Átta punda bleikja og átta kílóa þorskur

Það er ekki á hverjum degi sem menn veiða risastóra bleikju og boldangs þorsk og það með nokkurra klukkutíma millibili. Þetta getur þó hæglega gerst á Grænlandi þangað sem fjölmargir íslenskir veiðimenn hafa lagt leið sína undanfarin ár.

Jóhann Davíð Snorrason upplifði einmitt þetta ævintýri í september 2019. Hann fór til veiða í Lax-ár veiðibúðunum og átti þar „eitt besta viku frí sem ég hef nokkurn tíma upplifað,“ segir hann og rifjar upp þessa eftirminnilegu viku með okkur.

„Þetta er frekar þægilegt ferðalag. Við flugum til Narsarsuaq á Grænlandi og fórum þaðan með báti í veiðibúðirnar. Siglingin tók um þrjá klukkutíma en það getur verið misjafnt eftir aðstæðum. Veðrið lék við okkur þessa viku. Fimm til átta gráður, nánast logn og skýjað. Frábær uppskrift fyrir minn smekk,“ sagði Jóhann í samtali við Sporðaköst.

Þarna er margt í boði, veiðilega séð. Bleikjuveiðin er rómuð og eitthvað sem margir lýsa hreinlega sem ævintýri. „Það er svo mikið af henni að það er nánast óraunverulegt. Þetta snýst bara um hvað þú nennir að veiða margar,“ segir Jóhann upptendraður þegar hann rifjar upp þetta ævintýri frá 2019.

Eitt mesta magnið af bleikjunni er þar sem lítil á fellur úr vatni sem er í um fjörutíu mínútna gangur í frá veiðihúsinu. „Það sem kom mér alveg skemmtilega á óvart var að við vorum bæði að veiða mjög stórar bleikjur og einnig smærri nýgengnar úr sjó. Ég fékk mína stærstu á bleikan Nobbler og hún vigtaði átta pund. Þetta var ein af þeim stærstu sem veiddist þetta sumarið. Hún var kollegin enda mæta þessar stærstu fyrr um sumarið. Bleikjurnar eru mjög sterkar og þegar þú færð eina af þessari stærð þá er það fullorðin viðureign.“

Vilji menn tilbreytingu er siglt í aðrar ár sem bjóða upp á nýja veiðistaði. En magnið af fiskinum er ávallt mikið.

Þegar magnið af fiskinum er svona mikið, skiptir þá máli hvaða fluga er sett fyrir hana?

„Það skiptir ekki miklu máli,“ segir Jóhann og kímir. „Ég prófaði meira að segja Frances og fékk á hana líka. Eini munurinn er sá að þú þarft að bíða aðeins lengur eftir tökunni með Frances. En án alls gamans þá taka þær flest sem þeim er sýnt. Leiðsögumennirnir þarna prófuðu einu sinni að kasta sígarettustubbi og það virkaði líka svona vel.“

Eftir að hafa eytt góðum tíma í vatninu og þar sem fellur úr því og búinn að veiða einhverja tugi af bleikjum, ákvað Jóhann að skella sér á sjóstöng. „Ég fór nú fyrst í búðirnar og fékk mér að borða. Svo skellti ég mér í sjógalla og við sigldum í einhverjar tíu mínútur og þá vorum við lentir í moki. Flottir þorskar og minn stærsti var átta kíló. En fyrir þá sem voru duglegastir var hægt að ná á sama degi bleikju, þorski og hreindýri. Það er mikið af hreindýrum þarna um allt og sumir fóru líka til að ná sér í dýr. Ég gerði það nú ekki var bara að veiða. Ég fór reyndar með heimamönnum í eina skotveiðiferð og það var mjög gaman að sjá hvernig þeir nálguðust þetta.“

Jóhann segir að þetta hafi verið eitt best frí sem hann hafi komist í. Að hluta þakkar hann símasambandsleysinu fyrir þá upplifun. „Þetta var bara svo eitthvað magnað. Þú ert svo einn úti í svo kraftmikilli náttúru og veiðin er svo ævintýraleg.“ 

Seinustu hundraðkallar sumarsins