Innlent | mbl | 4.10.2010 | 21:58 | Uppfært 5.10.2010 2:01

„Þurfum neyðarstjórn“

„Við þurfum neyðarstjórn, ekkert annað,“ sagði Arndís Einarsdóttir, stofnandi Facebook-síðunnar þar sem hvatt var til mótmælanna í kvöld. Arndís segir stjórnvöld lifa í fílabeinsturni og að mótmælunum muni ekki linna fyrr en ný stjórn hefur verið mynduð. Fjöldi fólks lifi við hungurmörk.

Arndís kveðst hafa verið klökk í allt kvöld enda hafi hún og vinkonur hennar fjórar sem stofnuðu síðuna myndu hafa gert sér að góðu ef 50 manns mættu á Austurvöll.

Vinkona hennar Valdís Steinarsdóttir er einnig harðorð en hún kveðst hafa setið heima í búsáhaldabyltingunni. Nú sé henni hins vegar nóg boðið.

Þannig segir Valdís að fjöldi Íslendinga hafi ekki í sig og á og að margar mæður eigi ekki fyrir nesti fyrir börnin sín í skólann.

Ísland sé að verða þjóðfélag ójafnaðar þar sem bilið á milli þeirra sem eiga fjármagn og hinna sem ekkert eiga breikki stöðugt. Við þetta verði ekki unað.

Fylltist vonleysi eftir þingsetninguna

Facebook-hópurinn mun að líkindum rata í sögubækurnar en hann var að sögn Arndísar stofnaður klukkan 22.00 á föstudagskvöldið. Hún og vinkonur hennar hafi ákveðið að hvetja til mótmæla í kjölfar svefnpokauppreisnarinnar á aðfaranótt föstudags og mótmæla Indriða Helgasonar við þingsetninguna á föstudag.

„Þegar ég kom heim úr þeim mótmælum fylltist ég vonleysi um framhaldið. Það var tilefni þess að ég myndaði hóp með fjórum öðrum konum á Facebook. Við ákveðum að finna okkur nokkrar olíutunnur, hafa smá læti hérna [á Austurvelli] og athuga hvort við gætum fengið fólk í lið með okkur.“

Steingrímur í engum tengslum við fólkið í landinu

- Hvað viltu segja við almenning?

„Ég held að hann viti vel um hvað málið snýst. Það eru þingmenn, stjórnin sem þarf að hlusta. Ég heyrði að Steingrímur [J. Sigfússon fjármálaráðherra] hefði sagt að hann skildi reiði fólks og að það væri erfiður vetur fram undan en að það myndi vora upp um síðir. Þetta er svo mikill einangrun frá veruleikanum. Það er fólk að fara að lifa út á götu. Fólk sveltur og fólk er á götunni og við eigum bara að brosa og bíða eftir að það komi vor. Hann lifir ekki í sama veruleika og ég,“ sagði Arndís.