Jón Rafns Antonsson

Elsku pabbi.

Að missa pabba sinn er erfitt og sársaukafullt.
Veit ekki hvernig ég á að byrja að skrifa minningarorð um þig. Bjóst ekki við því að ég væri að fara að gera það svona snemma.
Á þessum erfiðu tímum höfum við verið að rifja upp lífið og stundir okkar saman. Þú hefur eflaust heyrt í okkur í þessa daga sem við vöktum yfir þér innst inni hlegið og grátið með okkur.
Það sem þú varst góður maður og alltaf tilbúinn til að hjálpa og aðstoða. Alltaf var gott að leita ráða hjá þér hvort sem það var vegna vinnunnar, börnunum, ástinni og lífinu. Þú varst ávallt tilbúin að hlusta og varst bestur í að hlusta á okkur, allar stelpurnar þínar, og hristir oft hausinn yfir okkur og þeim uppátækjum sem okkur datt í hug.
Alltaf endaðir þú samræður við okkur svona: Stelpur mínar, þið hafið þetta bara eins og þið viljið.
Stuðningur þinn og mömmu þegar ég var ólétt af Guðrúnu okkar er ómetanlegur. Þú hjálpaðir mér að klára alla mína skólagöngu og að berja mig áfram í náminu. Enda varst þú stoltur af mér þegar ég útskrifaðist sem innanhússarkitekt 1998.
Við gátum endalaust talað um hönnun og verkefni sem við vorum bæði að sinna og höfðum gaman af. Aðstoðuðum hvort annað þegar á þurfti.
Einnig aðstoðuðum við hvort annað þegar þörf var á og alltaf komst þú með lausn á því sem ég var að reyna leysa hverju sinni.
Þú varst alltaf tilbúinn í að passa börnin mín, ná í þau á æfingar, í skóla og annað tilfallandi. Þér fannst gott að eyða tíma með þeim og vildir hafa þau hjá þér. Ég var öfunduð af því að eiga pabba sem bað um að fá að passa börnin. Enda munu börnin okkar aldrei gleyma þér eða því sem þú kenndir þeim um lífið.
Ómetanlegar eru þessar tvær helgar sem Víkingur og Hekla voru hjá ykkur núna í lok október eftir að þú og mamma komuð heim frá Spáni. Mikil tilhlökkun var hjá krökkunum að fá ykkur heim og daginn eftir voru þau strax komin í dekur hjá ömmu og afa. Alltaf vildir þú ná í þau strax eftir skóla á föstudegi og skila þeim í matarboði í Jakaselinu á sunnudeginum. Vildir eyða sem mestum tíma með þeim.
Fyrir nokkrum vikum varstu að kenna Víkingi að mála, blanda saman litum og mála hluti úr náttúrunni. Hann átti að koma án síma og I-pad svo þessar græjur myndu ekki trufla. Þarna áttu þið tveir góðan dag saman.
Víkingur minn býr að því alla ævi að hafa átt góðan afa sem hann leit svo upp til.
Alla sunnudaga komum við í mat í Jakaselið sem voru oft háværir og fjörugir tímar. Mamma var jafnvel búin að vera elda allan daginn eða þú að nudda kjöt til að grilla. Þú elskaðir að grilla.
Í gamla daga vorum við oft tvö ein þegar mamma var að vinna og hún oft ekki heima í marga daga. Á þeim tíma varst þú yngri og ég ein. Þú að byggja Jakaselið og mikið að gera á Teiknistofunni, einnig kenna í Iðnskólanum, þar sem ég eyddi mörgum tíma á kennarastofunni að horfa á klukkuna og bíða eftir þér meðan þú varst að kenna.
Alla daga keyrðir þú mig í skólann og náðir í mig í hádeginu í Ísaksskóla til að keyra mig heim. Keyrslan hélt áfram þegar ég var í Tjarnarskóla og svo í Verzló.
Ekki tókst þú hádegismat í mörg ár því keyrslan hélt aftur áfram þegar Svava og Guðrún fóru í Ísaksskóla.
Þetta lýsir þér svo mikið að vera alltaf til staðar fyrir okkur stelpurnar þínar.
Alltaf eldaðir þú kvöldmat fyrir mig þegar mamma var að vinna, jafnvel þótt að þú værir að byggja og reyna að gera það á kvöldin og um helgar. Ég var mikið með þér á þeim tíma, alltaf dröslaðist ég með.
Svikinn héri var mjög vinsæll  og töluðum við ennþá um það og hlógum til síðasta dags að hann hafi verið ansi oft í matinn.
Við ferðuðumst mikið um landið á mínum yngri árum og er ekki sá hóll, fjall eða vatn sem ég hef ekki séð með þér og mömmu. Við vorum á gamla bronkóinum þar sem ég svaf aftur í. Hversu mikið ég sá ? En eitthvað situr eftir. Og allar sögurnar sem þú gast sagt okkur um hvern stað. Að ógleymdum öllum útilegunum og ferðunum inn í Þórsmörk.
Þú hefur svo sannarlega hjálpað mér svo mikið í gegnum árin. Vannst með mér verkefni  í skólanum þegar ég var í Milano og  þar sendum við á milli handteiknaðar teikningar á faxi.
Sumarið sem ég útskrifaðist komst þú svo til Milano og áttum við góðan tíma saman. Við Ferðuðumst um Toskana tvö ein í 10 daga. Óplanað ferðalag sem var svo skemmtilegt og margar góðar minningar frá þessum tíma.
Þú varst svo glaður með alla tengdasyni þína. Svo ánægður að fá stráka inn í fjölskylduna þar sem þú hafðir verið einn með okkur stelpunum. Ekki var það verra að fá afastrákana þína þrjá loksins.
Fórst strax í það að byggja sjóræningjahús á milli trjánna í garðinum og svo var formleg opnun á húsinu með strákunum.
Það eru svo margar minningar, góðar minningar sem poppa upp að ég gæti skrifað bók um þig.
Því betri pabba er ekki hægt að finna. Mann sem kenndi mér svo margt, hjálpaðir mér, leiðbeindir mér, varst til staðar fyrir mig og góður vinur .
Nú þegar ég var farin að vinna sjálfstætt og réð þá meira mínum tíma kom ég svo mikið við uppi í Jakaseli, fékk mér kaffi með þér og ræddum málin í hádeginu. Þær stundir voru svo góðar.
Þú varst líka duglegur að droppa inn hjá mér sem eru líka ómetanlegar stundir.
Mamma og þú voruð svo samrýmd hjón og mikið saman. Fallegri hjón var ekki hægt að finna.
Þú gerðir allt fyrir hana eins og okkur.
Minning þín lifir í hjarta mínu, minning  um okkur.

Við stelpurnar þínar verðum að læra að lifa með því að þú fórst allt of snemma frá okkur. En eins og þú sagðir oft við okkur mínu hlutverki er lokið uppeldislega séð, þar sem við værum allar komnar til manns, menntaðar og búnar að stofna okkar eigin fjölskyldu.
Nú gætir þú bara gefið ráð, því alltaf áttir þú síðasta orðið.
Mig óraði ekki fyrir því að þú færir svona snemma frá okkur en send þú okkur styrk.
Trúi því að þú hafir verið kallaður til að sinna mikilvægu hlutverki hjá englunum og horfir á okkur alla daga til að leiðbeina okkur í þessari miklu sorg.
Við stelpurnar pössum mömmu sem þú sást alltaf um og hjálpum henni að komast í gegnum þetta saman.
Minning af góðum pabba og afa lifir um ókomna tíð, því betri mann var ekki hægt að finna.

Kveðja.

Þín dóttir