Bryndís Friðriksdóttir

Elskuleg móðir mín Bryndís Friðriksdóttir er látin.
Það er erfitt að kveðja þig mamma mín, það koma upp í hugann svo ótal margar minningar um þig, allar góðu stundirnar með þér. Það er hægt að skrifa um þær þykka bók. Þú kenndir mér svo margt gagnlegt og nytsamlegt. Þegar ég heimsótti þig í Austurtúnið, fyrir stuttu síðan ræddum við um ýmislegt bæði til gagns og gaman, líkt og við gerðum oft. Veikindi þín voru m.a eitt af umræðuefnum okkar þennan dag. Þar sem þú talaðir um veikindi þín með svo miklu æðruleysi. Þú sagðir við mig að núna værir þú tilbúin að kveðja, að lífsstarfi þínu hér á Hótel Jörð væri nú að ljúka og að þú værir sátt við það. Mér fannst mjög erfitt að hlusta á þig segja þetta.
Þú ert alltaf fallegust, yfirbragð þitt og glæsileiki bar af, þannig að eftir þér var tekið. Persónuleiki þinn litríkur og skemmtilegur. Lífsseigla þín og ákveðni var svo staðföst að ekkert gat haggað ákvörðunum þínum í ákveðnum málaflokkum. Hæfileikar þínir í hannyrðum, listum, garðyrkju, hagfæði heimilanna og barnauppeldi voru stórkostlegir. Það var gott að leita til þín og fá hjá þér góð ráð, það var hægt að spyrja þig um allt milli himins og jarðar, bæði þegar eitthvað var að og líka þegar allt lék í lyndi. Þú gafst mér margar orðsins gjafir, og sagðir við mig þú getur það . Ég er þér þakklát fyrir það. Það er samt ein gjöf frá þér til mín sem er mér afar kær. Á afmælisdaginn minn þann 1. febrúar 2005, gafstu mér mynd og skrifaðir inn í kort með sömu mynd framan á. Myndin er eftirlíking af frægu listaverki eftir Picasso. Kona með barn á brjósti. Inn í kortið skrifaðir þú orðrétt;
Elsku Sara mín, ég óska þér innilega til hamingju með daginn, alltaf jafn falleg. Ég var 23 ára þegar ég eignaðist þig, ég man það svo vel að það er eins og það hafi verið áðan. Ég var oft spurð hvort þetta væri mynd af mér og þér, en ég keypti hana rétt áður en þú fæddist. Bestu kveðjur, mamma.
Elsku besta mamma mín, þú gafst mér líf, ég þakka þér svo mikið fyrir það.
Á jólunum heima var skemmtilegt að vera, stemmingin og eftirvæntingin var mikil. Þú lagðir mikið á þig til þess að gera allt eins og best var á kosið. Heimilið var allt þrifið, loft, veggir, gólf og allt sem inni var. Þvotturinn þveginn og straujaður. Smákökubaksturinn byrjaði löngu fyrir jól og við krakkarnir fengum að taka þátt í þessu með þér. Alveg sérstök stemming var þegar jólatréð var skreytt, þá var söngur, glens og gaman. Borðhaldið á aðfangadag var svo vel upp sett, dúkar, diskar, hnífapör og servéttur allt eftir kúnstarinnar reglum. Þetta var allt svo vel gert hjá þér að það lá við að forsetinn væri að koma í heimsókn. Í desember árið 1971 eða 2, fórum við fjölskyldan saman í strætó til Reykjavíkur. Til þess að vera viðstödd þegar kveikt var á jólatrénu á Austurvelli. Jólatréð var stórt og mörg voru ljósin, jólasveinar að tralla hér og þar og mannmergð í bænum þennan dag. Við fengum kakó og kökur og eyddum deginum saman. Þennan dag gerðir þú börnin þín að hetjum; þegar við vorum á leiðinni heim um kvöldið, segir þú við okkur; Vegna þess að þið eruð svo þæg og góða þá held ég að jólasveinninn hafi skilið eftir gjafir handa ykkur við stóra jólatréð á Austurvelli. Við skulum fara og athuga það. Við hlupum að trénu og jú, mamma hafði rétt fyrir sér eins og svo oft áður, þarna voru fjórir pakkar, tveir eins handa mér og Söndru og tveir eins handa Guðrúnu og Grétari. Þessu gleymi ég aldrei.
Eitt af fjölmörgum áhugamálum þínum var að hlusta á sögur, þú gerðir mikið af því, samhliða því að sinna hugðarefnum þínum. Ég veit að núna þegar þú ert komin í ljósið, þá ertu ekki ein. Í ljósinu þar sem þú ert núna er gott fólk með þér, bæði gott fólk sem þurfti frá að hverfa mjög ungt og líka gott fólk sem fékk allan þann tíma hér á Hótel Jörð sem það þurfti fyrir lífsgöngu sína. Þegar almættið grípur inn í lífsörlögin, þá getum við ekkert annað gert en að sætta okkur við það. Sama hversu erfitt það getur verið fyrir okkur. Jörðin heldur áfram að snúast og sólin að koma upp á morgnana.
Ég bið að heilsa ömmu Guðrúnu, hún getur nú aldeilis sagt þér draugasögur, það var eitt af því skemmtilegasta sem hún gerði þegar ég heimsótti hana meðan hún dvaldi hér, Djákninn á Myrká var í miklu uppáhaldi hjá þeirri gömlu. Ég bið líka að heilsa systurdætrum þínum Auði og Guðrúnu en þær fóru héðan með sviplegum hætti í hræðilegu bílslysi, rétt rúmlega tvítugar. Þær voru mjög lífsglaðar og skemmtilegar stelpur. Þær hressa þig við og geta sagt þér sögur t.d. úr Goðafræðinni, skemmtilegt fannst mér að heyra frásagnir þeirra systra um það hvernig náttúruperlan Ásbyrgi varð til. Sagan segir að þarna hafi Sleipnir, hestur Óðins, stigið fast niður fæti þegar hann var á ferð sinni um lönd og höf. Ásbyrgi sé því hóffar Sleipnis og eyjan í miðjunni sé far eftir hóftunguna. Aðeins eitt líf sem endar fljótt, en kærleiksverkin standa.
Elsku besta mamma mín í táraflóði kveð ég þig í hinsta sinn. Þín er sárt saknað.
Okkar innilegustu samúðarkveðjur til þín Einar Sturluson, guð gefi þér styrk í sorginni.
Ykkar dóttir,