Tengsl milli klámáhorfs og vanlíðunar

Skýr tengsl eru á milli áhorfs barna og ungmenna í efri bekkjum grunnskóla og framhaldsskólum á klám og meiri vanlíðunar og þunglyndis auk fjölmargra áhættuþátta þó ekki sé hægt að fullyrða um orskasamband þar á milli. Þetta kemur fram í ítarlegri skýrslu sem Embætti landlæknis hefur gefið út um mat á áhrifum af stafrænu aðgengi barna og ungmenna að klámi á heilsu þeirra og líðan.

Mörg börn og ungmenni horfa sjaldan eða aldrei á klám. Á það t.d. við um meirihluta nemenda í 8. bekk grunnskóla en fleiri horfa þó á klám þegar komið er í 9. og 10. bekk og enn fleiri í framhaldsskóla. Mun fleiri strákar en stelpur horfa á klám í öllum aldurshópum en nýlegar rannsóknir sýna að meðal drengja virðist mikið klámáhorf hafa minnkað á síðustu árum. Nokkru algengara er en fyrir tíu árum síðan að stelpur horfi á klám en mun færri stelpur en strákar hafa þó horft á klám þrisvar í viku eða oftar.

Benda höfundarnir á að margir nemendur í 8.-10 bekk horfi lítið eða ekkert á klám. Þau ungmenni sem það gera nýta sér netið til þess. „Einnig eru skýr tengsl milli mikils klámáhorfs og fjölmargra áhættuþátta, t.d. lítils svefns, tengsla við foreldra, að hafa orðið fyrir ofbeldi, mats á eigin andlegri og líkamlegri heilsu, kvíða og þunglyndiseinkenna. Þrátt fyrir þetta eru mörg ungmenni, sérstaklega stelpur og yngri nemendur, sem ekki horfa á klám.

Hægt er að lesa umfjöllunina í heild sinni í Morgunblaðinu í dag.