Ef þig skyldi fara að svengja í Champagne

Það er ekki langur akstur frá frönsku höfuðborginni yfir í þetta rómaða víngerðarhérað og tekur t.d. ekki nema einn og hálfan tíma að aka frá Charles de Gaulle-flugvelli austur til Reims. Fyrir nærri tveimur árþúsundum tóku Rómverjarnir upp á því að grafa þar djúpar salt- og kalksteinsnámur sem víngerðarmenn hófu að nýta sem geymslur á 17. öldinni. Ofan í námunum er hitastigið lágt og rakastigið stöðugt og varla hægt að finna betri skilyrði til að láta kampavín gerjast og þroskast. Ekki vantar plássið ofan í gömlu námunum en talið er að þær séu samtals um 200 km að lengd og undir Reims hvíla að jafnaði mörg hundruð milljónir kampavínsflaskna.

Reims er falleg borg og gaman að koma við í dómkirkjunni, þar sem frönsku konungarnir voru vanalega krýndir, en áhugamenn um vín ættu að panta tíma hjá gestamiðstöð Taittinger í suðurhluta borgarinnar. Þar er hægt að fá kynningu á framleiðslunni, skoða hirslurnar og hellana þar sem vínið er geymt og fá smá smakk í lokin.

Sjálfar kampavínsverksmiðjurnar eru hins vegar flestar í og við bæinn Épernay, í um hálftíma akstursfjarlægð suður af Reims, enda eru plantekrurnar þar allt í kring. Það kann að hryggja suma lesendur að vita að ekki er hægt að fá kampavínið á sérkjörum þó að ferðast sé alla leið að uppsprettunni – þetta er ekki eins og hjá íslensku nammiverksmiðjunum sem selja afskorninga með afslætti út um bakdyrnar – en góðu fréttirnar eru þær að í Frakklandi er vín yfirleitt hóflega verðlagt og þarf bara að finna góða sérverslun með vín á Google Maps eða hreinlega taka stefnuna á Monoprix- eða Carrefour-búð í stærri kantinum því þar má alla jafna finna fullkomlega boðlegt úrval af kampavíni í víndeildinni.

Lúxus innan um vínviðinn

Dagsferð til Reims má síðan ljúka á Royal Champagne Hotel & Spa rétt hjá Épernay en þetta glæsilega lúxushótel ber höfuð og herðar yfir aðra gististaði á svæðinu og hlýtur að þykja til marks um djörfung og framsýni að eigendurnir skyldu ákveða að hefja svona metnaðarfullan hótel- og veitingarekstur úti í frönsku sveitasælunni.

Útsýnið af svölunum, yfir vínekrurnar í Épernay, er fyrsta flokks. Ljósmynd/Aðsend

Gaman er að nefna að Royal Champagne Hotel hefur óbeina tengingu við Ísland því hótelið er í eigu hjónanna Denise Dupré og Mark Nunnelly, en sá síðarnefndi stýrði fjárfestingarsjóðnum Bain Capital frá 1989 til 2014 og ættu lesendur að muna að sjóðurinn keypti stóran hlut í Icelandair árið 2021.

Hótelnóttin er ekki ódýr í Frakklandi, hvað þá á lúxushótelunum, og í augnablikinu sýnist mér gistingin hjá Royal Champagne kosta um 800-900 evrur fyrir nóttina. Fyrir allan peninginn fá gestir notalegar vistarverur og afskaplega fallegt útsýni yfir vínekrurnar en hótelið er þannig staðsett að eins langt og augað eygir má sjá vínviðinn breiða úr sér yfir holt og hæðir.

Eitt af 47 fallegum herbergjum á Royal Champagne Hotel & Spa. Ljósmynd/Aðsend

Ég hef ekki gist á Royal Champagne Hotel en ég hef snætt á Le Bellevue sem er sá ódýrari af tveimur veitingastöðum hótelsins og eins og nafnið gefur til kynna vísar veitingastaðurinn út að sama fallega útsýninu og hótelherbergin. Andrúmsloftið er notalegt, matseldin vönduð og hægt að eiga þar rómantíska kvöldstund, en aðalréttur kostar 40-50 evrur sem verður að teljast nokkuð vel sloppið.

Langi lesendur í dýpri matarupplifun geta þeir freistað þess að bóka borð á Le Royal sem státar af einni Michelin-stjörnu. Þar er hægt að snæða à la carte en ef fjárhagurinn leyfir ætti vitaskuld frekar að leyfa kokkunum að sýna hvað í þeim býr og prófa smakkseðilinn sem kostar 290 evrur og bætast 170 evrur ofan á með vínpörun.

Vandfundið hágæðakampavín

Skyldi engan furða að eigendur Royal Champagne skuli líka reka litla kampavínsverksmiðju, en 2012 festu þau kaup á Leclerc Briant sem fram að því hafði verið fjölskyldufyrirtæki allt frá stofnun árið 1872. Leclerc Briant var m.a. brautryðjandi í lífrænni vínþrúguræktun og ræktar þrúgur sínar á einni lítilli spildu mitt í Épernay og framleiðslumagnið því mjög takmarkað.

Raunar er framboðið af Leclerc Briant svo lítið að ég átti erfitt með að finna vínið til sölu í París, og hvað þá heldur í Asíu þar sem ég hef dvalið undanfarin tvö ár, en fyrir algjöra heppni fann ég á dögunum eina flösku í vínbúð í Tókýó. Er það til marks um þann metnað sem íslenskir víninnflytjendur hafa sýnt að undanförnu að Leclerc Briant skuli yfirhöfuð vera fáanlegt á Íslandi og sé ég t.d. að einn kassi af fínni gerðinni er núna til sölu hjá Heiðrúnu (Grand Cru 2013 á 45.000 kr. flaskan!) og þá skilst mér að Uppi bar í Aðalstræti sé með Leclerc á vínseðlinum.

Leclerc Briant fæst ekki hvar sem er. Ljósmynd/Aðsend

Flaskan sem mér áskotnaðist er grunnvaran frá Leclerc Briant, Réserve Brut, og kostaði í kringum 10.000 jen, eða sirkabát 9.000 kr. sem er tvöfalt og jafnvel þrefalt hærra verð en á grunnvöru flestra annarra kampavínsframleiðenda. Vínið stendur þó fyllilega undir verðmiðanum: drykkurinn er léttur og þurr en líka margslunginn. Mér þóttu apríkósutónar áberandi og hárfínir málm- og jarðtónar í bakgrunninum og eftirbragðið bæði óvenjulangt og óvenjuskemmtilegt. Í anganinni má finna epli, jarðarber og seytt rúgbrauð og fannst mér Réserve Brut parast prýðilega með hversdags-súshí og súkkulaði-ostaköku.

Réserve Brut er ekki merkt sérstaklega sem árgangskampavín en þó er ritað á merkimiðann á bakhliðinni að vínið sem ég smakkaði var framleitt úr þrúgum ársins 2019 (40% Pinot Noir, 40% Pinot Meunier og 20% Chardonnay) og látið þroskast til fram til nóvember 2022. Af umsögnum vínspekúlanta um aðra árganga sé ég að bragðeinkennin eru meira eða minna þau sömu á milli ára og bara með lítils háttar frávikum.

Blaðamaður var gestur La Bellevue haustið 2022. Skoðanir blaðamanns eru hans sjálfs og hafði gestgjafinn engin áhrif á efnistök greinarinnar.