Rabarbari er því miður vannýttur á ansi mörgum heimilum. Hann vex víða og á skilið meiri virðingu fyrir þrautseigju og seiglu. Það er hægt að vinna mikið með rabarbara og í raun miklu meira en fólki grunar. Brynja Dadda Sverrisdóttir sælkeri með meiru sem býr upp á fjalli í Kjósinni í Móberginu er iðin að nýta allt hráefni sem vex og blómstrar í nærumhverfi hennar. Þar vex meðal annars rabarbari sem hún nýtir gjarnan í sultugerð.
„Fyrst og fremst er að gera sultu þegar maður hefur aðgang að rabarbara. Ég nota 750 grömm af hrásykri á móti 1 kílói af rabarbara. Það er smekksatriði hvað fólk vill hafa hana grófa eða fína. Ég læt suðuna koma upp og lækka undir og leyfi að malla þar til ég er sátt við lit og áferð. Ég vil hafa hana grófa og dökka með góðum bitum, sumir tæta hana alveg fína,“ segir Brynja.
„Ég sett síðan sultuna í hreinar krukkur með loki og hef útbúið fallega merkimiða sem vísa hvaðan sultan er, úr Móberginu okkar hjóna. Notagildið er heilmikið þegar sultan er annars vegar það er endalaust hægt að nota hana í bakstur. Svo er hún svo góð með lambalærinu, sumu finnst ekkert verið í lambalæri eða kjötbollur nema hafa sultu með. Síðan eru það pönnukökurnar og vöfflurnar, hjá mörgum verður að vera sulta,“ segir Brynja sem veit fátt skemmtilegra að dunda sér í eldhúsinu í Móberginu og búa til kræsingar fyrir sig og sína.
Móbergs rabarbarasulta
Aðferð: