir Böðvar. Þá átti núverandi sambýliskona hans, Heiðdís Hlynsdóttir, eitt ár eftir í leiklist í Kaupmannahöfn.

„Þetta var ekki góður tími til að fara út í nám,“ segir hann en Böðvar hóf námið haustið 2020, mitt í kórónuveirufaraldrinum, með tilheyrandi lokunum.

„Svo ætlaði ég að skrifa meistararitgerðina og var búinn að ákveða efnið. En í nóvember fór ég að hugsa um læknisfræðina og ákvað í desember að ég myndi reyna við inntökuprófið,“ segir Böðvar og segir að það hafi runnið upp fyrir sér í janúar að það gengi ekki að klára heila meistararitgerð og lesa undir inntökuprófið á sama tíma.

Þetta var alveg strögl

Spurður um hvenær áhuginn á læknisfræðinni kviknaði, svarar Böðvar:

„Ég var kominn með upp í kok af hagfræðinni og hafði áhuga á sálfræði og fór þá að pæla í að fara alveg á byrjunarreit og hefja grunnnám í sálfræði. Þá sá ég að fyrst ég ætlaði á byrjunarreit, gæti ég í raun lært hvað sem er. Og þá kom læknisfræðin upp í hausinn á mér. Ég hef verið mikið í kringum lækna vegna allra meiðslanna og svo er mamma hjúkrunarfræðingur,“ segir hann og segist hafa viljað feta í fótspor mömmu sinnar þegar hann var lítill.

„Það var ekki gamall draumur að verða læknir. En ég hef alltaf haft mikinn áhuga á heilsu,“ segir Böðvar.

„Ég hugsaði með mér að ef ég kæmist ekki inn, gæti ég alltaf skrifað ritgerðina í haust,“ segir hann og segir marga hafa orðið hissa á þessari ákvörðun hans.

„Kærastan mín studdi mig í þessu, kannski af því að hún sá hvað hagfræðin gerði lítið fyrir mig. Mamma var fyrst ekki spennt fyrir þessu, að ég myndi slaufa ritgerðinni. En hún skildi mig og styður mig í þessu,“ segir Böðvar og segist hafa sest niður í lok janúar til að byrja að læra undir inntökuprófið.

„Ég fór á bókasafnið á morgnana og lærði allan daginn, eins og ég væri í vinnu,“ segir Böðvar. Hann útskýrir að hann hafi einnig sótt námskeið hjá Keili sem er sérsniðið fyrir nemendur sem hyggjast þreyta prófið.

„Ég vissi að ég þyrfti að leggja helling á mig til að komast inn. Þetta var alveg strögl,“ segir hann og segist alltaf hafa verið mjög agaður, bæði í skóla og í handboltanum í gegnum tíðina.

Efstur á prófinu

Eftir fjóra mánuði af lestri fannst Böðvari að hann væri tilbúinn fyrir prófið en það var í byrjun júní.

„Þetta er mikið efni og því mjög erfitt. Prófað er í fimm, sex, stórum fögum og nokkrum litlum, en prófið er í sex lotum yfir tvo daga. En mér fannst ég vera vel undirbúinn. Ég fékk samt smá áfall þegar ég sá fyrstu spurninguna í náttúrufræðinni, því oft er spurt um hvað sem er. Það getur stuðað mann,“ segir hann og segist hafa hugsað eftir fyrri daginn hvort hann væri búinn að klúðra prófinu.

Böðvar er sáttur við að hafa tekið stóra u-beygju í lífinu. mbl.is/Ásdís

„Sumar spurningarnar voru mjög ruglingslegar og ég hef aldrei verið jafn stressaður í prófi. Ég þurfti oft að draga andann djúpt og einbeita mér að einu í einu,“ segir hann.

„Eftir tæpar fjórar vikur kom svo tölvupóstur. Ég var búinn að bíða lengi, því oft hafa einkunnir komið þremur vikum eftir prófið. Í póstinum stóð að ég væri í hópi þeirra sem komust inn. Ég fór svo síðar í tölvuna til að sjá í hvaða sæti ég hefði lent og hvaða einkunn ég fékk. Ég fékk 8,48 sem var hæst, sem sýnir líka hvað þetta var erfitt próf. Þetta virðist vera hæsta einkunn síðan 2014.“

Varstu hissa?

„Já, rosa hissa. Ég var ekki viss um að ég kæmist inn en þegar ég sá að ég var hæstur fór ég bara að hlæja. Ég sá að ég hefði getað verið aðeins rólegri,“ segir hann og segir það vissulega hafa verið gaman að sjá þessa niðurstöðu.

„Ég opnaði kampavín með kærustunni og tengdó og fór svo í mat til mömmu. Ég sendi mömmu skjámynd þar sem sást að ég væri í fyrsta sæti. Þegar ég hitti hana um kvöldið öskraði hún bara: „Varstu efstur?“,“ segir hann og brosir.

Klára um fertugt

Böðvar sest þá aftur á skólabekk í haust, nú í læknisfræði, sennilega töluvert eldri en flestir aðrir þar.

„Það hefði kannski verið betra að vera aðeins yngri, en það er rosalega ungt að ákveða nítján ára að fara í langt læknisnám,“ segir Böðvar, en hann er 28 ára.

„Ég verð tæplega fertugur þegar ég klára þetta,“ segir hann glettinn og segist ekki enn vita hvaða sérgrein hann velur, en taugavísindi og beina- og vöðvakerfið eru á áhugasviðinu.

„Þetta er rosalega spennandi.“

Ítarlegt viðtal er við Böðvar í Sunnudagsblaði Morgunblaðsins um helgina.