Innlent | mbl | 31.10.2024 | 21:48

Var að verjast „óvæntri og lífshættulegri árás“

Steinþór fyrir Héraðsdómi í fyrra. mbl.is/Sonja

Landsréttur mat það svo að Steinþór Einarsson, sem Héraðsdómur hafði dæmt í 8 ára fangelsi fyrir manndráp, hefði orðið fyrir ólögmætri árás sem honum hefði verið rétt að verjast eða afstýra.

Þetta kemur fram í dómi Landsréttar sem hefur nú verið birtur.

Frétt af mbl.is

Sýknaður eftir að hafa hlotið átta ára dóm

Ákæruvaldið krafðist þess að átta ára fangelsisdómur í málinu yrði þyngdur, en í dómi héraðsdóms var Steinþór fundinn sekur um að hafa orðið Tómasi Waagfjörð að bana fyrir tveimur árum með því að stinga hann tvisvar sinnum í vinstri síðu með hníf.

Forsaga málsins er sú að til átaka kom á milli Tómasar og Steinþórs er Tómas krafðist þess að eiginkona sín, sem var æskuvinkona Steinþórs, snéri aftur á heimili þeirra aðfaranótt 3. október 2022 á Ólafsfirði. Hjónin höfðu átt í stormasömu sambandi.

Steinþór neitaði að hafa stungið Tómas vísvitandi með hníf tvisvar. Við aðalmeðferð málsins fyrir Landsrétti í byrjun mánaðar sagði Steinþór að hlutirnir hefðu gerst mjög hratt og það hefði komið honum mjög á óvart að Tómas hefði látið lífið.

Frétt af mbl.is

Steinþór í átta ára fangelsi fyrir manndráp

Tómas hefði átt upptökin að átökum

Í dómi Landsréttar kom fram að ekki yrði annað ráðið en að Tómas hefði átt upptökin að átökunum.

Segir enn fremur að ekki yrði önnur ályktun dregin en að um ofsafengna og lífshættulega árás hefði verið að ræða af hálfu Tómasar sem Steinþóri hefði verið rétt að verjast.

Þá var einnig tekið tillit til skýrslu þess er framkvæmdi krufningu Tómasar, auk annarra gagna um stefnu og lögun stungusáranna og þótti á hinn bóginn hafið yfir skynsamlegan vafa að Steinþór hefði náð taki á hnífnum meðan á átökunum stóð og beint honum í síðu A í tvígang.

Segir í dómum að hann hefði með því beitt vörnum sem voru augsýnilega hættulegri en árásin og það tjón, sem af henni mátti vænta, gaf ástæðu til og var því ekki fallist á að 1. mgr. 12. gr. almennra hegningarlaga gæti átt við um atvik málsins.

Þrátt fyrir það var lagt til grundvallar að árásin hefði enn staðið yfir þegar hnífurinn stakkst tvisvar í síðu Tómasar.

Hefði ekki getað fullkomlega gætt sín

Kemur þá fram að þótt leggja yrði til grundvallar að Steinþór hefði gengið lengra í að verjast árásinni en efni stóðu til taldi Landsréttur óhjákvæmilegt að líta til þess að Steinþór „hefði verið að verjast óvæntri og lífshættulegri árás með eggvopni“ og kemur fram að Tómas hafi lagt ítrekað til Steinþórs með hnífnum og náði t.a.m. að stinga hann tvisvar, annars vegar í andlit og hins vegar í læri.

Kemur fram að Landsréttur hafi talið uppfyllt skilyrði 2. mgr. 12. gr. almennra hegningarlaga þar sem miða yrði við að Steinþór hefði verið það skefldur eða forviða er hnífurinn stakkst í síðu Tómasar í tvígang að hann hefði ekki getað fullkomlega gætt sín og var hann því sýknaður um manndráp.