Óleiðréttur launamunur karla og kvenna var 9,3% árið 2023 en hann jókst um 0,2 prósentustig frá árinu á undan.
Í tilkynningu Hagstofunnar segir að launamunur hafi aukist eftir aldri en munurinn mældist 0,6% meðal þeirra sem eru 24 ára og yngri, 9,5% í aldurshópnum 35-44 og 14,9% í aldurshópnum 55-64 ára.
Launamunur var mikill eftir atvinnugreinum. Þannig mældist 25,9% munur í fjármála- og vátryggingastarfsemi en um 1,1% í atvinnugreininni fráveita, meðhöndlun úrgangs og afmengun.
Niðurstöðurnar byggja á gögnum launarannsóknar Hagstofu Íslands.
Þá var óleiðréttur munur á tímakaupi karla og kvenna eftir starfsstétt á bilinu -2,4% hjá skrifstofufólki og upp í 22,9% á meðal tækna og sérmenntaðs starfsfólks.
Í tilkynningu Hagstofunnar segir að ein helsta skýringin sé kynbundin skipting í störf og atvinnugreinar en samkvæmt rannsókn frá árinu 2021 störfuðu um 43% kvenna á vinnumarkaði hjá hinu opinbera árið 2019 en aðeins 15% karla.
Árið 2023 var launamunur 13,9% á almennum vinnumarkaði, 8,0% hjá starfsfólki ríkisins og 4,3% á meðal starfsfólks sveitarfélaga.
Hlutfallslega fleiri konur eru með lægra tímakaup en karlar. Þetta sýnir launadreifing eftir kyni fyrir allan vinnumarkaðinn.
„Hátt hlutfall yfirvinnustunda hefur áhrif til hækkunar á tímakaupi þar sem yfirvinnustund er að jafnaði dýrari en dagvinnustund. Karlar vinna að jafnaði meiri yfirvinnu en konur sem skýrir muninn að hluta. Óleiðréttur launamunur er samanburður á meðaltali og þar sem laun eru almennt ekki normaldreifð þá hafa útgildi (há laun) áhrif til hækkunar á meðaltali. Þar sem algengara er að karlar séu með laun í hæsta launastigi getur það því ýkt launamuninn.“