Móttóið er að sælla er að gefa en þiggja

Frá því þau Valgerður Níelsdóttir giftu sig 1967 hefur Lárus séð um matreiðsluna á heimili þeirra um jól og áramót. „Á aðfangadag er ég alltaf með nautaturnbauta, eins og ég lærði að útbúa í Grillinu á Hótel Sögu. Ég set hann á hringlaga ristað brauð og læt smjörsteiktan tómat ofan á. Laga ekta bearnaise-sósu að hætti frumherjanna til að hafa með. Á jóladag er ég með hamborgarhrygg og síðan hangikjöt ásamt öðru annan í jólum, þegar við borðum heima.“

Í kirkjunni frá byrjun

Seljasókn í Reykjavík var stofnuð 1980. Lárus var einn af stofnendum safnaðarnefndar Seljakirkju og hefur verið viðloðandi kirkjuna síðan, verið bæði í nefndinni og kirkjukórnum.

Lárus segir að lengi vel hafi verið gat í dagskrá Seljakirkju á aðventunni. „Ég sagði við séra Valgeir Ástráðsson, fyrsta sóknarprest Seljakirkju, að keppikefli mitt væri að fylla kirkjuna á þessum tíma.“ Lárus byrjaði á Fóstbræðrum 1996, en áður höfðu þeir í aðdraganda jóla verið með hangikjötsveislu í félagsheimilinu sínu. Því hafi honum dottið í hug að slá tvær flugur í einu höggi; að fá Fóstbræður til að syngja einn sunnudag á aðventunni í Seljakirkju án endurgjalds en í staðinn myndi hann bjóða á eigin kostnað félögum og mökum í hangikjötsveislu í safnarðarsalnum að tónleikunum loknum. „Ég hef alltaf keypt kjötið hjá Kristni Jakobssyni í Kjöthúsinu, um 25 kíló fyrir hverja veislu, og fengið að vinna það hjá honum daginn fyrir viðburðinn. Kirkjan hefur alltaf verið full út úr dyrum á tónleikunum, þetta hefur verið hefð í yfir 20 ár og yfirleitt hafa um eða yfir 100 manns mætt í hangikjötið. Viðburðurinn hefur verið ómissandi og nauðsynlegur þáttur í starfi kórsins og kirkjunnar.“

Enn ein hefðin er á gamlárskvöld. Þá bjóða Lárus og Valgerður um 15 til 20 manns í mat eftir messu í Seljakirkju. „Þegar ég söng í kirkjukórnum byrjaði ég á því að bjóða upp á 15 smárétti eftir messu en gestirnir urðu að mæta í kirkjuna áður. Það hefur verið eina krafan síðan – enginn kemur í matinn án þess að mæta fyrst í messuna.“

Lárus var útnefndur heiðursfélagi Klúbbs matreiðslumeistara sl. vor, en hann hefur jafnframt fengið sambærilega viðurkenningu, Gordon Rouge-orðuna, frá Klúbbi matreiðslumanna á Norðurlöndum. Hann leggur áherslu á að hvar sem hann hafi starfað, jafnt í atvinnulífinu sem í félagsstörfum, hafi hann lagt áherslu á að gefa af sér án þess að hugsa um hvað hann fengi í staðinn. Hann nefnir að þeir Gunnar Kristjánsson framreiðslumaður hafi til dæmis séð um veitingaþjónustuna á heimaleikjum Vals í meistaraflokki karla í fótbolta í mörg ár án endurgjalds og með því hafi hann verið að þakka fyrir allt það sem félagið gerði fyrir hann í uppeldinu. „Mitt mottó hefur alltaf verið að sælla er að gefa en þiggja og ég sé ekki eftir neinu sem ég hef gert.“