Fagurkerinn og leirlistakonan Guðbjörg Káradóttir hjá KER byrjar snemma að undirbúa jólin. Hún hefur einstaklega gott auga fyrir fallegum hlutum og kann að láta þá tóna saman með lifandi greni og blómum úr náttúrunni. Jólahefðirnar er í forgrunni og hún er fastheldin á gamla og siði sem hafa fylgt fjölskyldunni gegnum tíðina.

Hún byrjar líka snemma að undirbúa jólin á vinnustofu sinni þar sem hún nýtir sína listrænu hæfileika til að renna og gera falleg keramikverk.

„Ég byrja alltaf mjög snemma að undirbúa jólin og byrja yfirleitt að renna jólatré í ágúst. Þó kemur jólaskapið yfirleitt ekki alveg fyrr en í byrjun aðventunnar. Fyrsta jólaskrautið hjá mér eru jólaseríurnar í gluggana, sem ég set upp í byrjun nóvember til að skapa hlýlega stemningu. Ég byrja síðan að skreyta almennilega heima um miðjan desember,“ segir Guðbjörg með bros á vör.

„Mér finnst alltaf ótrúlega gaman að fá fólk í heimsókn í galleríið og vinnustofuna mína í Mávahlíðinni, þar sem ég eyði mestum tíma á aðventunni og legg mikinn metnað í að skreyta fallega þar. Jólalögin í útvarpinu skapa notalegt andrúmsloft, og mér finnst algjör nauðsyn að hafa góðan jólailm í loftinu, ilmurinn „Vetur“ frá Haf Store er í miklu uppáhaldi hjá mér,“ segir Guðbjörg dreymin á svip.

Yfirleitt búin að leggja á borð á Þorláksmessukvöld

Þegar kemur að borðhaldinu um hátíðirnar er metnaðurinn í hámarki hjá Guðbjörgu. Þá blandar hún saman hlutum sem eiga sér sögu og því sem hún hefur hannað með skemmtilegri útkomu sem fangar augað.

„Mamma mín lagði ávallt mikinn metnað í að skreyta hvern disk á jólaborðinu með lifandi greinum og var yfirleitt búin að leggja á borð á Þorláksmessukvöld. Þessa hefð hef ég haldið í heiðri og alltaf fylgt sjálf.

Fyrr á árinu hannaði ég og renndi sérpantað matarstell fyrir kúnna og ég á nokkra diska úr því setti sem ég ætla að nota á jólaborðið í ár. Mér finnst það ómissandi hluti af jólunum að skreyta með lifandi greinum og fallegu jólatré og er einstaklega þakklát fyrir að enginn í fjölskyldunni sé með ofnæmi fyrir greni,“ segir Guðbjörg glaðlega.

Hefðirnar í matargerðinni eru í föstum skorðum hjá Guðbjörgu og fjölskyldu hennar. „Á aðfangadag undirbúum við dóttir mín jólamatinn saman frá hádegi og á meðan hlustum við á jólakveðjurnar í útvarpinu. Það er misjafnt hvort við höldum jólin heima hjá mér eða hjá henni. Eftir að kirkjuklukkurnar hringja inn jólin setjumst við til borðs og byrjum að snæða saman.

Það hefur þó komið upp smá vesen eftir að við hættum að nota gömlu útvarpstækin – stundum hefur verið smá bras að tengja rétta símann við rétt snjalltæki til að ná kirkjuklukkunum á réttum tíma,“ segir Guðbjörg og hlær.

Aðspurð segist Guðbjörg vera frekar íhaldssöm þegar kemur að jólunum. „Hjá okkur eru þau keimlík því sem ég upplifði í æsku. Nú er ég náttúrulega orðin amman, og það er alveg dásamlegt að fylgjast með litlu og stóru strákunum mínum, barnabörnunum, upplifa jólin.

Dagarnir eftir aðfangadag eru kærkomin hvíld eftir mikla vinnutörn. Þá nýt ég þess að eyða tíma með vinum og fjölskyldu. Það er líka fyndið hversu mörg afmæli eru hjá mínu nánasta fólki yfir hátíðirnar, sem þýðir að við höfum fleiri skemmtilega hittinga en bara þessi hefðbundnu jólaboð.“

Matseðillinn í föstum skorðum á aðfangadag

„Á okkar jólaborði er rækjukokteill í forrétt, rétt eins og á mínu æskuheimili. Það er hefð sem við í stórfjölskyldunni höldum flest í heiðri. Um aldamótin fann ég uppskrift að fylltri önd sem við höfðum í jólamatinn, en ég týndi henni eftir þau jól. Þrátt fyrir það held ég að ég hafi náð að endurskapa hana nokkuð vel. Í eftirrétt geri ég ávallt sítrónufrómas, sem er borinn fram í art deco-glerskálum sem ég erfði frá ömmu minni og mér þykir einstaklega vænt um.

Það hefur komið upp að einhver stingi upp á smávægilegum breytingum á jólamatnum, en það eru helst börnin sem harðneita, þau vilja að allt sé eins og það á að vera.“

Guðbjörg sviptir hér hulunni af uppskriftinni að jólaöndinni en uppskriftin að hinum fræga rækjukokteil er fjölskylduleyndarmál og verður áfram. Með öndinni ber hún fram waldorfsalat, brúnaðar kartöflur og rósakál. Í eftirrétt er ávallt sítrónufrómasinn.