En hvers vegna skyldi það hafa verið? Nú er því haldið á lofti í aðdraganda kosninga að fráfarandi ríkisstjórn hafi gert margt í þágu þjóðarinnar. Að „met hafi verið sett í útgjaldaaukningu“ og að jöfnuður hafi aldrei verið meiri. Þetta er bara ekki alveg rétt. Það kann vel að vera að Íslandsmet hafi verið slegið í útgjaldaaukningu en það var, ef marka má fyrstu og einu fjárlög stjórnarinnar ekki beint í almannaþágu.
Ljóst er að þrátt fyrir eindreginn vilja þjóðarinnar um að heilbrigðismálin yrðu tekin föstum tökum, sem og loforð þar um frá fráfarandi stjórnarflokkum í aðdraganda kosninga 2016, sýndu nýframlögð fjárlög að efndir voru engar. Langstærstur hluti viðbótarframlags til heilbrigðiskerfis var merktur byggingu Landspítala en einungis 39 milljónir áttu að fara til allra sjúkrahúsa landsins. Þá var viðbótarframlag til framhaldsskóla eingöngu 81 milljón. Áfram ætluðu stjórnarflokkar svo að lækka vaxtabætur til íbúðareigenda sem og átti tekjuskerðing barnabóta að miðast við eingöngu 250 þúsund króna mánaðartekjur, sem er undir lágmarkslaunum. Er þá ótalið frítekjumark eldri borgara sem enn skyldi miðast við 25 þúsund krónur en það var lækkað úr 109 þúsund í 25 þúsund krónur um síðustu áramót.
Á sama tíma og fráfarandi ríkisstjórn ætlaði þannig að skerða lífskjör þeirra landsmanna sem minnst hafa á milli handanna átti að einhenda sér í lækkun virðisaukaskatts þvert ofan í eindregnar ráðleggingar þeirra sem fyrir fjárlaganefnd komu vegna þensluhvetjandi áhrifa sem aftur kemur illa við almenning,“ skrifar Helga Vala Helgadóttir en pistilinn er hægt að lesa í heild sinni í Morgunblaðinu í dag.