Esther Gunnarsdóttir

Nú hefur þú fengið hvíldina frá erfiðum og langvinnum veikindum þínum og sameinast ástvinum þínum sem horfnir eru á braut. Við höfum verið undirbúin fyrir þessa stund í nokkurn tíma en aldrei er maður alveg tilbúinn þegar sá dagur kemur. Það var erfitt að kveðja þig en líka gott að hugsa til þess að nú ertu laus úr viðjum þessara veikinda.

Það sem hefur fylgt mér og okkur síðustu daga er sú kærleiksorka sem streymdi ávallt frá þér. Ást þín á fólkinu þínu er svo áþreifanleg og djúp. Pabbi, börnin þín og barnabörnin voru þér allt. Þú varst alltaf svo glöð og þakklát þegar við vorum hjá þér og alltaf var stutt í brosið og léttleikann. Nærvera okkar gladdi þig svo óendanlega mikið og sérstaklega barnabörnin þín sem þú lifðir til að sjá vaxa úr grasi. Þú lifðir lengi á því að hitta krakkana þína sem búa erlendis þegar þau komu upp. Undir lokin í þínum veikindum var erfitt að spjalla en það þurfti ekki alltaf mörg orð heldur var það hlý hönd, faðmlag og blítt bros sem varð okkar tungumál. Þú kenndir okkur tungumál hjartans í gegnum veikindi þín.



Þegar þú ert farin elsku mamma þá streyma til mín yndislegar minningar um þig áður en þú veiktist. Það er eins og ég sjái þig skýrar núna þegar þú ert farin. Ég sé yndislegu lautarferðirnar í Öskjuhlíðinni. Bara ég og þú að labba á hitasökkunum að kíkja á kanínur og drekka nesti. Öll ferðalögin okkar heim í Skagafjörðinn og austur í sveit. Og Þegar þú varst búin að gera allt svo fínt í herberginu mínu þegar ég kom heim úr sveitinni. Stundum komstu mér á óvart með því að kaupa litla gjöf inn í herbergið. Allar okkar stundir í eldhúsinu þegar við sungum með Abba og Rolling Stones og þú leyfðir mér að fá plöturnar þínar lánaðar inn í herbergi mitt.
Þú hafðir svo gaman af því þegar við stelpurnar sátum inni í herberginu mínu, spiluðum plötur og vorum að dressa okkur fyrir djammið. Þú naust þess að vera með í stemningunni og spjallaðir mikið við vinkonur mínar og hafðir raunverulegan áhuga á því sem við vorum að ganga í gegnum. Þær tala ennþá um það hvað var gott að koma og fá kaffi og spjall hjá þér.
Ég verð þér ævinlega þakklát fyrir að þú varst heima með okkur systkinin. Að eiga mömmu sem tók á móti okkur eftir skóla. Stundum varstu búin að baka fyrir okkur en stundum beið mín líka hrúga af taubleyjum sem ég þurfti að hjálpa þér með eða innkaupalisti sem ég þurfti að hlaupa út í búð með. En það var mín gæfa að fá að læra af þér og verða sjálfstæð. Það hefur ekki verið auðvelt að vera heima með 4 börn, en þú naust þess að geta verið hjá okkur, veitt okkur öryggi og ást.
Það var mikið áfall fyrir okkur öll þegar þú veiktist aðeins 42 ára að aldri. Nýr kafli var að byrja í lífi þínu en hann tók óvænta stefnu. Þrautseigja þín var óumdeilanleg. Þú ætlaðir að ná þér. Náðir ákveðinni hæfni með Dýrfinnustaðaþrjóskunni en því miður gastu aldrei flutt aftur heim. Þú eignaðist annað heimili í Hátúni þar sem við heimsóttum þig og pabbi var hjá þér öllum stundum. Lífið ykkar saman hélt áfram þrátt fyrir veikindin. Þið ferðuðust norður í land og austur í sveit. Fóruð á tónleika, í búðir og fenguð ykkur marengs í kringlunni. Ég dáist að pabba fyrir umhyggjuna sem hann sýndi þér alla tíð og hvernig hann hlúði að þér og þú að honum á þinn hátt. Ást ykkar hvors til annars varð dýpri með hverju ári og það finn ég svo sterkt að það er arfleifð ykkar til okkar systkinanna og barnabarna.

Að verða vitni að styrk þínum í gegnum veikindi þín mun alltaf verða mitt leiðarljós í lífinu. Fáir hafa þann styrk sem þú hafðir, elsku mamma mín.

Ég er þér svo ótrúlega þakklát fyrir lífið sem þú gafst mér og þær lífsins raunir sem við höfum öll farið í gegnum saman. Allt hefur þetta mótað okkur og kennt okkur að meta lífið, augnablikið og ástina á dýpri hátt.

Elsku mamma, ást þín umvefur okkur áfram og veitir okkur styrk. Ég sakna þín, að mæta fallega brosinu þínu og hlýrri hönd þegar ég kom til þín, en ég veit að nú dansar þú um í skærasta ljósinu eftir dvöl þína hér. Ljós þitt mun ávallt vera minn viti.

Mínar dýpstu þakkir fyrir allt, elsku mamma.



Þín dóttir, Kolla.