Eftir að eldgosaöld hófst að nýju varð nafnorðið kvika daglegur gestur. Lýsingarorðið kvikur: léttur á fæti, kann líka að valda nokkru – en því er þetta nefnt að sumir „kvika“ eða „kvika ekki“ frá hinu og þessu en það á …

Eftir að eldgosaöld hófst að nýju varð nafnorðið kvika daglegur gestur. Lýsingarorðið kvikur: léttur á fæti, kann líka að valda nokkru – en því er þetta nefnt að sumir „kvika“ eða „kvika ekki“ frá hinu og þessu en það á að vera með h-i og merkir þá víkja undan, færa sig: „Prinsípmaður hvikar ekki frá sannfæringu sinni.“