Eggert Garðarsson

Heimsins besti pabbi.

Þau fjörtíu ár sem þú leiðbeindir mér í gegnum lífið, kenndir þú mér margt, ég var svona stelpustrákurinn þinn fram eftir aldri, fékk járnbrautarlest í jólagjöf fyrstu jólin mín, í framhaldi af því kaus ég frekar bílabraut en dúkkuvagn. Þú kenndir mér alla þessu strákahluti. Til dæmis að smíða, bora í veggi og að tengja rafmagn, að því bý ég enn í dag elsku, pabbi minn.  Þú varst svo handlaginn, pabbi gat lagað allt.
Þegar mig langaði í hest í fermingargjöf, þá fékk prinsessan auðvitað hest. Þá var hún Skutla mín keypt og flutt til Eyja. Það þýddi gríðarlega vinnu fyrir ykkur mömmu að standa í þessu hestastússi mínu en allt  gerðir þú fyrir Eddu þína.  Svo þegar á pæjuárin var komið fékk ég áhuga á því að sauma kjóla og þá eyddir þú heilu kvöldunum með mér að sníða kjóla. Vandvirkni þín og nákvæmni var svo mikil að það var aðdáunarvert að fá að vinna með þér.

En svo fékkstu langþráða prinsinn þegar ég var fimmtán ára, hann elskulega Anton Örn sem þú tókst með þér í fótboltastússið og á vellina og voru þið límdir saman.  Fjórum árum síðar kom hún Alexandra Bía mín í heiminn og þar voru þið svo sannarlega til staðar. Þá varstu ekki bara heimsins besti pabbi heldur varstu orðinn heimsins besti afi líka. Þið mamma studduð mig ávallt í gegnum allt og voruð alltaf boðin og búin að passa litlu stelpurnar mínar, Alexöndru Bíu og Söru Sif, sem eru heldur betur ríkar að hafa alist upp í svona mikilli nánd við sinn yndislega afa. En ég hætti samt aldrei að vera prinsessan hans pabba og alltaf passaðir þú vel upp á mig.  Gott dæmi um það er að  í haust þegar ég var í reglulegum hittingi okkar grunnskólabekkjarsystra. Það var mikið gaman og við vorum aðeins frameftir. Um eitt leytið hringir síminn og ein segir: Edda er síminn þinn að hringja? Já, segi ég,  þetta er örugglega hann pabbi að tékka á mér. Þær fara að hlægja en urðu smá hissa þegar ég svara og tala við pabba sem var bara að tékka á litlu 39 ára stelpunni sinni , hvort hún myndi ekki örugglega koma heim og svo bauð hann mér góða nótt.
Þú varst ekki bara góður pabbi og afi, þú varst líka svo góður við elskulegu æskuástina þína hana mömmu sem þú kynntist þegar hún var aðeins 15 ára. Og alla tíð síðan í gegnum súrt og sætt stóðuð þið æskuástirnar saman.
Ég minnist þess einnig hversu góður þú varst þeim ömmu Bíu og afa Súlla og eftir sviplegt fráfall elsku ömmu Bíu þá fluttum við með afa Súlla og hugsuðuð þið mamma svo yndislega vel um hann allt til hans dauðadags. Einnig var samband þitt og ömmu Eddu svo innilegt að það var aðdáunarvert.

Eftir erfið síðustu ár þá gerði sú barrátta okkur að sterkari, ríkari og betri manneskjum. Kenndi okkur að meta hvað það er sem skiptir máli í lífinu og hve hversdagslegir hlutir eru dýrmætir. Undir það síðasta börðumst við fyrir hverri stund saman. Það lýsir þér vel hve mikið elsku perlunum okkar á 13-E, Einari og stelpunum upp á blóðskilun, Lovísu og Runólfi lækni ásamt mörgum fleirum, sem tóku þátt í verkefninu með okkur, dáðust að þér og hversu mikið þeim þótti vænt um þig. Unga manninum sem stóð hvert áfallið á fætur öðru með æðruleysi og sýndi aldrei uppgjöf. Þú varst með stórt og gott hjarta, elsku pabbi, vildir allt fyrir alla gera.
Þennan tíma sem þú varst í blóðskilun þá varst þú með pöntunarþjónustu á vettlingum sem elsku mamma prjónaði og passaðir vel upp á það að allir fengju par og einnig fólkið þeirra. Þú vildir alltaf borga fyrir þig til baka.

Þú ert hetjan mín, kletturinn minn og fyrir þig verð ég endalaust þakklát.
Þetta risa hjarta sem inni í þér bjó. Þú gast stundum verið svolítið ákveðinn og kannski smá reiður en varst fljótur að jafna þig og vildir að allir væru vinir.
ÍBV og Liverpool voru þín lið og við gátum eytt mörgum stundum í að skiptast á skoðunum varðandi þau, alls ekki alltaf sammála en sá vægir sem vitið hefur meira og í okkar sambandi þá var það ekki oft þú, þrátt fyrir að hafa þrjósku frá þér þá var ég aldrei nálægt því að sigra þig í henni.

Þú barðist fram allt fram á síðustu stundu, komst öllum á óvart hversu harður og mikill lífsvilji var í þér.
Það var bara einfaldlega of mikið á þig lagt, aldrei kvartaðir þú og tókst hverju áfallinu á fætur öðru eins og sannkölluð hetja.

Undanfarna daga þá hefur síðasta kvöldið okkar saman yljað hjarta mitt. Við vorum svo kát ég, þú og Bía. Þú sagðir mér frá hversu góða stund þú áttir með honum Jóa þínum fyrr um daginn. Þið voruð svo miklar vinkonur. Vorum að skipuleggja afmælið þitt sem var á næstu dögum og þú varst alveg með á hreinu hvað ætti að vera boðstólnum svampterta með kokteilávöxtum og kremi. Bía samdi við þig um að gera þá köku ef hún mætti gera aðra fyrir okkur hin þar sem þú varst sá eini í fjölskyldunni sem borðaðir þessa köku. Við áttum gott kvöld, ég kyssti þig bless og sagði sjáumst á morgun love U og þú sagðir  Love U 2 . Eftir það sofnaðir þú og vaknaðir aldrei almennilega aftur. Nú á 59 ára afmælisdaginn þinn sit ég hér og reyni að koma frá mér orðum í minningargrein. Ég var alls ekki á leiðinni að fara gera það í dag, við ætluðum að fá meiri tíma. Þess í stað verð ég að ylja mér við okkar yndislegu minningar um heimsins besta pabba.
Þú varst svo fallegur og friðsæll þegar þú kvaddir okkur og veit ég að allt okkar góða fólk mun taka vel á móti þér, þú ert kominn í faðm ömmu Bíu, afa Súlla, afa Garðars og ömmu Eddu. Hitta hann Lalla þinn, þið fylgist saman með ÍBV strákunum ykkar og svo getur Erró farið með þig í gönguferð.
Þú munt ávallt, hvern einasta dag, fylgja mér í hjartanu og ég mun alltaf vera prinsessan hans pabba.
Ég læt fylgja ljóðið sem þú söngst/raulaðir fyrir mig, Anton Örn bróður, Alexöndru Bíu og Söru Sif eftir að hafa sagt okkur einhverja skemmtilega heimabúna Barbabba sögu fyrir svefninn.

Takk fyrir mig, elsku besti pabbi.
Þín,