Fyrir þá sem finnst ærið verk að ganga leiðir á borð við Fimmvörðuháls og milli Landmannalauga og Þórsmerkur gæti tilhugsunin um að hlaupa sömu spotta verið yfirþyrmandi. Þeim fjölgar þó sífellt sem setja ekki fyrir sig þótt skokktúrinn sé steinum stráður og liggi um fjöll og firnindi.
Torfi H. Leifsson er einn af þeim sem hafa gaman af áskoruninni sem felst í góðu óbyggðahlaupi. „Þetta er eitthvað sem er stundað sem hluti af almennum hlaupum. Fólk fer oft í þetta eftir að hafa reynt sig í götuhlaupum og langar að prófa eitthvað nýtt.“
Torfi tínir til ýmsa kosti þess að hlaupa úti í ófærum. „Það er gaman að hlaupa óbyggðahlaup því þau eru öðruvísi en götuhlaupin. Maður er að hlaupa í náttúrunni og það er oft minni pressa en í götuhlaupunum þar sem fólk er að keppa við tímann eða aðra hlaupara. Þarna er fólk frekar að hlaupa sér til ánægju. Í óbyggðahlaupinu getur maður slakað á og notið þess að hlaupa, undirlagið er mýkra þegar maður hleypur á grasi eða stígum og því er það betra fyrir fæturna,“ segir hann.
Viðbúið öllum veðrum
Á hverju ári eru haldin nokkur skipulögð óbyggðahlaup. „Þetta er að færast í aukana en eitt og eitt hlaup hefur bæst í hópinn undanfarin ár eins og Jökulsárhlaupið og Vesturgatan. Þekktasta hlaupið er Laugavegurinn en hann er um 55 km. Fólk er um 4,5-10 klukkutíma að hlaupa hann en hin hlaupin eru mislöng. Laugavegurinn hefur verið vinsælastur og 250 manns ætla að hlaupa hann í sumar.“Ef fólk ætlar að hlaupa æfingahlaup mælir Torfi með því að fólk hugi að fatnaði. „Fólk æfir sig í hlaupum sem eru ekki fyrirfram skipulögð. Ég hleyp til dæmis stundum góðan hring á Hengilssvæðinu og eins er vinsælt að hlaupa Fimmvörðuháls. Það þarf samt ekki að fara lengra en í Heiðmörk til að æfa sig. Í skipulögðu hlaupunum munar um hjálparsveitina og fleiri sem eru viðbúnir til að aðstoða hlaupara. Annars þarf fólk að vera viðbúið öllum veðrum ef hlaupið er í óbyggðum. Ég hef sjálfur ekki lent illa í því en fólk hefur lent í slæmu veðri á Laugaveginum. Það getur jafnvel verið verra ef það er of heitt því þá fær fólk ekki nægan vökva.“
Torfi segir utanvegahlaup ekki bara vinsæl á Íslandi. „Þetta er mjög skemmtilegt og fínt krydd í hlaupaflóruna. Hlauparar hafa verið að sækja til útlanda í óvenjuleg hlaup eins og maraþon í Tíbet eða á Kínamúrnum. Svo eru stundum farnar sérstakar hlaupaferðir til útlanda, til dæmis Suður-Ameríku, en þá hleypur fólk í svona fjallaferðum.“ liljath@mbl.is
„Byrjendur velji sér styttri vegalengdir“
Aðspurður um það hvort meira sé um meiðsli í óbyggðahlaupi en götuhlaupi svarar Torfi: „Nei, það er ekki meira um meiðsli. Það er þægilegra að hlaupa utanvegar en gott að eiga viðeigandi hlaupaskó með grófari sóla þó það sé ekki nauðsynlegt. Svo er líka gott að hafa hlaupabakpoka með þunnum fatnaði eða nesti ef hlaupið er langt.“Torfi mæli með því að byrjendur velji sér hlaup eftir því hvað þeir eru í góðri þjálfun. „Það er gott að miða við styttri vegalengdirnar en athuga þó að þær segja ekki endilega alla söguna. Fjallaskokkið er til dæmis frekar stutt en samt sem áður í erfiðari kantinum.“
Til baka
Leita í greinasafni
Prenta grein
