Ofsaakstursmál á Akureyri fer ekki fyrir Hæstarétt

Hæstiréttur hefur hafnað beiðni karlmanns um áfrýjunarleyfi, en hann var dæmdur í fjögurra mánaða skilorðsbundið fangelsi fyrir ofsaakstur á Akureyri í ágúst 2019 með þeim afleiðingum að hann keyrði á hjól­reiðamann og gang­andi veg­far­enda og hund hans. Hlaut hjól­reiðamaður­inn fjölá­verka, lend­ar­brot, herðablaðsbrot, spjald­beins­brot og mjaðmar­beins­brot, mörg rif­brot og rof á þvag­blöðru. Hinn gang­andi hlaut heila­hrist­ing auk þess sem hund­ur­inn dó.

Landsréttur hafði áður staðfest dóm héraðsdóms í málinu, en þar kom fram að maðurinn hefði ekið á 110 km/klst hraða um Glerárgötu á Akureyri í umrætt sinn, en hámarkshraði á þessum stað er 50 km/klst.

Frétt af mbl.is

Dæmdur fyrir að aka á ofsahraða á tvo vegfarendur

Kenndi lélegu yfirborði vegarins um

Kenndi maður­inn því um að meg­in­or­sök þess að hann missti stjórn á bif­reiðinni væru hjól­för í slit­lagi veg­ar­ins. Í dómi Héraðsdóms, sem Lands­rétt­ur staðfesti, er þess­um rök­um al­farið hafnað.

„Sú skýr­ing ákærða að hjól­för í slit­lagi hafi verið meg­in­or­sök þess að hann missti stjórn á bif­reið sinni er hald­laus. Yf­ir­borð veg­ar­ins var ekki frá­brugðið því sem al­mennt þekk­ist á Íslandi eft­ir vetr­arakst­ur á negld­um hjól­börðum. Ákærða bar, eins og öðrum öku­mönn­um, að haga akstri sín­um í sam­ræmi við aðstæður. Er hafið yfir vafa að ofsa­hraði ákærða á þess­ari aðalak­braut í þétt­býli Ak­ur­eyr­ar var meg­in­or­sök þess að hann missti stjórn á afl­mik­illi bif­reið sinni. Van­búnaður hjól­b­arða bif­reiðar­inn­ar, sem ákærði ber ábyrgð á sem umráðamaður henn­ar og ökumaður, átti þar einnig hlut að máli,“ seg­ir í dóm­in­um.

Notast við upptökur úr öryggismyndavélum

Meðal gagna máls­ins voru upp­tök­ur úr ör­ygg­is­mynda­vél­um sem sýndu bif­reiðina á nokkr­um stöðum við Gler­ár­götu. Fyrst um sinn á um­ferðar­hraða, en er svo ekið fram úr öðrum bif­reiðum og geys­ist áfram áfram en hún snarsnýst og kast­ast upp á gang­stétt. Kem­ur fram í dóm­in­um að hann hafi í fram­hald­inu farið í veg fyr­ir aðra bif­reið sem ekið var í sömu akst­urs­stefnu og á veg­far­end­urna tvo og hund­inn

Í ákvörðun Hæstaréttar kemur fram að maðurinn hafi talið þessa niðurstöðu ranga og að yfirborðið hafi verið frábrugðið því sem almennt þekkist á Íslandi eftir vetrarakstur á negldum hjólbörðum. Þá taldi hann það hafa verulega almenna þýðingu að fá úrlausn Hæstaréttar um þá aðferð sem lögreglan beitti við að mæla hraða bílsins og hvort sú mæling hafi verið fullnægjandi sönnun í sakamáli. Vefengdi maðurinn að rannsókn á hraða bílsins væri byggð á myndskeiðum úr eftirlitsmyndavélum og tæknirannsókn lögreglu og benti á að hugbúnaður myndavélanna hafi ekki verið hannaður fyrir hraðamælingar. Því væri aðferðin ólögmæt.

Hæstiréttur féllst ekki á þessu skýringu og hafnaði sem fyrr segir beiðni mannsins um áfrýjunarleyfi.

Ekki sannað að um almannahættu hafi verið að ræða

Maðurinn var upphaflega ákærður fyrir að hafa einnig ekið undir áhrifum slævandi lyfja, en Landsréttur taldi ekki að tekist hefði að sanna það. Þá sýknaði Landsréttur manninn einnig af því að hafa með athæfi sínu stofnað óákveðnum hags­mun­um ótiltek­ins fjölda veg­far­enda í aug­ljósa hættu sem tal­in sé al­manna­hætta, líkt og kom fram í ákæru.

• Blogga um frétt