Hæstiréttur staðfestir vanhæfi alls Landsréttar

Hæstiréttur hefur staðfest úrskurð starfandi forseta Landsréttar um að allur Landsréttur sé vanhæfur í svokölluðu Gnúps-máli vegna starfa eins dómara við Landsrétt fyrir Gnúp fyrir rúmlega 15 árum síðan.

Í dómi Hæstaréttar kemur fram að vanhæfi eins dómara við Landsrétt leiði ekki sjálfkrafa til að aðrir dómarar teljist vanhæfir. Hins vegar væri staðan þannig í þessu máli að dómarar gætu þurft að leggja mat á trúverðugleika framburðar dómarans sem vitnis í málinu. Slíkt tengsl gætu hlutlægt séð verið til þess fallin að efast mætti með réttu um óhlutdrægni dómaranna við það mat.

Frétt af mbl.is

Allir dómarar Landsréttar vanhæfir

Ekki útilokað að leggja þurfi mat á trúverðugleika meðdómara

Segir í dómi Hæstaréttar að þótt ekki sé augljóst í þessu máli að það myndi reyna á að dómarar Landsréttar þyrftu að leggja mat á sönnunargildi og trúverðugleika framburðar meðdómara síns við réttinn, þá væri ekki hægt að útiloka það.

Vísað er til þess að náið samstarf væri á milli allra dómara Landsréttar og að Aðalsteinn hafi starfað í sex ár við Landsrétt og á þeim tíma starfað með öllum dómurum réttarins.

Frétt af mbl.is

Hvenær „smitast“ vanhæfi yfir á aðra dómara?

Út frá þessu staðfestir Hæstiréttur ákvörðun Davíð Þórs Björgvinssonar, starfandi forseta Landsréttar, um að allur Landsréttur sé vanhæfur í málinu, enda hafi Landsréttardómarinn Aðalsteinn E. Jónasson, verið eitt af vitnum í málinu fyrir héraði. Væri það til þess fallið að draga mætti óhlutdrægni annarra dómara við Landsrétt með réttu í efa.

Jafnframt gerir Hæstiréttur Þórði og Sólveigu að greiða 400 þúsund krónur til Lyfjablóms í kærumálskostnað, en þau kærðu úrskurð Landsréttar í málinu til Hæstaréttar.

Niðurstaða Hæstaréttar er að allur Landsréttur er vanhæfur í málinu. mbl.is/Eggert Jóhannesson

Tekist á um milljarða

Líkt og mbl.is hefur áður fjallað um er um að ræða einka­mál þar sem fé­lagið Lyfja­blóm (áður Björn Hall­gríms­son ehf.) kref­ur Þórð Má Jó­hann­es­son og Sól­veigu Pét­urs­dótt­ur, fyrr­ver­andi dóms­málaráðherra sem sit­ur í óskiptu búi eig­in­manns síns heit­ins, Krist­ins Björns­son­ar, um sam­tals 2,3 millj­arða. Voru þau Þórður og Sól­veig sýknuð í héraði, en málinu áfrýjað til Landsréttar.

Frétt af mbl.is

Þórður og Sólveig sýknuð

Er ástæða van­hæf­is­ins að Lands­rétt­ar­dóm­ar­inn Aðal­steinn E. Jónas­son, er eitt af vitn­um í mál­inu. Var hann lög­fræðing­ur hjá Gnúpi fjár­fest­inga­fé­lagi hf. árið 2007, en málið snýst um það tíma­bil. Aðal­steinn var sjálf­ur ekki dóm­ari í mál­inu, en aðrir dóm­ar­ar töldu að sú staða að vega og meta sönn­un­ar­gildi og trú­verðug­leika framb­urðar hans gerðu þá mögu­lega van­hæfa.

Fengu dómararnir Davíð Þór til að fara yfir mögu­legt van­hæfi og kallaði hann til aðila máls­ins, sem eng­inn hafði farið fram á van­hæfi dóm­ar­anna, til að fá frek­ari skoðun þeirra á stöðunni.

Réttmætar ástæður til að draga í efa óhlutdrægni

Í úrskurði Davíð Þórs kom fram að ekki væri útilokað að dómarar Landsréttar „geti staðið frammi fyr­ir því að vega og meta sönn­un­ar­gildi og trú­verðug­leika framb­urðar sam­dóm­ara síns Aðal­steins við úr­lausn máls­ins.” Voru réttmætar ástæður taldar liggja til þess að draga í efa óhlutdrægni dómaranna í þessu máli og var þar með þeirri spurningu Davíðs Þórs við fyrirtöku málsins, þar sem hann spurði „hvort van­hæfi Aðal­steins smit­ist yfir á dóm­ara og dóm­inn í heild“ svaraði játandi.

• Blogga um frétt