Smári Ólason
Kaupa Í körfu
Um þessar mundir er að koma í ljós afrakstur rannsókna fræðimanna á íslenskum tónlistararfi sem talinn var týndur. Árni Matthíasson segir frá rannsóknum á nótum í íslenskum handritum og ræðir við nokkra sem að þeim rannsóknum koma. Það hefur lengi verið viðtekin söguskýring að ekkert sé til sem heiti íslenskur tónlistararfur, að hann hafi eiginlega týnst þegar þeir Ludvig Harboe og Jón Þorkelsson báru píetismann hingað til lands í upphafi fimmta áratugs átjándu aldar. Það er í það minnsta ein af tilgátum sem settar hafa verið fram til að skýra hvers vegna ekki er til meira af íslenskri tónlist niðurskrifað en raun bar vitni. Á síðustu árum hefur aftur á móti komið í ljós að víst er þessi tónlistararfur til og niðurskrifaður; hann varðveittist bara öðruvísi en menn hafði grunað á árum áður, því rannsóknir hafa leitt í ljós að gríðarlegt magn er til af niðurskrifuðum nótum með ýmiss konar tónlist, erlendum sálmalögum og íslenskum líka, skrifað innan um texta í handritum. Skýringin á því hvers vegna þessi menningararfur hefur verið mönnum hulinn er ekki ljós MYNDATEXTI: Smári Ólason
Arnþór Birkisson
Skoða myndirÁrni Sæberg
Skoða myndirÁsdís Ásgeirsdóttir
Skoða myndirEggert Jóhannesson
Skoða myndirEmilía Björg Björnsdóttir
Skoða myndirGolli / Kjartan Þorbjörnsson
Skoða myndirJúlíus Sigurjónsson
Skoða myndirKristinn Ingvarsson
Skoða myndirKristinn Magnússon
Skoða myndirÓlafur K. Magnússon
Skoða myndirÓmar Óskarsson
Skoða myndirRax / Ragnar Axelsson
Skoða myndirHelgi Sigurðsson
Skoða myndirÍvar Valgarðsson
Skoða myndirKristinn Pálsson
Skoða myndir