Hæstiréttur telur kynferðisbrot þar sem gerandi og brotaþoli eru fjarri hvor öðrum ekki teljast til nauðgunar.
Þetta kemur fram í dómi í máli Brynjars Joensen Creed, sem var dæmdur í sjö ára fangelsi fyrir brot gegn fimm grunnskólabörnum.
Hæstiréttur fellur því frá dómi Landsréttar um að netbrotin teljist til nauðgunar. Dómur hans var ekki styttur.
Höfðu brot Brynjars meðal annars átt sér stað á samfélagsmiðlinum Snapchat og voru allar stúlkurnar 15 ára eða yngri er brotin áttu sér stað. Fékk hann stúlkurnar til að senda sér myndbönd af kynferðislegum toga.
Á málið sér langa sögu og hefur verið deilt um fyrir héraðsdómi, Landsrétti og Hæstarétti hvort brot geti talist til nauðgunar ef gerandi er ekki á staðnum. Hefur málið vakið talsverða athygli og skapað umræðu um réttarstöðu barna í tilfellum stafræns kynferðisofbeldis, sem fari sífellt fjölgandi.
Héraðsdómur dæmdi Brynjar í sex ára fangelsi fyrir brotin, þar á meðal fyrir þrjár nauðganir. Hin brotin þar sem hann fékk stúlkurnar m.a. til að taka upp og senda kynferðislegt efni af sjálfum sér féllu undir 1. mgr. 202. gr. almennra hegningarlaga þ.e. kynferðisleg áreitni en ekki nauðgun.
Landsréttur þyngdi dóminn yfir Brynjari um eitt ár með dómi sínum í mars í fyrra, en málið var talið fordæmisgefandi þar sem áfrýjun saksóknara fyrir Landsrétti snerist um að telja brotin sem áttu sér stað á netinu til nauðgunar, í krafti yfirburðastöðu Brynjars vegna aldurs- og þroskamunar og með því að lofa gjöfum.
Var þar meðal annars um að ræða áfengi, rafrettur, níkótínpúða, nærföt og kynlífshjálpartæki. Þá setti hann meðal annars upp stigaleik þar sem stúlkurnar fengu fleiri stig eftir því sem myndböndin voru grófari.
Í 1. mgr. 194. gr. almennra hegningarlaga segir annars vegar:
Hver sem hefur samræði eða önnur kynferðismök við mann án samþykkis hans gerist sekur um nauðgun og skal sæta fangelsi ekki skemur en 1 ár og allt að 16 árum. Samþykki telst liggja fyrir ef það er tjáð af frjálsum vilja. Samþykki telst ekki liggja fyrir ef beitt er ofbeldi, hótunum eða annars konar ólögmætri nauðung. Til ofbeldis telst svipting sjálfræðis með innilokun, lyfjum eða öðrum sambærilegum hætti.
Í 1. mgr. 202. gr. almennra hegningarlaga segir hins vegar:
Önnur kynferðisleg áreitni en sú sem greinir í 1. mgr. varðar fangelsi allt að [6 árum].
Vildi saksóknari fella brot mannsins þar sem hann beitti ofbeldi, hótun og misneytingu til að fá börnin til að senda sér kynferðislegt efni í gegnum netið undir 194. greinina.
Til er fordæmi fyrir því að gerandi sé dæmdur fyrir brot undir 194. gr. þrátt fyrir að hafa verið fjarstaddur brotum, en í því tilfelli hafði gerandi aftur á móti áður verið viðstaddur í hluta tilfella þar sem hann þvingaði brotaþola til að hafa kynmök við aðra aðila og haft uppi hótanir gegn brotaþola.
Í tilfelli Brynjars er aftur á móti um að ræða kynferðismök sem brotaþoli hafi við sjálfan sig og með tækjum undir þrýstingi eða hótunum gerandans.
Í dómi Hæstaréttar segir að þó svo að löggjafanum sé skylt að vernda börn gegn hvers konar misnotkun ekki sé „með skýrum hætti ráðið að orðalag 1. mgr. 194. gr. almennra hegningarlaga og 1. mgr. 202. gr. laganna endurspeglaði þá þróun og næði til þeirrar háttsemi að fjarstaddur gerandi fengi annan mann, í tilviki brotaþola, barn, til þess að fróa sjálfu sér, eða eiga kynferðismök við aðra og fá síðar myndskeið sent af því.“
Aftur á móti er bent á það í dómnum að sú þróun hafi orðið, með aukinni netnotkun barna og breyttu samskiptamynstri þeirra á milli og við aðra, með notkun samfélagsmiðla og samskiptaforrita geri þau berskjölduð gagnvart kynferðislegri háttsemi sem unnt væri að drýgja á þeim vettvangi.
Lögregla hefur rannsakaða fjölda annarra meintra brota Brynjars, en hann er grunaður um að hafa brotið gegn á þriðja tug stúlkna, undir fimmtán ára aldri, til viðbótar.