Richard L. Richardsson

Vinur minn Richard L. Richardson hefði átt afmæli í dag 27. júlí og langar mig að minnast hans með nokkrum orðum.

Kynni okkar Rikka hófust þegar við unnum saman hjá frænda mínum Helga Kristjánssyni við byggingu vinnustofu Reykjalundar árið 1952. Hefur sá vinskapur staðið yfir síðan.

Rikki bjó í Bandaríkjunum og eru ófáar heimsóknir okkar hjóna til hans þangað, fyrst til New York og síðar til N-Caroline. Margar eru minningar eftir þessar ferðir sem myndu fylla margar síður.

Ein minning er mér minnisstæð frá því í gamla daga að eitt sinn er ég heimsótti hann og við vorum staddir á Manhattan þá hittum við írska leikritaskáldið Brendan Beehan. Við eyddum með honum part úr degi. Fórum við vítt og breytt um Manhattan með honum en ekki þýddi mikið að fara inn á vinsælustu barina því Brendan var vel þekktur þar og var okkur alls staðar hent út þar sem við komum inn. Það var alveg nýtt fyrir okkur að fá ekki að vera inni á börunum og höfðum við gaman af þessu og gerði þetta þennan dag ógleymanlegan.

Önnur nýlegri minning er líka sterk þegar við hjónin fórum til hans og ég hélt uppá 70 ára afmælið hjá honum. Dætur okkar komu með og var þá glatt á hjalla hjá Rikka. Áttum við ógleymanlega 10 daga saman.

Rikki var höfðingi heim að sækja og sótti hann mig hvert sem var þegar ég kom til USA. Hann keyrði jafnvel í 8 klst. til sækja mig þannig að við gætum örugglega hist.

Um árabil heimsóttum við hjónin hann a.m.k tvisvar á ári og var hús hans alltaf opið fyrir okkur eins og öðrum gestum. Símasamband var líka mikið og leið ekki sú vika að við höfðum ekki samband og var alltaf endirinn á símtalinu hjá Rikka Eruð þið ekki örugglega að koma, hvenær á ég að koma út á völl að sækja ykkur?.

Rikki var sérlega lífsglaður maður og alltaf í stuði. Það var alltaf ánægjulegt að dvelja hjá honum og höfum við átt ógleymanlegar stundir saman sem maður geymir í minningunni.  Ég og eiginkona mín viljum þakka fyrir allar þessu góðu stundir, alla gestrisnina og vonum að við hittumst aftur hinumegin. Þar bíður Rikki örugglega með opið hús og jafnvel rauðvínsflösku.

Ég vil þakka Rikka og fjölskyldu hans fyrir ánægjulegan vinskap.

Kær  frændi okkar systra, Rikki í Ameríku  hefði  orðið 83 ára í dag 27. júlí en hann lést í Boston  24. júní síðastliðinn.

Við eigum góðar minningar um Rikka frænda en það var hann ávallt kallaður í okkar húsum. Í heimsóknum sínum hingað heim Þegar við vorum litlar stelpur kom hann með fullar töskur af dóti og sælgæti, Basoca-kúlutyggjó og rauðan lakkrís.  Þá var nú hátíð í bæ svo ekki sé minnst á allt Barbiedótið sem hann færði okkur.  Hann var skemmtilegur, alltaf kátur og hrókur alls fagnaðar.  Svo liðu árin og lengri tími leið á milli heimsókna.

Seinna fengum við svo nokkur tækifæri að heimsækja hann og eru þær heimsóknir ógleymanlegar, alltaf tekið á móti okkur eins og við værum að koma heim.  Hann hafði sjálfur skoðað heiminn á yngri árum, ferðast heimshorna á milli meðan hann vann við flugið, en síðustu árin fannst honum best að vera heima, þá var gaman að búa til notarlegar stundir með honum  í litla húsinu í Gastonia NC, elda góðan mat, spjalla og hlæja langt fram á nótt.

Þrátt fyrir að hann hafi búið í Ameríku í 53 ár var yndislegt að finna hvað ræturnar voru sterkar á Íslandi.  Hann fylgdist með fréttum í gegnum blöðin og var íslenskan hans lítalaus.  Íslenski maturinn gladdi hann ævinlega,  steikti fiskurinn hennar mömmu var í uppáhaldi  og svið, skyr, harðfiskur  og kókósbollur  sem við bárum oft til hans.

Herramaður  var hann í orðsins fyllstu merkingu.

Við þökkum góðum frænda fyrir  góðar stundir, Við sendum sonum hans , tengdadætrum og barnabörnum samúðarkveðjur .

Elsku Rikki frændi minn.

Þú varst skemmtilegi, góði og yndislegi frændinn í Ameríku. Þó ég hafi ekki hitt þig oft í gegnum tíðina þá eru stundir okkur ómetanlegar. Það var alltaf svo gaman þegar við hittumst og svo gott að tala við þig. Þú sagðir mér sögur, stundum lygasögur, af sjálfum þér sem við skulum bara hafa fyrir okkur. Ég get ennþá hlegið þegar ég hugsa um þær, svo skemmtilegar voru þær. Þú varst svo léttlyndur og svo gott að vera í kringum þig. Það eru 5 ár síðan ég sá þig síðast, allt of langur tími en þá áttum við nokkra góða daga. Kom ég með mömmu og Sigríði og held ég að þú hafir verið þakklátur fyrir þessa heimsókn sem og við. Við sátum úti í sólinni, drukkum smá vín og spjölluðum lengi fram eftir. Það er svo ógleymanlega fyndin stund þegar komið var að því að keyra okkur út á flugvöll. Þú tókst ameríska drekann sem var í innkeyrslunni þinni, aðeins kominn til ára sinna, og keyrðir af stað. Þegar við höfðum keyrt í nokkrar mínútur sprakk drekinn bókstaflega. Eins og sannir Íslendingar þá var bíllinn stappfullur af ferðatöskum sem henda þurfti út úr bílnum svo allt fína, nýja dótið myndi ekki brenna. Við rétt komumst á flugvöllinn í tæka tíð og gátum svo sannarlega kvatt þig með bros á vör eftir vel heppnaða ferð.

Í dag hefðir þú átt afmæli, ég vildi að ég gæti hringt og óskað þér til hamingju en ég veit að amma gerir það fyrir mig.

Guð geymi þig elsku Rikki og hugur minn er hjá strákunum þínum og litlu barnabörnunum þínum. See you later alligator, after a while crocodile.

Þín eina,