„Glæstur fulltrúi – en kannski einn sá síðasti“

„Látinn er vestur í Manitoba David Gíslason, bóndi og skáld á Svaðastöðum í Geysisbyggð,“ skrifar Egill Helgason, þáttastjórnandi og bókmenntaspekúlant, á Facebook-síðu sína og minnist þar bóndans og skáldsins sem lést aðfaranótt föstudags, 81 árs að aldri.

Frétt af mbl.is

Andlát: Davíð Gíslason bóndi

Skrifar Egill að David hafi verið eitthvert mesta glæsimenni sem hann hafi kynnst, heill og sannur, héraðshöfðingi, verðlaunaður ræktunarmaður og skáldbóndi.

„Ég stakk einhvern tíma upp á því að hann yrði kallaður til Íslands og gerður að forseta á Bessastöðum. Það var grín – en samt var í því viss alvara. David var fágætur maður. Hann orti kvæði sín úti á akri, á dráttarvél, en maður hefði getað séð hann fyrir sér lesa fréttir á stórri sjónvarpsstöð – svo var fas hans glæsilegt,“ skrifar Egill enn fremur.

Í þáttum sínum Vesturförum tók Egill David til umfjöllunar, skáldskap hans og þýðingar. Leggur hann myndskeið með Facebook-pistli sínum og kveður þar á ferð atriði sem hann sé stoltur af.

Kannski einn sá síðasti

„Hér er atriði sem ég er stoltur af, við gengum út á Sandy Bar þar sem var byggð Íslendinga sem fór hræðilega út úr bólusótt árin 1876-1877. Þar er leiði Betsyar Ramsey, en hún var eiginkona Johns Ramsey, frumbyggja sem var hjálparhella íslensku landnemanna og dó í sóttinni. David fór með samnefnt kvæði eftir Guttorm J. Guttormsson – Sandy Bar sem má telja höfuðkvæði Nýja Íslands. Þetta var mögnuð stund. Gæsahúð,“ skrifar Egill.

Segir hann frá rímnakveðskap bóndans vesturíslenska í heimsókninni og þýðingu hans á ljóði Stephans G. Stephanssonar, Þótt þú langförull legðir, sem David flutti gestum sínum.

„Hann var glæstur fulltrúi íslensku menningarinnar sem landnemarnir fluttu með sér og ræktuðu við Winnipegatn – en kannski einn sá síðasti.

Blessuð sé minning höfðingjans Davids Gíslasonar. Horfið endilega á myndbandið,“ lýkur Egill minningarorðum sínum.

• Blogga um frétt