Magnús Oddsson

Aldrei hefur mér veist jafn erfitt að festa á blað minningarorð og nú, þegar vinur minn til 70 ára,  Magnús Oddsson, er fallinn frá.  Það er eins og eitthvað úr sjálfum mér hafi horfið.
Leiðir okkar lágu saman um 10 ára aldurinn, þegar foreldrar mínir fluttu úr austurbænum  og inn í Laugarneshverfi,  sem þá var í byggingu. Faðir minn hafði fengið lóð við Gullteig og stóð þar í framkvæmdum. Fyrsta árið bjuggum við inni í Laugarneskamp og þar segist Magnús fyrst hafa hitt mig er hann knúði dyra til að spyrjast fyrir eða rukka. Í dyrunum stóð strákur, sem reyndi að snúa út úr öllu sem hann sagði. Eftir þessu man ég ekki, en hitt er víst að þar hittust tveir jafnaldra, sem áttu eftir að halda vináttu þar til yfir lauk. Þótt við værum sjaldnast bekkjarfélagar bundumst við sterkum böndum innan KFUM.  Vorum reyndar einu  KR-ingarnir í stórum hópi unglinga innan KFUM,  sem varð þess stundum valdandi að við urðum að forða okkur út úr húsi í aðalstöðvunum við Amtmannsstíg, þegar umræðan varð of heit.  Þar réð Valur ríkjum.
Okkar starfsstöð var í Laugarnesinu,  sterkustu útstöð félagsins. Þar var Magnús frábær foringi, hugmyndaríkur, glaðvær og markviss. Þegar á þurfti að halda samdi hann gamansögur sem lifðu kynslóða á milli innan starfsins.  Trúin á Jesúm Krist sem frelsara var honum eðlislæg og þar gat hann allt sitt líf leitað trausts. Unglingsárin renna í gegnum huga minn.  Hann var í launuðu námi, ég í skóla. Því  var það mikill fengur þegar hann eignaðist bílinn. Nú gátum við kippt ýmsum  með okkur á rúntinn og orðið margs vísari
En árin liðu. Ég lauk námi í Danmörku og flutti nokkru síðar á Akranes um það leyti sem hann hóf nám ytra. Ég er ekki frá því að vera mín og konu minnar  á Akranesi hafi orðið til þess að hann réðst hingað einnig og tók við starfi rafveitustjóra. Víst er að ég hvatti hann til þeirrar ákvörðunar.  Með honum og Svandísi konu hans fengum við líka tvo öfluga starfsmenn í starf KFUM og K á Akranesi, sem blómstraði um þær mundir og árin sem á eftir fylgdu og Akranes fékk traustan og öflugan stjórnanda, sem svo sannarlega hefur reynst traustsins verður.  Í áranna rás hlóðust á hann margvísleg  störf, sem urðu þess valdandi að hann varð að draga sig út úr virku KFUM-starfinu. Bæjarstjórastörfin gefa ekki mikið rúm til tímafreks æskulýðsstarfs. Og að því loknu bætist við formennska í  ÍA.  Í öllum þessum störfum komu forystuhæfileikar og skipulagsgáfur hans vel í ljós. Stríðnispúkinn var taminn  og í stað hans kominn varkár stjórnandi, sem ekki flanaði að ákvörðunum án umhugsunar. Reglusemi  réði  ríkjum og öguð staðfesta. Hann kynnti sér málin vel áður en hann myndaði sér skoðun og tók ákvörðun.
Hvernig kveður maður vin eftir 70 ára vináttu? Ég veit ekki svarið. Fréttin um andlát hans kom mér í opna skjöldu. Ég hafði komið til hans nokkrum dögum fyrr og þóttist þekkja til veikinda hans. Hafði fylgst með þeim um nokkurra ára skeið og hvernig þau höfðu eins og tekið völdin sl. áramót.  Í huga mér er  hryggð og eftirsjá en þó einnig fullt af þakklæti. Þakklæti fyrir þær einstöku minningar sem ég á af samveru og samstarfi  við góðan dreng. Þakklæti til Guðs fyrir það að hafa leitt okkur saman í trúarsamfélagi sem okkur var dýrmætt.  KFUM sér á eftir tryggum félaga og fyrrum verkamanni. Gídeonfélagið á Akranesi einnig og ég nefni einnig hópinn Káta drengi, sem er hópur gamalla KFUM-félaga úr Laugarnesinu, sem haldið hafa hópinn öll þessi ár. En hann er kvaddur í þeirri fullvissu að við megum í öruggri trú fela hann í faðm þeim Guði sem hann setti traust sitt á.
Ég og Sigurbjörg kona mín vottum Svandísi, Pétri og fjölskyldu hans okkar innilegustu samúð. Guð blessi minningu Magnúsar Oddssonar.