Ottó Bergvin Hreinsson fæddist í Reykjavík, 27. október 1974. Hann lést í Kópavogi 4. maí sl. Hann var sonur hjónanna Hreins Ómars Sigtryggssonar, f. 09.05.1952, faðir hans var Sigtryggur Runólfsson, f. 11.07.1921, d.07.09.1988, móðir Guðbjörg Sigurpálsdóttir, f. 09.11. 1926 og Ólafíu Guðrúnar Ottósdóttur, f. 13.08.1952, d. 29.09.2008, faðir hennar var Höskuldur Ottó Guðmundsson, f. 9.10.1910, d. 23.08.1993, móðir Guðbjörg Jósefsdóttir, f.13.09.1916, d. 16.02.2000, gift Páli Eyjólssyni, f.14.07.1928, d. 20.10.1997. Ottó var elstur í hópi þriggja systkina, en hin eru a) Ásdís Hreinsdóttir Snoots, f. 01.12.1977, eiginmaður Kevin Brian Snoots, f. 06.10.1976. Börn, Kevin Jr. f. 30.09.2000, Krista Sóley, f. 28.10.2004, Kristófer Óli, f. 01.09.2006 b) Svandís Hreinsdóttir Danzer, f. 10.04.1984, eignmaður Jeffrey Charles Danzer, f. 08.03.1982. Ottó var í sambúð með Sigurlínu Andrésdóttur, f. 11.01.1974, þau slitu samvistum. Sonur þeirra er Ómar Andrés Ottósson, f. 22.07.2001. Ottó bjó með Faridu Sif Obaid, f. 25.10.1977. Ottó ólst upp í Breiðholti í Reykjavík og gekk í Hólabrekkuskóla. Hann útskrifaðist með sveinspróf í rafvirkjun frá Fjölbrautarskólanum í Breiðholti og vann lengst af fyrir fyrirtæki föður síns, Raf-Inn. Útför Ottós fer fram í Grafarvogskirkju, mánudaginn, 11.maí, kl: 13:00

Elsku Ottó minn.

Minn fagri fagri strákur. Ég trúi því varla að ég sé að skrifa þér kveðjubréf og þú getur síðan ekki lesið það með mér og síðan tekið utan um mig og sagt Mikið var nú þetta fallegt bréf ástin mín"  í staðin  fyrir sit ég hérna í tölvunni hjá vinkonu minni og held utan um lopapeysuna þina til þess að gefa mér styrk. Æji ástin mín, ég er bara ekki að ná því að þú sért farinn enn ég verð að vera sterk og veit ég að þér líður vel þar sem þú ert núna.
Mig dreymdi strax um þig nóttina eftir að þú varst farinn. Komst til mín í draumi og við spjölluðum mikið saman og fann ég bara í hjarta mínu að núna leið þér vel, varst öruggur og hugurinn þinn frjáls. Ég og þú vorum búin að vera bestu vinir í 3 ár, áður enn við byrjuðum að vera saman var ég trúnaðarvinur þinn. Við vorum bæði vængbrotnir fuglar þegar við byrjuðum að vera saman.Okkur var alltaf annt um aðra enn gleymdum oft sjálfum okkur.
Ég var eigilega búin að gefast upp á ástinni og þú líka enn svo byrjuðum við að vera saman og þetta var allt svo skrýtið eitthvað, hafði aldrei kynnst strák sem var eins líkur mér á margan hátt og við bæði vorum oft að undra okkur á því hvernig við gátum verið svona lík þegar við vissum bæði að við værum sérstakar manneskjur.

Ottó elsku ástin mín. Hötuðum sérstaklega tómata og fannst okkur það alltaf jafn fyndið. Ég sakna þín.Þú varst svo miklu meira enn kærasti minn elsku hjartað mitt. Við vorum svo miklir vinir og hafði ég ekki fundið fyrir þessa tilfinningu nema einu sinni áður og þú veist alveg hvað ég er að tala um.

Ég sakna þín, ég sakna að spjalla við þig á kvöldin, sakna þess að við vorum alltaf hljægjandi uppi í rúmi, áttum bara stundum erfitt með að sofna því við vorum búin að hlægja svo mikið. Þú sagðir við mig svo margar fallega hluti var virkilega virt og dáð af þér, þú sagði við mig að þú hefði aldrei vitað að ástin gæti verið svona öflug, og vissulega var ástin okkar öflug, enda tveir sporðdrekar á ferð..

Við ætluðum að gera svo mikið saman var alltaf draumur hjá okkur að fara að skoða píramídana og synda með höfrungunum, þú varst svo heillaður af píramídönum alveg eins og ég.
Vorum búin að koma okkur svo vel fyrir niðri í Njörvasundi, í litlu sætu kosý íbúðina okkar og vorum við stolt hvað við vorum búin að gera hana sæta og fína lögðum mikla ást í allt sem að við létum upp þarna. Hef aldrei átt svona fallegt og persónulegt heimili áður jafnvel þótt að við værum með minnsta eldhúsi í heimi eins og yndislegi sonur þinn sagði við okkur..

Ég var orðin svo stolt af þér hvað þú varst farinn að vinna vel úr málunum þínum og þú varst farin að eignast svo gott samband aftur við Ómar Andrés, varst svo stoltur af honum og mér fannst það unaðslegt enda leit hann svo upp til pabba síns. Þú varst með svo gefandi hjarta elsku strákurinn min, með svo stórt hjarta enn jafnframt lítið og viðkvæmt hjarta alveg eins og Farida þín.
Lífið er bara oft óréttlátt ég veit það ástin mín og ég virði þína ákvörðun það sem að þú gerði núna ertu allavegana ekki fastur í einhverjum vítahring elsku engillinn minn. Hef alltaf sagt að þú væri engillinn minn, enn núna ertu orðin verndarengillin minn. Ég veit að þú munt passa upp á Faridu þína, ég bara finn það.

Þú varst svo elskaður og dáður af mörgum manneskjum meira enn þig grunar hjartagullið mitt enn núna ertu komin á öruggan stað til mömmu þinnar. Mamma þín hefur tekið vel á móti þér, nú er öllu fargi léttara þú ert hjá besta vini þínum. Hafðu ekki áhyggjur af Faridu þinni hún mun bjarga sér þetta mun verða erfitt en litla stelpan leynir á sér og ég veit að þú munt fylgja mér hvert sem ég fer, verð bara strax örugg í hjartanu mínu að vita af því..

Ég elska þig óendalega mikið elsku fallegi srákurinn minn. Þú munt alltaf eiga hjartað mitt..


Þín alltaf, Farida.

Farida.

Elsku Ottó vinur minn og fyrrverandi sambýlismaður.
Nú ertu mér farinn frá og mín sorg og söknuður er ólýsanlegur. Ég minnist þess fyrst þegar við kynnumst þú varst svo blíður og skemmtilegur og svo sætur með þín brúnu hvolpa augu. Ég féll alveg strax fyrir þér og ég held að það hafi verið gagnkvæmt. Þú varst góður maður með góða sál, þú vildir gera allt fyrir þína vini og nánustu enda flest öll raftæki vina þinna í lagi. Í ferbrúar á afmælinu mínu 2006 baðstu mig um að trúlofast þér sem gerði mig mjög hamingjusama. Þú vast alltaf svo mikill smekkmaður, sama hvort það voru föt eða annað. Þetta voru flottustu hringar sem ég hafði séð, sem skiptu svo sem ekki öllu máli. Þú varst allt svo flottur til fara og smart, það vantaði ekki.

Við hættum að vera saman árið 2007 og fórum sitt hvora átt. Ég sá þig aftur 2008 þá varstu búin að missa mömmu þína sem reyndist þér ekki auðvelt né fjölskyldu þinni. Þú vast alltaf sterkur og jákvæður. Þú komst nokkrum sinnum upp í vinnu til mín og fékkst þér að borða hjá mér og áttum við löng og góð samtöl saman. Mér fannst þú vera allur að koma til, jákvæður og allt virtist vera ganga upp hjá þér. En þetta líf er víst hverfult og þeir sem guðirnir elska deyja ungir. Elsku besti vinur minn við eigum eftir að sjást aftur, megi þú hvíla í friði og englarnir vaka yfir þér.

Elsku Hreinn, Ómar, Ásdís, Svandís og Sigurlína ég votta ykkur mína dýpstu samúð og megi guð vera með ykkur.

Þurý.

Mig langar að minnast Ottós vinar míns að tilefni 35 ára afmælis hans.

Þann 4. maí fékk ég sársaukafullustu fréttir sem ég hef  fengið á lífsleiðinni þegar pabbi þinn hringdi í mig og tilkynnti mér að þú værir dáinn. Ég hrundi bókstaflega niður þar sem ég stóð og nístandi sársauki fór um mig allan, þetta var svo óraunverulegt og er ennþá. Það líður ekki sá dagur að ég hugsa ekki til þín. Þegar við hittumst 6 ára gamlir í Hólabrekkuskóla þá gáfum við hvor öðrum ekki mikinn gaum fyrstu mánuðina þar sem ég var alltaf í fótbolta og þinn áhugi lá í að klifra uppá húsþök og prakkarast um á skólalóðinni. En einn daginn þegar skóladagurinn var búinn þá ákváðum við að vera samferða heim og þá var ekki aftur snúið. Ég hafði eignast minn besta vin. Við vorum óaðskiljanlegir,við gerðum allt saman og þurftum helst alltaf að eiga allt eins.

Þegar ég sit hérna og skrifa þetta get ég ekki annað en brosað í gegnum tárin þegar óteljandi skemmtilegar minningar streyma um hausinn á mér, svo margar að þær komast fyrir í góðri bók. Mér er sérstaklega minnistætt þegar þú fórst til útlanda með foreldrum þínum, þá höfðum við miklar áhyggjur af því hvað við ættum af okkur að gera í sitthvoru lagi. Þegar þið komuð heim þá hafðir þú fengið ofboðslega flott fokdýrt vasadiskó sem hægt var að spóla til baka á og góðmennska foreldra þinna áttu sér engin takmörk, þau gáfu mér eitt stykki líka. Maður átti í raun orðið 2 heimili og tvenna foreldra og öfugt að sjálfsögðu.

Mikið var brallað og sjaldan var talað um okku í eintölu,það var alltaf sagt Palli og Ottó enda vorum við sjaldan í sitthvoru lagi og ekki til sá fermeter í Breiðholtinu sem við sem við höfum ekki gengið saman.

Þegar ég flutti svo í Fossvoginn þá minnkaði samband okkar við vorum 15 ára, en það lagaðist allt þegar maður fékk bílprófið, svo sumarið 1994 ákváum við að skella okkur til Spánar í 3 vikur og það var ógleymanleg ferð sem ég nærist á enn þann dag í dag, Þegar við vorum ekki búnir að heyrast í nokkra mánuði síðustu ár, þá var næsta samtal eins og við höfðum bara spjallað í gær.

Þú skildir eftir þig stórskemmtilegan strák, hann Ómar Andrés, sem er kraftmikill, duglegur strákur sem er búinn að missa báðar ömmur sínar á svo stuttum tíma. Ég mun segja honum skemmtilegar sögur af þér þegar hann verður eldri.

Lína passar vel uppá molann ykkar og það mun ég einnig gera. Mig hefði ekki grunað að sjö mánuðum eftir að við sátum saman í erfidrykkju mömmu þinnar myndi ég fylgja þér til hinstu hvílu.

Rúmum hálfum mánuði fyrir þennann örlagaríka dag hittumst við og það geislaði af þér, gamli vinur minn með fallega brosið og stóru fallegu brúnu augun, þú virkaðir svo ánægður og sáttur,faðmaðir mig og bara brostir. Þannig man ég þig og ég mun aldrei gleyma þér. Takk fyrir að hafa verið vinur minn og hafa alltaf verið til staðar fyrir mig. Guð geymi þig elsku vinur minn, ég mun alltaf sakna þín. Blessuð sé minning þín.

Þinn einlægur vinur.

Elsku Bói, Ásdís, Svandís, Lína og Ómar, Guð gefi ykkur styrk til þess að takast á við sorgina.

Palli.