Ævintýramaðurinn Árni Baldursson komst heldur betur í hann krappann á Spáni í síðustu viku. Hann var að hefja veiðiferð þar sem skjóta átti rauðrjúpu eða partridge. Að kvöldi 2. október var hann ásamt ferðafélögum í spænska smábænum Villamanrique. Þetta var mikill hátíðisdagur og hluti af þeim hátíðahöldum var nautahlaup á götum bæjarins. Þá er nautgripum hleypt lausum og bæjarbúar hlaupa undan þeim en samtímis pirra nautin.
„Við vorum að labba út af matsölustað þar sem við höfðum borðað vel. Þessi naut voru um allt og fólk hékk utan í girðingum og svölum til að forðast þau. Þá sé ég allt í einu að tvær konur koma hlaupandi undan vel vígalegri belju. Hornin voru alveg svakaleg og ég sá að dýrið ætlaði í þær. Ég var ekki að hugsa neitt. Stökk bara til og öskraði á þær og henti þeim bak við stál hlið. Ætlaði svo sjálfur að koma mér í skjól en ég var bara of seinn. Nautið kom á hundrað kílómetra hraða og rak hornin á milli rimlanna og annað fór á kaf neðst í bakið á mér. Ég steinlá og fann strax að hornið hafði farið í nýrað.“
Svona lýsir Árni Baldursson nautaárásinni sem hann varð fyrir. Konurnar voru mjög skelkaðar en sluppu með skrekkinn. Hann var hluti af hópi skotveiðimanna sem átti að hefja skotveiðina daginn eftir. „Allt í einu spruttu upp tveir lífverðir upp úr jörðinni með stórar töskur með alls konar lækningatækjum og skoðuðu mig hátt og lágt. Þeir voru að passa einhvern sem var í hópnum okkar en enduðu með að hugsa bara um mig,“ hlær Árni.
Hann var fluttur á spítala og skoðaður hátt og lágt og óttaðist satt að segja að hann myndi lenda á skurðarborðinu vegna nýrnaskemmda. Það slapp til og hann var útskrifaður með þeirri umsögn að þetta myndi gróa en hann þyrfti að fara varlega og halda sig til hlés.
„Þegar ég var að úrskrifast af sjúkrahúsinu þurfti ég að borga og þetta var örugglega reikningur upp á einhverjar milljónir. Þá mundi ég eftir því að Vala konan mín hafði keypt einhverjar tryggingar og látið mig fá kort til staðfestingar á því. Ég fann kortið í vasanum og veifaði því og þá urðu allir hoppandi kátir og ég mátti bara labba í burtu.“
Árni segir að hann hafi farið í einhvers konar sjokk þegar nautgripurinn stakk horninu á kaf í síðuna á honum. „Það var bara eins og ég hefði týnt heilanum. Ég gat ekki talað og varla gengið og svo bogaði af mér svitinn. Ég fann ekki heilann á mér fyrr en eftir tvo daga. Þetta er örugglega eins og að vera í stríði og skotinn í vömbina. Maður fer bara í sjokk. Ég náði ekki að skjóta neitt þessa daga sem veiðin var. Bara væflaðist um og gat ekkert gert. Hópurinn skaut alveg svakalega vel og stærsti dagurinn var átján hundruð fuglar.“
Árni átti að fljúga út til Skotlands í morgun og fara í síðustu stangveiðina. Af því varð þó ekki. „Vala konan mín seldi bara leyfin þegar hún frétti af því hvað hafði gerst og sagði að ég færi ekki fet. Það er kannski eins gott því nú eru svakaleg flóð í Dee og þar verður engin veiði þessa vikuna. En það er svolítið magnað að vera ljúka 210 daga veiðitímabili og enda það þannig að vera stunginn í bakið af nauti.“
Lengd á laxi | Veiðisvæði | Veiðimaður | Dagsetning Dags. |
---|---|---|---|
102 cm | Hvítá við Iðu | Ársæll Þór Bjarnason | 19. september 19.9. |
101 cm | Víðidalsá | Stefán Elí Stefánsson | 4. september 4.9. |
101 cm | Laxá í Dölum | Hafþór Jónsson | 27. ágúst 27.8. |
102 cm | Haukadalsá | Ármann Andri Einarsson | 23. ágúst 23.8. |
103 cm | Laxá í Aðaldal | Birgir Ellert Birgisson | 12. ágúst 12.8. |
103 cm | Miðsvæði Laxá í Aðaldal | Máni Freyr Helgason | 11. ágúst 11.8. |
101 cm | Laxá í Aðaldal | Agnar Jón Ágústsson | 10. ágúst 10.8. |