Ýmsu í starfsemi og starfsumhverfi Fangelsismálastofnunar er ábótavant og veldur þetta því að íslenskt fullnustukerfi er ekki rekið með þeirri skilvirkni eða árangri sem lög gera ráð fyrir. Ekki hefur verið mótuð nein heildarstefna á sviði fullnustumála og rekstur Fangelsismálastofnunar hefur verið þungur sem meðal annars hefur leitt til undirmönnunar og uppsafnaðri viðhaldsþörf fangelsa. Illa gengur einnig að stytta boðunarlista og að óbreyttu munu þeir lengjast. Þetta er meðal þess sem lesa má úr nýrri stjórnsýsluúttekt Ríkisendurskoðunar á Fangelsismálastofnun.
Í skýrslunni kemur fram að margvíslegir þættir í starfsemi stofnunarinnar valdi slæmri stöðu fullnustumála hér á landi. Gagnrýnt er að dómsmálaráðuneytið hafi ekki mótað heildarstefnu á sviði fullnustumála, en af níu ábendingum sem Ríkisendurskoðun leggur fram í skýrslunni snúa fjórar að mótun heildarstefnu sem beint er til dómsmálaráðuneytisins.
Bent er á þungan rekstur stofnunarinnar, en þó tekið fram að dómsmálaráðuneytið hafi stutt ákall Fangelsismálastofnunar um aukið fé.
Hefur þessi þungi rekstur meðal annars komið fram í undirmönnun á flestum sviðum stofnunarinnar sem hefur leitt til þess að hlutfallsleg nýting afplánunarrýma er minni en mögulegt væri. Það leiðir svo til þess að illa hefur gengið að stytta boðunarlista.
Í skýrslunni er vísað til þess að sterkar vísbendingar séu um að vinnustaðamenning Fangelsismálastofnunar standi höllum fæti og að bregðast þurfi við því. Nefnt er að framkvæmd styttingu vinnuvikunnar hafi um margt verið ábótavant og haft í för með sér töluverðan kostnaðarauka vegna yfirvinnu og aukið álag á starfsfólk, sérstaklega fangaverði, en það sé andstætt markmiðum verkefnisins. Þá hefur þessi aukna yfirvinna aukið á áfallastreitu innan stéttarinnar.
Einnig er bent á lakan árangur í stafsánægjukönnun innan stofnunarinnar og brotakennda menntun og starfsþjálfun fangavarða, sem stofnunin ber ábyrgð á að sinna.
Þá hefur þungur rekstur valdið því að nauðsynlegt viðhald húsakosts fangelsa hefur setið á hakanum að því er fram kemur í skýrslunni. Bent er á að þrátt fyrir tilkomu fangelsis á Hólmsheiði árið 2016 hafi raunfjölgun afplánunarrýma verið lítil og ekki haldist í hendur við fjölgun fanga og þyngingu dóma.
Segir Ríkisendurskoðun að byggingarsaga Litla-Hrauns, stærsta fangelsisins, hafi aldrei einkennst af heildar- eða langtímasýn um starfsemina. Starfsemin uppfylli aðeins að hluta nútímakröfur um öryggismál og endurhæfingu fanga í fangelsum. Ómögulegt sé að aðskilja fanga með fullnægjandi hætti, sem sé megin ástæða þess að ofbeldis- og fíkniefnamál séu viðvarandi vandamál.
Þannig er tekið fram að stærsta bygging Litla-Hrauns, Hús 4, sem opnuð var árið 1995, þjóni ekki tilgangi sínum og sterkar vísbendingar séu um að það sé ónýtt.
Ríkisendurskoðun bendir á að afbrotum hafi fjölgað og fangelsisdómar almennt þyngst. Það helgist af fólksfjölgun, en einnig aukningar skipulagðrar glæpastarfsemi. Þetta hafi leitt til lengri boðunarlista og skapað aukinn þrýsting á fullnustukerfi landsins. Dæmi séu um að dómar hafi fyrnst af þessum sökum.
Í haust var hins vegar kynnt að byggja ætti nýtt fangelsi á Litla-Hrauni í stað þess að fara í endurbætur. Segir Ríkisendurskoðun það vera fagnaðarefni, en að huga þurfi vel að áætlanagerð og að byggingar taki mið af langtímaþörfum fullnustukerfisins.
Þannig er meðal annars bent á að flestir fangar í dag séu karlkyns, eða yfir 90%. Fullnustukerfið hafi að miklu leyti mótast út frá þeirri staðreynd, en í dag eru vistunarúrræði fyrir konur aðeins í fangelsinu á Hólmsheiði og í fangelsinu Sogni. Tekur Ríkisendurskoðun fram að Hólmsheiði hafi hins vegar verið hannað sem öryggisfangelsi og skammtímaúrræði og það sé varasöm ráðstöfun að konur séu vistaðar þar til lengri tíma.
„Ríkisendurskoðun telur með öllu óverjandi að aðstöðumunur á grundvelli kyns sé jafn mikill og raun ber vitni og að ekkert sérstakt vistunarúrræði sé til staðar fyrir kvenfanga,“ segir í skýrslunni.
Þá er sérstaklega tekið fram að almennt sé lagt upp með fullkominn aðskilnað kynja og telur Ríkisendurskoðun að hugmyndir dómsmálaráðuneytisins um stækkun fangelsisins Sogni frá því í september komi ekki að fullu til móts við ábendingar umboðsmanns Alþingis í þessum efnum.
Flestar fasteignir sem Fangelsismálastofnun rekur eru á forræði stofnunarinnar sjálfrar, en ekki Framkvæmdasýslu – Ríkiseigna, eins og við á um flestar ríkiseignir. Í skýrslunni segir að þetta leiði til þess að mikill tími stjórnenda og forstöðumanna fari í rekstur og viðhald og að slíkt sé óheppilegt fyrirkomulag. Telur Ríkisendurskoðun betur fara á að umsjón og rekstur fasteignanna fari undir Framkvæmdasýslu – Ríkiseignir.
Þá er í skýrslunni einnig gagnrýnt hvernig Fangelsismálastofnun hagar skjölun og flokkun gagna, meðal annars varðandi atvik sem varð öryggi fangavarða eða agabrot fanga. Að mati Ríkisendurskoðunar takmarkar þetta yfirsýn Fangelsis-málastofnunar og dregur úr virkni úrbóta sem ólík öryggisfrávik kalla á.
Auk áðurnefndra vankanta sem nefndir hafa verið um skipulag Litla-Hrauns segir í skýrslunni að fámenni fangavarða og skortur á almennum öryggisbúnaði stuðlar að áhættuþáttum í fangelsinu. Er meðal annars nauðsynlegt að bæta eftirlitsbúnað. „Að mati Fangelsismálastofnunar er aðkallandi að bæta myndavélabúnað og þá eru tölvur, hugbúnaður og annar tæknibúnaður annað hvort kominn til ára sinna eða er ábótavant samkvæmt úttektum sem gerðar hafa verið á þessum þáttum starfseminnar.“
Að lokum segir Ríkisendurskoðun brýnt að fangelsismálayfirvöld vinni sameiginlega með heilbrigðs-, mennta- og félagsmálayfirvöldum að heildarstefnu á sviði fullnustumála til að efla endurhæfingu fanga með það að markmiði að fækka endurkomum í fangelsi.
Ábendingarnar níu sem Ríkisendurskoðun setur fram í skýrslunni eru eftirfarandi, en þær flokkast í fernt, eftir því hvert þeim er beint.
Ábendingar til dómsmálaráðuneytis
Ábendingar til Fangelsismálastofnunar
Ábending til heilbrigðisráðuneytis
Ábending til mennta- og barnamálaráðuneytis