Jóna Sigþrúður Stefánsdóttir

Elsku amma. Þó svo að það sé erfitt að sætta sig við það, að þá er komið að kveðjustundinni. Hér koma nokkur fátækleg orð sem lýsa aðeins broti af öllu því þakklæti og öllum góðu tilfinningum sem ég ber í brjósti fyrir að hafa átt þig að sem ömmu. Þú varst samt ekki bara amma mín heldur einnig besta vinkona mín og mín helsta fyrirmynd í mörgu. Hún amma var yndisleg, góð, samviskusöm, fróð, hjartahlý, lífsglöð og hörkudugleg kona. Þú varst ótrúlega seig í eldhúsinu, gerðir bestu kjötsúpuna og kökurnar urðu alltaf góðar með rjómanum þínum því að þú blandaðir út í hann vanillusykri. Þú hlustaðir ekki á það að maður væri ekki svangur, hvað þá að maður væri ný búin að borða, þú gast alltaf fyllt borðið af kræsingum hvort sem það var matarkyns eða kökuhlaðborð, matnum fylgdi svo alltaf eitthvað í eftirrétt. Þú varst mikill dýravinur og þekktir allar þínar kindur með nafni og varst mjög lagin við dýr. Ég er þakklát fyrir allan þær minningar og allan þann tíma sem ég var á Fossum hjá ykkur afa og Sigga frænda, eins og það var nú alltaf skemmtilegt að koma í sveitina og stússast með ykkur í fénu að þá voru ferðirnar upp á heiði, göngurnar og réttirnar, sauðburðarstundirnar og sumrin alltaf hápunkturinn. Áhugi minn á sauðfé kom snemma í ljós og er það ykkur að þakka að þið náðuð að smita mig af sauðfjarást. þú varst ótrúlega lunkin við burðarhjálpina og byrjaði ég ung að fylgjast með þér að verki. Ég man hversu hreykin þú varst af mér þegar ég tók á móti mínum fyrstu lömbum, ég ætlaði að fara hjálpa kindinni að bera en þú sagðir mér að þetta væri gömul á og hún kynni þetta alveg en ég vildi hjálpa henni og sýna þér að ég gæti þetta alveg sem ég auðvitað gat því að ég var með besta kennarann. Þú varst ánægð þegar vel gekk og varst ekki hrifinn af því ef fólk var latt eða nennti ekki að vinna en þú fussaðir nú stundum yfir því þegar ég var að koma aðra hvora helgi og stundum oftar frá Akureyri á Blönduós til þess að vinna þér leið ekki vel með það þegar þú vissir af mér á leiðinni þegar vont var veðrið en þú varst alltaf jafn ánægð þegar ég kom í heimsókn til þín á laugardegi eða sunnudegi þú þekktir bankið mitt og varst stundum búin að spyrja ert þetta þú stelpa mín áður en ég var komin inn. Þú tókst svo alltaf á móti mér með hlýju faðmlagi, bros á vör og mörgum kossum, ég mun sakna þess mikið. Það var svo gott að finna það hjá ykkur afa og Sigga frænda að þið treystuð manni þó svo að maður væri ekki hár í loftinu.

Ykkur afa þótti ekki leiðinlegt að fá að hafa mig hjá ykkur meðan Siggi frændi fór í frí og ég átti að sjá um kindurnar hans á meðan. Sauðburði var lokið og lambærnar voru suður á túni og mitt verk var að gefa þeim fóðurbæti og fylgjast með að ekkert lamb væri einmana og mamman búin að skilja það eftir. Þið afi vilduð vera viss um að ég gæti þetta alveg svo þið komuð á bílnum á eftir mér suður á Skriðu, sem betur fer því að föturnar voru orðnar ansi þungar fyrir litla snót að bera þegar fóðurblandan var komin í þær svo þið keyrðuð þeim í bílnum fyrir mig yfir lækinn og suður á tún. Fyrir mér gast þú allt því að öll handavinnan sem þú hefur gert, prjónaskapurinn, ljóðin sem þú hefur ort, púslin sem þú hefur púslað, krossgáturnar og sudoku þrautirnar sem þú hefur leyst og allt það sem þú tókst þér fyrir hendur án þess að kvarta eru kraftaverk. Eftir að afi féll frá, bjóst þú áfram í eitt ár með búskapinn, með pabba minn þér til aðstoðar, það var sárt og missirinn var mikill þegar búskap lauk á Fossum. Sársaukinn og missirinn hefur aukist við fráfall þitt, elsku amma, en ég mun reyna að hlýja mér við allar fallegu minningarnar um þig og stundirnar okkur saman. Takk fyrir allt saman, elsku amma, lífið verður fátæklegra án þín en núna ertu komin til afa og ég vona að ykkur líði vel og að það hafi verið tekið vel á móti þér í paradísarlandinu.

Hvíl þú í friði, elsku amma. Guð geymi þig.
Þín ömmustelpa