Hæstiréttur hefur staðfest niðurstöðu Landsréttar um að óheimilt hafi verið að leggja á Landsvirkjun aflgjald vegna innmötunar raforku á flutningskerfi Landsnets samkvæmt gjaldskrá.
Í málinu deildu Landsvirkjun, Landsnet og Orkustofnun um heimild Landsnets til að leggja aflgjald á Landsvirkjun fyrir innmötun raforku.
Aðila málsins greindi á um hvort ákvæði raforkulaga veitti Landsneti sem flutningsfyrirtæki heimild til að leggja gjaldið á Landsvirkjun og önnur fyrirtæki. Einnig var deilt um hvort aðkoma Orkustofnunar að ákvörðun um gjaldtökuna hafi verið þess eðlis að stofnunin geti talist aðili máls.
Landsvirkjun byggði meðal annars á því að með setningu raforkulaga hefði ekki verið fyrir hendi heimild til töku innmötunargjalds en að heimilt væri að leggja úttektargjald á þann sem panti og noti raforkuna.
Landsvirkjun benti einnig á að ýmsir ágallar hefðu verið við undirbúning gjaldskrárbreytinganna. Sérstaklega hvað varðar andmælarétt gjaldenda, efnislegt innihald með tilliti til réttra og málefnalegra forsendna og mat á nauðsyn aðlögunartíma fyrir gjaldendur.
Aftur á móti byggðu Orkustofnun og Landsnet á því að lagaheimild til innheimtu gjaldsins væri að finna í 1. mgr. 12. gr. a. raforkulaga. Samkvæmt ákvæðinu skuli flutningsfyrirtæki, sem Landsnet er í málinu, setja gjaldskrá í samræmi við tekjumörk sem Orkustofnun setur. Einstakir gjaldskrárþættir séu ekki afmarkaðri að öðru leyti en að gjaldskrá skuli vera í samræmi við tekjumörk.
Þar að auki er því haldið fram að aflgjaldið sé tegund af innmötunargjaldi og því sé röng forsenda í dómi Landsréttar að afhendingargjaldið sé annars eðlis en gjald fyrir innmötun.
Í niðurstöðum Hæstaréttar segir að ákvæði raforkulaga um tekjumörk verði ekki talið fela í sér lagastoð fyrir innheimtu aflgjalds vegna innmötunar raforku úr hendi Landsvirkjunar.
Markmið ákvæðisins sé að hvetja til hagræðingar í rekstri flutningsfyrirtækisins og tryggja að tekjur séu í samræmi við kostnað við þjónustuna sem Landsneti er falið að veita.
Hæstiréttur taldi Orkustofnun réttan aðila máls þar sem stofnunin hafði aðkomu og eftirlitshlutverk gagnvart gjaldtökunni.