Tryggvi Rúnar fæddist í Reykjavík 8.júní 1965. Hann lést á Landspítalanum 26.desember síðastliðinn. Foreldrar hans eru Erla Tryggvadóttir og Guðjón Pálsson, uppeldisfaðir Tryggva frá 2 ára aldri er Ásólfur Geir Guðlaugsson. Hálfsystkini Tryggva sammæðra eru, Guðlaugur Axel f. 4.júní 1968, Soffía Valdís f. 5. september 1973 og Ásta Hildur f. 29. október 1974. Synir Tryggva eru Sindri Már fæddur 15.nóvember 1995 og Þorgeir Örn fæddur 11.febrúar 1996. Tryggvi starfaði lengst af við bílasölu bæði á Akureyri og í Reykjavík.Útför Tryggva Rúnars verður gerð frá Stærri-Árskógskirkju þriðjudaginn 5.janúar.
Elsku Tryggvi okkar, þá er komin að kveðjustundinni, margs er að minnast bæði góðar og erfiðar minningar en þær góðu hafa yfirhöndina. Þú munt ætíð lifa í hjörtum okkar og við trúum því að leiðir okkar munu liggja saman aftur, hvíl í friði elsku sonur.
Sofðu vinur vært og rótt
verndi þig Drottinn góður.
Dreymi þig vel á dimmri nótt
dýrð þíns Jesú bróður.
(Þorkell G. Sigurbjörnsson.)
Mamma og pabbi.
Erla Tryggvadóttir
Stundum trúir maður því ekki að þú sért farinn, maður á alltaf hálfvegis von á því að síminn hringi og það sért þú, en alveg frá því að farsímanir/bílasímarnir komu gastu ekki án síma verið og ef þú komst í heimsókn þá varstu endalaust í símanum og vorum við fjölskyldan oft búin að gera grín af því.
Já það er margt að minnast og ekki síst síðan við vorum krakkar á Ströndinni. Ætli það hafi ekki verið í hvert skipti sem voru pylsur í matinn í skólanum, að við vorum spurð að því hvort við ætluðum ekki að slá metið þitt eða 22 pylsur, flestar í brauði og svo fótbolti á eftir. Já þetta lýsir þér ágætlega þú varst alltaf stórtækur í því sem þú tókst þér fyrir hendur. Eitt sinn áttirðu stóra fulla krukku að smápeningum sem þú fórst með í búðina á Hauganesi og keyptir rauðar töggur fyrir, og var það stærðarinnar poki sem þú komst með til baka. Held að vísu að þú hafir ekki borðað töggur síðan þá. Já það eru margar minningarnar um þig sem koma upp í hugann og skrýtið að hugsa til þess að það muni ekki fleiri bætast við.
Elsku Tryggvi þú ætlaðir þér oft stóra hluti og varst stundum of ákafur að að ná þeim áföngum, og fórst oft erfiðustu leiðirnar að þeim. En þú lést aldrei deigan síga, síðustu ár voru ekki alltaf auðveld en þú varst ekkert á leiðini í burtu frá okkur. En stundum fara hlutirnir öðruvísi en maður ætlar, og maður verður að trúa því ,að þeim sem fara ungir bíði mikilvæg verkefni og friður í æðra lífi.
Minning þín mun lifa með fallegu strákunum þínum og fjölskyldu, við munum reyna að styðja þá og foreldra okkar í sorginni.
Hvíl í friði elsku bróðir.
Þín systkini,
Guðlaugur, Valdís og Ásta.
Ég og sonur minn Steini höfum staðið frammi fyrir mörgum erfiðleikum í lífinu. Ssvo kom að því að hann lenti bak við rimlana í fyrsta sinn. Ég var skelfingu lostin. Hrædd um hvað gæti gerst þar. Þá var mér bent á að hafa samband við mann að nafni Tryggva Rúnar. Úr varð að ég gerði það. Ég bað hann að passa drenginn minn. Það gerði hann ókunni maðurinn og H-hann veitti mér líka hjálp. Óumbeðinn hringdi hann og spurði hvernig mér liði í dag og sagði oft. Dagurinn á morgun verður enn betri.
Já, ókunni maðurinn sýndi þarna ótrúlega umhyggju og vináttu sem mun verða geymd í hjörtum okkar. Nú ert þú Tryggvi farinn héðan á betri stað þar sem þér hefur verið vel tekið um það efumst við ekki. Enda áttu það skilið í svörtu hvítu og í lit. Geri aðrir betur. Við Kveðjum með þökk og þessu litla ljóði.
Eitt sinn Guð mér góðan vin
gaf um stundarsakir
Sú var aldrei ætlunin
hjá englum nú hann vakir.
Takk Tryggvi Rúnar. Samúðarkveðjur til ykkar allra.
Hólmfríður Lúðviksdóttir og Aðalsteinn Árdal.