Ólafía Guðrún Blöndal (Lóa) fæddist á Melum á Skarðsströnd í Dalasýslu 11. nóvember 1935. Hún lést 1. október síðastliðinn. Foreldrar hennar voru Anna Jakobína Ólafsdóttir, f. 21. október 1903, d. 6. apríl 1998, og Guðmundur Ágústsson Blöndal, f. 10. desember 1902, d. 17. mars 1986. Systkinin eru þrjú, Guðborg, f. 7. október 1926, d. 1. desember 1992, Friðrik Theódór, f. 10. mars 1928, og svo var Ólafía yngst. Æskuárunum eyddi Ólafía á bænum Litla-Holti í Saurbæ í Dalasýslu. Ellefu ára fluttist hún svo með foreldrum sínum til Akureyrar, en þar voru eldri systkinin tvö búin að koma sér fyrir. Dalirnir áttu alltaf sterk ítök í huga Ólafíu og dvaldi hún þar oft á sumrum hjá ættingjum og vinum eftir flutninginn norður. Veturinn 1955-1956 settist Ólafía á kvennaskólabekk. Var það húsmæðraskólinn að Löngumýri í Skagafirði. Þaðan átti hún ótal góðar minningar og þar mynduðust vináttubönd sem mörg hver halda enn í dag. Á sínum yngri árum vann Ólafía hjá Efnaverksmiðjunni Sjöfn, allt þar til einkadóttirin Anna María kom í heiminn, en það var 23. desember 1965. Ólafía giftist aldrei. Hún bjó á heimili foreldra sinna á Akureyri og var þeirra stoð og stytta á efri árum. Um nokkurra ára skeið hélt hún heimili með Braga Guðjónssyni sem er látinn. Ólafía hafði mikið yndi af tónlist og ófáir voru tónleikarnir sem þær mæðgur sóttu saman, að ógleymdum öllum leikhúsferðunum. Ólafía var liðtæk á dansgólfinu á sínum yngri árum, enda lítil og nett. Hún átti gítar og spilaði af hjartans list eftir eyranu bæði á píanó og orgel. Árið 1993 fluttu þær mæðgur Ólafía og Anna María til Reykjavíkur. Áttu þær saman 10 góð ár, þar sem Ólafía hugsaði um heimilið á meðan dóttirin dró björg í bú. Sumarið 2003 kom reiðarslagið. Ólafía fékk áfall sem eyðilagði allt jafnvægisskyn og orsakaði lömun í vinstri helming líkamans. Var hún bundin við hjólastól það sem eftir var ævinnar. Fyrstu sex mánuðina eftir áfallið dvaldi hún á taugalækningadeild Landspítalans, síðan fékk hún pláss á Hjúkrunaheimilinu Eir, þar sem hún hefur dvalið síðan. 1. október síðastliðinn fékk Ólafía annað áfall sem hún lifði ekki af. Útför Ólafíu Guðrúnar fer fram frá Grafarvogkirkju í dag, 12. október, og hefst athöfnin kl. 13. Jarðsett verður í Gufuneskirkjugarði.

Þá er hún Lóa okkar búin að fá hvíldina frá sínum erfiðu veikindum.

Okkar fyrstu kynni hófust haustið 1955 í Húsmæðraskólanum á Löngumýri þar sem við urðum herbergisfélagar, komnar sitt úr hverri áttinni. Náðist fljótt með okkur góð vinátta sem hefur haldist alla tíð síðan.

Lóa hafði mikið yndi af tónlist og var mjög músíkölsk. Ef ekki var danstónlist í útvarpinu þegar á þurfti að halda þá settist hún bara við píanóið og lék af fingrum fram, en hún hafði líka mikla ánægju af að taka þátt í dansinum.

Eftir að skóla lauk stóð heimili foreldra hennar á Oddeyrargötunni okkur alltaf opið, hvort sem þörf var á gistingu eða komið saman og sungið og dansað og var aldrei kvartað þó borð væru sett út í horn og gólfteppi rúllað upp.

Þó hún gæti ekki  lengur leikið á hljóðfæri var músíkin alltaf hennar yndi og naut hún þess að fara á tónleika, sem dóttir hennar gerði henni unnt að sækja, en hún var óþreytandi í að reyna að létta henni lífið á allan hátt.

En nú er komið að leiðarlokum.  Far þú í friði kæra skólasystir.

Hugheilar samúðarkveðjur til Önnu Maríu.

Ásta og Gurrý.