Það kom Sigríði Ó. Kristjánsdóttur, framkvæmdastjóra Vestfjarðastofu, alls ekki á óvart að heyra að í samtölum blaðamanns við Vestfirðinga um stærstu málin fyrir sveitarstjórnarkosningarnar hefðu mál sem fremur heyra undir ríkisvaldið en sveitarfélögin ítrekað verið nefnd.
Samgöngumálin, orkumálin og atvinnumálin eru það sem brennur á Vestfirðingum og að sögn Sigríðar fer mikil orka sveitarfélaganna í að fylgja þessum málum eftir, jafnvel svo mikil orka að það bitni á getu sveitarfélaganna til að sinna öðrum málum eins og best væri á kosið.
„Það sjá allir sveitarstjórnarmenn á Vestfjörðum að ef við ekki vinnum þessi stóru mál og náum fram þessum úrbótum sem virkilega þarf, þá erum við í tapaðri baráttu, ef svo má segja. Málin eru ekki á forræði sveitarfélaganna en sveitarfélögin þurfa samt að vinna mjög hart að þessu,“ segir Sigríður.
„Þessi stóru mál eru það sem eru skilur á milli feigs og ófeigs í því að við getum vaxið og dafnað. Það er svolítið stóra málið. Ef samgöngur, raforka og nettengingar eru á pari við aðra landshluta, þá getur svæðið plummað sig.“
Hún segir sveitarfélögin á atvinnusvæðunum þremur á Vestfjörðum að mestu leyti vera að hugsa um svipaða hluti. Í sömu baráttunni, ef svo má segja.
„Fyrir suðurfirðina er verið að horfa á Teigsskóginn og fyrir allt svæðið, bæði norður og suður er verið að horfa á Dýrafjarðargöngin og Dynjandisheiðina sem eina einingu, því það skiptir gríðarlega miklu máli fyrir þessi sveitarfélög að geta komist nær hvert öðru, þannig að það verði betri samgöngur á milli, meira flæði fólks fram og til baka.“
Nánar er rætt við Vestfirðinga um stærstu málin fyrir sveitarstjórnarkosningarnar í Morgunblaðinu í dag.