Ásdís Sigríður Þorsteinsdóttir fæddist á Eyrarlandi á Akureyri 3. desember 1929. Hún lést á heimili sínu í Austurbyggð 17 á Akureyri 25. febrúar 2023.
Nú er elsku amma mín látin, þegar ég hugsa til hennar þá koma þessi orð
upp í huga minn; ást, hlýja, væntumþykja, hlátur og grátur. Amma var
einstaklega brosmild, mikill húmoristi og einstaklega úrræðagóð svo var hún
líka svo mjúk og með traust faðmlag.
Ég á svo margar minningar um ömmu Dísu og það var alltaf svo gott að koma í
Byggðarveginn. Ég fékk að hlusta á uppáhaldsævintýrið mitt Eldfærin sem hún
átti á vínylplötu, oft sat ég límd fyrir framan sjónvarpið með bræðrum
mínum og við horfðum á Nonna og Manna í hundraðasta skiptið. Þá nýtti hún
tækifærið og lagðist hjá okkur, rétti mér handlegginn og bað mig um að
kitla sig á handleggnum eða fikta í hárinu á henni, henni fannst það svo
gott að hún átti það til að dorma. Amma átti svo mikið af glingri og það
var auðveldlega hægt að gleyma sér við að skoða fjársjóðinn,
smellueyrnalokkarnir voru hvað mest prófaðir og maður skreytti sig með
öllum hálsfestunum sem hún átti.
Hún spilaði Olsen Olsen eða Hæ gosa við mig og skrifaði samviskusamlega
niður stigagjöfina með svarta pennanum, hún þóttist ekkert vera tapsár en
ég sá nú alveg á svipnum á henni að hún var ekki ánægð að tapa. Ég man
þegar ég var lítil þá sat ég oft í fanginu hennar og hún ruggaði manni fram
og til baka og söng fyrir mann Guttavísur, þegar ég var orðin stærri og
fleiri frændsystkinin bættust í hópinn hélt hún þessum gæðastundum áfram
með ömmubörnum og langömmubörnum, það var svo gott að sitja í mjúka fanginu
hennar.
Stundum kom ég til ömmu þegar verið var að sýna Leiðarljós, þá sat hún sem
fastast og las textann upphátt, það mátti ekki trufla því þetta var heilög
stund fyrir henni og ekki mátti hún missa úr einn þátt. Hún reyndar las
alltaf textana á sjónvarpinu upphátt og bað mann um að gera það til að
verða betri í lestri. Amma átti alltaf súkkulaði handa okkur sem hún geymdi
inni í búri og oft fengum við heilan pakka af suðusúkkulaði með okkur heim.
Við systkinin fengum líka senda pakka með suðusúkkulaði þegar við bjuggum í
Noregi.
Það voru allir velkomnir til ömmu, ég dró oft vinkonur með mér til hennar
eftir að við höfðum verið í sundi því hjá ömmu var alltaf hægt að fá
kringlu og Nesquick eða ristað brauð með skeinku eins og hún sagði
alltaf. Það var alltaf til nóg að borða hjá ömmu, ég elskaði þegar hún
gerði fisk í raspi eða kjúkling og franskar. Amma gerði besta rækjusalat í
heimi og enn hefur engum tekist að gera salatið eins og amma gerði. Svo má
ekki gleyma grænu kökunni en ég held að einungis blóðtengdir ættingjar
hennar borði grænu kökuna. Maður fór aldrei svangur frá ömmu. Á jólunum var
mikil spenna að komast í jólaboð á annan í jólum hjá ömmu og afa því þar
safnaðist öll fjölskyldan saman og borðuðum við fullt af kökum og á seinni
árum fórum við að spila bingó sem henni fannst mjög gaman. Ég kallaði hana
oft bingódrottninguna því hún mátti ekki missa úr bingó á Hlíð.
Amma var forvitin og vildi fá að heyra hvernig gengi með alla í
fjölskyldunni, vildi öllum vel og var alltaf ljúf og góð. Ég man aldrei til
þess að ég hafi einhvern tímann séð hana með skeifu eða reiða því amma var
alltaf brosandi eða hlæjandi. Við áttum það til að gera smá at í henni og
henni fannst það ekki leiðinlegt og tók hún oft og tíðum þátt í
gríninu.
Amma var alltaf til staðar, ég man einn daginn kom ég til hennar og skældi
hjá henni þar sem við Trausti vorum ekki búin að finna okkur íbúð til að
leigja áður en frumburðurinn mætti á svæðið, ég sá fram á það að þurfa að
búa inn á öðrum. Amma huggaði mig og sagði að það yrði allt í lagi. Seinna
sagði pabbi mér að hún hefði hringt í hann og hálfpartinn skammað hann
fyrir að vera ekki búinn að hjálpa okkur að finna húsnæði. Stuttu seinna
keyptum við okkar fyrstu íbúð og afi kom og hjálpaði mér að mála
íbúðina.
Amma bæði heyrði og sá illa á seinni árum og stundum komu ýmis fyndin
gullkorn upp úr henni þegar hún heyrði vitlaust, þegar hún áttaði sig á því
að hún hafði misheyrt þá veltumst við um af hlátri. Amma var samt alltaf
minnug, mundi alla afmælisdaga allra fjölskyldumeðlima og afleggjara
þeirra, meira að segja fólks sem hún hafði ekki hitt í tugi ára.
Elsku amma það er svo margt hægt að skrifa um þig því þú hafðir mikil áhrif
á mig sem manneskju, ég hef oft sagt að þú værir miðpunktur allra, öllum
þótti svo óendanlega vænt um þig sem mömmu, ömmu, langömmu og
langalangömmu. Ég er svo þakklát fyrir að hafa fengið að vera með þér
síðustu stundir þínar, ég er svo þakklát fyrir að börnin mín fengu að
kynnast þér, ég er svo þakklát fyrir hversu vel þú hugsaðir um okkur
systkinin, ég er svo þakklát fyrir að hafa átt þig sem ömmu. Það er mikil
söknuður en loksins fékkstu hvíldina ég er viss um að afi tók opnum örmum á
móti þér. Við sem eftir stöndum höldum áfram að halda minningu þinni á
lofti með sögum af þér. Takk fyrir allt amma best.
Þín Fanney Kristinsdóttir
Fanney Kristinsdóttir.