Þegar traustið hverfur

Óli Björn Kárason þingmaður Sjálfstæðiflokksins.
Óli Björn Kárason þingmaður Sjálfstæðiflokksins. mbl.is/Eggert Jóhannesson

„Það er ekki alltaf einfalt eða auðvelt að vera stjórnarþingmaður. Þegar ríkisstjórn Vinstri-grænna, Framsóknar og Sjálfstæðisflokks var mynduð undir forsæti Katrínar Jakobsdóttur árið 2017 var mér ljóst að oft myndi reyna á þolrif flestra þingmanna flokkanna. Annað væri óeðlilegt og jafnvel óheilbrigt þegar mynduð er ríkisstjórn þvert yfir hið pólitíska leiksvið.“

Þetta segir Óli Björn Kárason, þingmaður Sjálfstæðisflokksins, í aðsendri grein í Morgunblaðinu í dag.

Rifjar hann í grein sinni upp að átta dögum áður en ríkisstjórnin tók formlega við völdum hafi hann meðal annars sagt í pistli í Morgunblaðinu að sanngjarnar málamiðlanir væru forsenda þess að ólíkir stjórnmálaflokkar og pólitískir andstæðingar taki höndum saman, en það væri til lítils að hefja samstarf ef trúnaður og traust væri ekki fyrir hendi.

„Þegar og ef fulltrúar andstæðra póla í íslenskum stjórnmálum ákveða að gerast samverkamenn eru þeir að gefa fyrirheit um að takast sameiginlega á við það ófyrirséða – leysa verkefni og vandamál sem alltaf koma upp og allar ríkisstjórnir þurfa að glíma við, með misjöfnum árangri. Flokkssverðin eru slíðruð og vopnahlé samið um hríð,“ ritaði Óli Björn á sínum tíma.

Í grein sinni í Morgunblaðinu í dag vekur Óli Björn máls á trúnaði og trausti sem hann segir að hafi verið og séu forsendur fyrir samvinnu þessara ólíku flokka. Rifjar hann upp orð sín eftir kosningarnar 2021 þegar unnið var að endurnýjun samstarfsins:

„Fáum getur dulist að í mörgum málum er langt á milli stjórnarflokkanna. Brúarsmíðin verður flókin og krefst útsjónarsemi og lagni smiðsins. Sá trúnaður og traust sem ríkt hefur á milli forystumanna stjórnarflokkanna hjálpar.“

Ráðherra grefur undan ríkisstjórn

Óli Björn vindur þá máli sínu að ákvörðun Svandísar Svavarsdóttur matvælaráðherra um að stöðva hvalveiðar tímabundið.

„Undir lok júní á liðnu ári tók matvælaráðherra einhliða ákvörðun, með útgáfu reglugerðar, um að stöðva tímabundið veiðar á langreyðum. Ákvörðunin kom eins og þruma úr heiðskíru lofti enda tekin nokkrum klukkutímum áður en veiðar áttu að hefjast.

Ég, líkt og margir aðrir, hélt því fram að ráðherra hefði gengið gegn lögum, ekki sinnt rannsóknarskyldu sinni eða gætt meðalhófs – ekki fylgt sanngjarnri og hófsamri stjórnsýslu. Brotið gegn stjórnarskrárvörðum atvinnuréttindum og í engu hugað að þeim mikla fjárhagslega skaða sem ákvörðunin valdi á annað hundrað starfsmönnum og fjölskyldum þeirra. Andmælaréttur virtur að vettugi og fyrirvarinn enginn.

Gagnrýnin á stjórnsýslu ráðherrans hafði ekkert með afstöðu til hvalveiða að gera, heldur valdbeitingu ráðherra þvert á lög og ráðleggingar sérfræðinga ráðuneytisins.

Í áliti sem birt var í síðustu viku staðfestir umboðsmaður Alþingis í öllum meginatriðum þá hörðu gagnrýni sem beint var að matvælaráðherra.“

Gefur lítið fyrir álit

Óli Björn segir í grein sinni í morgun að matvælaráðherra segist taka álit umboðsmanns alvarlega en ætli þó að sitja sem fastast. Engu skipti þótt lögum hafi ekki verið fylgt og meðalhófsregla brotin. Ráðherrann telji sig þvert á móti hafa breytt rétt enda lög um hvalveiðar úrelt!

„Eini lærdómurinn sem ráðherrann virðist draga af áliti umboðsmanns og harðri gagnrýni frá öðrum, er að beita sér fyrir því að „þessi úreltu lög séu færð til nútímans“.“

Sem sagt: Matvælaráðherra telur réttlætanlegt að ganga gegn lögum, meðalhófsreglu og stjórnarskrárbundnum réttindum, vegna þess að í gildi séu, að hans mati, úrelt lög sem þurfi að breyta – uppfæra til nútímans!

Enginn – hvort sem viðkomandi er fylgjandi eða andvígur hvalveiðum – getur sætt sig við að ráðherra fari með valdheimildir sínar með þeim hætti sem matvælaráðherra hefur gert. Í frjálsu samfélagi, sem byggt er á lögum, er það ekki valkvætt fyrir ráðherra að fara að lögum, virða meðalhófsreglu stjórnsýsluréttar eða stjórnarskrárbundin réttindi. Pólitísk hugmyndafræði veitir engum rétt til að víkja lögum til hliðar – hvorki ráðherrum né öðrum. Við erum samfélag laga, ekki geðþótta og tilskipana.

Ekki verður séð hvernig ráðherra, sem virðir ekki gildandi lög vegna þess að hann telur þau úrelt eða þau samræmist ekki eigin pólitískum áherslum, geti gert kröfu til þess að starfa í skjóli Sjálfstæðisflokksins. Ráðherra sem hunsar eindreginn vilja meirihluta stjórnarþingmanna nýtur hvorki trausts né trúnaðar. Aðeins pólitískir einfeldningar geta talið sér trú um annað.“

Grein Óla Björns má finna í heild sinni í Morg­un­blaðinu í dag. 

Nánar um málið
í Morgunblaðinu
Áskrifendur:
Nánar um málið
í Morgunblaðinu
Áskrifendur:
Fleira áhugavert
Fleira áhugavert