Á síðustu sjö árum hefur Sigrún Guðjónsdóttir haft yfir milljarð í tekjur af því að hjálpa konum úti um allan heim að byggja upp þekkingarfyrirtæki á netinu. Sigrún á og rekur alþjóðlegt ráðgjafarfyrirtæki í Sviss. Hún er alþjóðlegur viðskiptaráðgjafi (e. business coach) og TEDx-fyrirlesari. Hún framleiðir hlaðvarpið The Sigrun Show, er með vikulegan þátt á YouTube og er reglulegur viðmælandi úti um allan heim.
Árið 2014 stofnaði Sigrún ráðgjafarfyrirtæki í Sviss með það að markmiði að aðstoða konur við að byggja upp þekkingarfyrirtæki á netinu. Á aðeins sjö árum hefur Sigrún byggt upp alþjóðlegt ráðgjafar-fyrirtæki sem áætlað er að haldi sínum árlega 30% vexti. Viðskiptavinir Sigrúnar eru yfir 3.000 talsins og hún hefur aðstoðað konur á öllum aldri og frá öllum heimshornum við að byggja fyrirtæki frá engu og upp í hundruð milljóna króna í tekjur. Hennar tilgangur er að stuðla að jafnrétti með því að valdefla konur.
„Konur í öðrum löndum hafa ekki haft sama uppeldi og kona á Íslandi og hafa ekki upplifað jafnrétti á sama hátt og ég hef gert. Með því að vinna með konum út um allan heim hef ég meiri áhrif á jafnrétti í heiminum. Hver einasta kona sem fer á námskeið hjá mér lærir ekki bara að búa til þekkingarfyrirtæki á netinu, hún lærir líka að setja sig í fyrsta sæti, að hennar draumar eru einhvers virði og síðast en ekki síst fer hún að trúa á sjálfa sig. Það er það besta við þetta allt saman. Ég gef konum þá trú að þær geti allt.“
Sigrún hefur gaman af því að tala um peninga og segir að það eigi ekki að vera skömm yfir því.
„Konur eiga að hugsa meira um veltutölur því þá getum við saman stuðlað að meira jafnrétti. Það kostar að hafa áhrif og breyta heiminum og konur eru betri í því að láta peninga gera góða hluti. Ég hef haft yfir milljarð í tekjur á sjö árum. Ég býst við yfir milljarði í tekjur á þessu ári. Ég er ekki að afla tekna til að sitja á peningunum heldur til að hafa áhrif og breyta heiminum, á sama tíma mun ég auðvitað láta drauma mína rætast.“
Sigrún býr með eiginmanni sínum Martin Uetz rétt fyrir utan Zürich í Sviss og kann því vel að vera með eigin fyrirtæki og þannig stjórna því sem hún gerir daglega.
„Við eigum að finna tilgang okkar og finna út hvernig við getum lifað af því að lifa okkar tilgang. Þetta hljómar betur á ensku með orðum Oprah: „You've got to follow your passion. You've got to figure out what you love, who you really are and have the courage to do that. I believe the only courage anybody ever needs is the courage to follow your own dream.“
Ef Sigrún ætti eina ósk í dag þá væri það helst ósk um jafnrétti.
„Konur verða að hugsa stærra. Of margar konur sætta sig við litlar tekjur og lítil fyrirtæki. Fleiri og fleiri konur stofna fyrirtæki í dag en þau eru lítil og oft svo lítil að konur hafa ekki almennilegar tekjur af þeim og því skapast heldur engar eignir. Margar konur halda að stærra fyrirtæki sé meiri vinna en því er einmitt öfugt farið. Eftir því sem fyrirtæki mitt stækkar minnkar vinnan mín. Ég get ráðið fólk til að gera það sem mér finnst ekki gaman að gera eða vil ekki gera. Stærra fyrirtæki skapar meiri tekjur og þá skapast alvöru verðmæti í formi eigna. Með stærra fyrirtæki hef ég efni á að gera hluti sem ég áður lét mig bara dreyma um. Sem dæmi borgaði ég á síðasta ári niður 10 milljóna króna íbúðalán af íbúð sem ég keypti fyrir 19 árum. Ég borgaði niður 10 milljóna króna námslán og keypti nýja íbúð. Á sama tíma er að ég gefa til baka og hjálpa konum sem lentu í erfiðleikum vegna kórónuveirunnar. Það er hægt að byggja upp eignir og hjálpa öðrum í leiðinni, en bara ef konur hugsa stærra.“
Hún segir mikilvægt að leggja áherslu á tekjurnar, áður en farið er í mikinn kostnað og að gott sé að fá viðskiptavininn til að fjárfesta áður en farið er í viðskiptaþróun.
Tímakaup hennar sem viðskiptaráðgjafi gefur til kynna velgengni hennar, en sem stendur kostar klukkustund með henni 2.500 bandaríkjadali.
Í janúar á þessu ári seldi hún tæplega fimm hundruð konum og nokkrum körlum SOMBA (Sigrun's Online MBA) netnámskeiðið sitt og bjó þannig til tæplega 150 milljónir íslenskra króna í tekjur. Nú er námskeiðið rekið af teyminu hennar á meðan hún skipuleggur næstu markaðsherferð.
Tilgangur hennar er að valdefla aðrar konur til að láta drauma sína rætast í gegnum fyrirtækjarekstur og ná þannig fram meira jafnrétti. Enda segir hún ekkert vit í því að vinna við eitthvað sem ekki er hægt að lifa almennilega á.
Hún segir að í fyrsta skiptið sem hún bjó til mikla peninga hafi hún fengið samviskubit sem hún skoðaði með ráðgjafa og komst yfir. Í dag á hún skilið að eiga fullt af peningum enda kostar heilmikið að breyta heiminum. Hún er hamingjusamlega gift og klæðist alltaf rauðu. En svona hefur lífið hennar Sigrúnar ekki alltaf verið.
„Ég var alin upp við að trúa á mig og fékk aldrei á tilfinninguna að ég gæti ekki gert eitthvað. Ég hef alltaf verið námfús og sem dæmi um það er norðlenski hreimurinn sem ég tileinkaði mér á leikskólanum. Ég tók þennan hreim upp frá leikskólakennara sem ég kunni að meta og var að norðan. Ég hef eins alltaf elskað sögur og sagði ég sjálfri mér sögur þegar ég var stelpa. Í raun var ég búin að ákveða að ég ætlaði að verða rithöfundur um leið og sagan mín sem ég skrifaði í sex ára bekk var valin í upplestur í Ríkisútvarpinu á sínum tíma. Mér snerist þó fljótt hugur þegar ég heyrði af því að fáir rithöfundar gætu lifað af tekjunum sínum. Þá ákvað ég að verða kennari, þar til kennaraverkfallið skall á og ég uppgötvaði að kennarar væru með mjög lág laun.“
Í grunnskóla elskaði Sigrún einnig að teikna, svo hún tók upp á því að teikna falleg hús fyrir samnemendur sína. Þau voru ekki af verri endanum; flest voru með sundlaugum og sum með hestabúgörðum ef því var að skipta.
En af hverju velur Sigrún að hugsa svona stórt?
„Ég valdi að fara í Menntaskólann í Reykjavík. Á þessum tíma gekk ég í fatnaði sem ég saumaði sjálf. Mig langaði að læra að sníða eins og sérfræðingur og skráði mig því í námskeið hjá móður Sævars Karls. Þetta námskeið breytti lífi mínu. Við vorum átta talsins og allt konur komnar yfir fertugt að mér undanskilinni sem var sextán ára. Námskeiðið var kvöldnámskeið sem stóð yfir í átta vikur og ræddu konurnar einlægt um líf sitt og tilgang. Það sem þær áttu sameiginlegt var að þær höfðu allar fórnað lífinu fyrir drauma eiginmanna sinna og barna. Ég kom mjög reið út af þessu námskeiði. Ég var ekki reið út í konurnar sjálfar heldur samfélagið. Af hverju skiptu draumar karla meira máli en draumar kvenna? Það var á þessum tímapunkti í lífinu sem ég ákvað að eignast ekki börn og ég hef staðið við það. Í raun var ég svo reið að ég leyfði ekki einu sinni karlmönnum að halda hurðum opnum fyrir mig. Þetta tímabil stóð yfir í nokkur ár og ég man eftir því að hafa verið boðið að ganga í gegnum dyraop, en að hafa afþakkað pent fyrir og opnað mínar dyr sjálf.“
Allt frá því Sigrún fór á sníðanámskeiðið ákvað hún að verða hreyfiafl fyrir aðrar konur í lífinu. Það tók hana stóran hluta af lífinu að komast að því hvernig hún gæti gert það, en í sjö ár; eða allt frá stofnun Sigrun.com hefur hún leitt konur áfram í frumskógi nýsköpunar.
Sigrún segir leiðina sem virkar vera hluti sem hún gerði eftir margar tilraunir af einhverju sem ekki gekk upp. Hún segir að þó fólk hafi áratuga reynslu og mikla menntun þá sé allt öðruvísi að beisla hæfileikana sem búa innra með okkur og laða til sín viðskiptavini sem eru tilbúnir að kaupa það. Hún segir að þó að það sé auðvitað gott að kunna að gera viðskiptaáætlanir og markaðssetningu, þá sé algjör óþarfi að fjárfesta of mikið í slíkri þekkingu áður en þú veist hvað fólk vill kaupa af þér. Þegar viðskiptavinirnir mæta og kaupa, sé góður tími til að búa til vöruna.
„Ég laða fólk til mín í gegnum netið. Ef fólki líkar vel við mig þá getur það unnið með mér, annars finnur það einhvern annan að vinna með sem hentar því betur. Ég hef gert yfir fjögur hundruð hlaðvarpsþætti og mörg hundruð vefkynningar og deili því eigin reynslu af því sem virkar í stað þess að vísa í dæmi sem aðrir mæla með að gera.“
Sigrún hefur fjölhæfa reynslu sem stjórnandi í fyrirtækjum annarra. Hún lærði upprunalega arkitektúr í Þýskalandi, og starfaði síðan við tölvunarfræðideild Háskólans í Karlsruhe áður en henni var boðið að koma til Sviss og læra tölvutengdan arkitektúr. Það var þar sem hún fékk fyrst brennandi áhuga á upplýsingatækni.
Árið 2000 ákvað Sigrún að hún vildi koma heim aftur og eftir nokkur atvinnutilboð fékk hún starf hjá Landmat. Hún missti það starf árið 2002 og fór þá á þriggja mánaða námskeið hjá FrumkvöðlaAuði.
Á þessum tíma var systir Sigrúnar að starfa fyrir upplýsingafyrirtækið Innn og réð Sigrún sig þangað sem ráðgjafa í vefmálum.
„Innn var með góðan viðskiptavinahóp og varð ég fljótt verkefnastjóri yfir sölumálum þeirra. Eftir ár í starfi var Innn selt, en það var eitt af þrjátíu fyrirtækjum sem Jón Ólafsson seldi á Íslandi á sínum tíma. Ég vissi lítið stöðuna á fyrirtækinu þá, en ég og systir mín höfðum haldið utan um öll sölumál um tíma, þar sem framkvæmdastjórinn var í hlutastarfi.
Eftir að hafa rætt við nokkra aðila, þar á meðal fjölskylduna mína, ákvað ég að reyna að fá starf sem framkvæmdastjóri. Ég hafði samband við Guðrúnu Tinnu Ólafsdóttur sem hafði verið nágranni minn í æsku og spurði hana hvort hún vissi eitthvað hver myndi taka við fyrirtækinu. Til að gera langa sögu stutta þá gerði ég tveggja síðna minnisblað um stöðuna og framtíðarsýn, hitti Pálma Haraldsson á kaffihúsi og var síðan ráðin í starfið án þess að hafa menntun eða reynslu af stjórnun fyrirtækja.“
Þegar Sigrún var orðin framkvæmdastjóri Innn komst hún að því að fyrirtækið skuldaði margar milljónir í lífeyrissjóði og var í raun og veru með skuldahala víða.
„Ég var ekki ráðin í starfið fyrir hæfni mína í viðskiptum og bókhaldi, heldur fyrir áhuga á starfinu og vilja til að snúa rekstrinum við. Ég ákvað að taka bókhaldsmöppurnar með mér heim og sat síðan á kvöldin og fletti í gegnum reikningana. Þarna hófst nám mitt í bókhaldi. Ég sá einingar innan fyrirtækisins sem ég vildi selja og síðan gat ég innleyst allskonar inneignarnótur og þannig fengið peninga til að borga öllum þeim sem við skulduðum. Mér hefur alltaf þótt áhugavert að finna falda fjársjóði og tók það mig ellefu mánuði að snúa rekstrinum við.“
Á þessum tíma var Sigrún einnig Dale Carnegie-kennari og á einum slíkum kvöldfundi fær Sigrún símtal hvort hún geti tekið við sem forstjóri Tæknivals.
„Þetta var þá fjórða stærsta tölvufyrirtæki landsins, með 73 starfsmenn og töluvert meira tap í rekstri. Ég sagði já og sé ekki eftir því í dag, en ég var ekki með nógu mikinn stuðning né reynslu til að geta klárað það verkefni eins og ég vildi. Eigendur höfðu gefist upp á fyrirtækinu og fóru hlutirnir ekki eins og ég hefði viljað hafa þá.“
Hvaða áhrif hafði þetta á þig?
„Ég sé ekki eftir neinu, enda geri ég alltaf mitt besta í öllu. Ég fékk mjög mikla reynslu í innkaupastjórnun, lagerhaldi og samningagerð. Í raun hef ég sjaldan lært jafnmikið í lífinu. Ég var 33 ára á þessum tíma og ekki með mikla reynslu en ég er með gott innsæi gagnvart viðskiptum. Mér fannst sem dæmi allt of mikið á lager hjá okkur og fór ég því og hlóð niður ársreikningum hjá samkeppnisaðilum okkar. Þegar ég skoðaði lagerstöðu þeirra þá sá ég að við vorum ekki að standa okkur vel á þessu sviði. Ég ákvað þá að lesa mér til um lagerstjórnun og lærði um ABC-regluna sem segir að birgðahald eigi að vera ólíkt eftir vöruflokkum. Sumar vörur köllum við A og þær þurfa að vera til á lager. Aðrar vörur köllum við B og þær seljast hægar. Síðan eru til vörur C sem eru pantaðar eftir eftirspurn. Þær vörur eru ekki til á lager. Ég er mjög hliðholl og fer ekki frá hálfkláruðu verki. Það kom því aldrei til greina að segja upp og fara. Reksturinn var mjög erfiður og niðurstaðan var að selja fyrirtækið til samkeppnisaðila. Mínir yfirmenn vildu að ég setti allan minn fókus aftur á Innn.“
Sigrún viðurkennir að það hafi verið mjög erfitt að fara aftur í að stýra minna fyrirtæki, en að hún hafi þá valið að fara í MBA-nám sem fyrirtækið myndi styrkja hana með.
„Ég leitaði á netinu að besta MBA-námi í Evrópu, sem var á þeim tíma kennt í London Business School og skráði mig í það.“
Sigrún segir ekki einfalt að stíga fram í eigin nafni. Það viðurkennir hún fúslega sem og að alls konar hlutir hafi gerst á ferlinum hennar.
„Ég hef verið rekin, þrátt fyrir að vera að skila mínu og með góðar rekstrartölur. Í mínu tilviki voru stjórnendur ekki á minni línu og ekki með sömu gildi og ég og því gekk þetta ekki upp.“
Hvernig finnst þér að vera rekin?
„Mér finnst bara frábært að vera rekin. Það hefur gerst nokkrum sinnum og var ekki erfitt. Ég hef mín gildi og þau ganga ekki alls staðar. Ég var atvinnulaus með sex mánaða uppsagnarsamning þegar ég flutti til London á sínum tíma og gat þá einbeitt mér að lokaverkefni mínu í MBA-náminu. Ég notaði tækifærið og fór á Tony Robbins-ráðstefnu í febrúar árið 2008 sem hafði mikil áhrif á mig og þar kynntist ég manninum mínum. Það hefði sem dæmi aldrei gerst hefði ég ekki verið rekin.“
Hvað með ástina?
,,Ég er sambandskona og vil vera í sambandi og kynntist manninum mínum, Martin Uetz, í London. Ég hafði verið ein í nokkur ár og settist hjá honum og móður hans á námskeiðinu hjá Robbins og okkur kom strax vel saman. Ég skráði mig í kjölfarið á fleiri námskeið með Tony Robbins og hann gerði það líka. Svo við hittumst oft áður en við ákváðum að fara í samband. Robbins talaði um sex meginþarfir manneskjunnar og var ástin ein þeirra. Ég hafði ekki fjárfest í ástinni eins vel og ég vildi gera. Þannig að þegar ég útskrifaðist með MBA-gráðuna mína og mér var boðin staða sem forstjóri Nissan í Svíþjóð, þá ákvað ég að flytja heldur til Sviss og fjárfesta í okkar lífi saman. Ég vildi ekki fara lengra inn í lífið án þess að gefa ástinni aðeins meiri séns.
Maðurinn minn var í góðri stöðu hjá Cisco Systems og studdi mig vel fyrstu sex mánuðina í Sviss. Mér fannst þetta erfitt í fyrstu en ég gefst ekki auðveldlega upp. Ég vildi gera mitt besta og sjá hvert það myndi leiða mig. Ég fór að vinna fyrir sænska konu sem var gift austurrískum manni, en varð svo veik og upplifði líkamann minn segja nei. Ég gat ekki unnið í sjö mánuði og var með mikla verki í bakinu og í höfðinu. Ég notaði tímann á meðan ég var veik og keypti mér allskonar netnámskeið og lærði fullt af nýjum hlutum.“
Sigrún segir að hún hafi nokkurn veginn náð sér að fullu en að hún geti nú skilið fólk sem upplifir erfiðleika í kjölfar þess að veikjast í vinnu.
,,Ég hafði aldrei lent í einelti í skóla en ég lenti í einelti í vinnu vegna veikindanna. Þá fór ég í einskonar tilvistarkreppu og fékk tíma til að hugsa hvað mig langaði að gera við restina af lífinu. Ég vissi að ég væri góð í alls konar en var ekki að koma auga á fjársjóðinn innra með mér heldur var meira að leita að hugmyndinni í einhverju öðru.“
Sigrún og maðurinn hennar lifa góðu lífi í dag, þau búa bæði á Íslandi og í Sviss og geta ferðast á milli landa og stjórnað tímanum sínum og lífinu sjálf.
,,Tilvistarkreppan varði í átján mánuði. Það var í lok ársins 2013 þegar ég var alltaf að vesenast í heimasíðunni minni. Ég hélt áfram að skipta um þema, vildi gera vefsíðuna svo flotta en var svo með engar upplýsingar á vefnum um hvernig væri hægt að vinna með mér.
Þá lærði ég að stundum þarf maður að byrja áður en maður upplifir sig tilbúinn. Í janúar árið 2014 var ég ennþá að henda „spagettí á vegginn“; eða að gera allskonar hluti sem virkuðu misvel. Það var samt ýmislegt sem ég gerði sem var áhugavert, sem dæmi að aðstoða fólk í allskonar Facebook-hópum með hluti sem ég kunni að leysa. Það er án efa ástæðan fyrir því að vel gekk fyrir mig að safna netföngum og að fólk þekkti mig þegar ég fór að bjóða upp á viðskiptaráðgjöf. Ég bjó loks til hnapp á heimasíðunni minni þar sem ég bauð upp á klukkustundar ráðgjöf hjá mér fyrir 180 dollara.“
Í dag er Sigrún svo vinsæl að ekki er hægt að bóka tíma hjá henni. Síðasta gjaldið sem hún tók fyrir klukkustundina sína var 2.500 dollarar. Sigrún segir hlutina eins og þeir eru og er fúsari en margir aðrir að deila velgengni sinni með öðrum.
Hvernig fórstu að því að auka virði þitt svona hratt?
„Eftirspurnin eftir mér ræður gjaldinu og er verðið á klukkustund í dag hjá mér þannig að það sýnir að ég hef ekki áhuga á að bjóða upp á einstaklingsráðgjöf. Mér fannst rosalega erfitt að ákveða verðið fyrst, því ég vissi ekki hvað þekkingin mín var mikils virði fyrir annað fólk. En það voru nokkrar konur sem keyptu af mér tíma fyrst og ein þeirra sagði mér að hún hefði keypt ráðgjöf hjá nokkrum aðilum á þessum tíma og að ráðin mín væru þau bestu en að ég væri alltof ódýr. Þá hækkaði ég verðið í 350 dollara og síðan hækkaði verðið smátt og smátt eftir eftirspurn.“
Sigrún segir mikilvægt að mæta fólki þar sem það er og að fólk fái meira út úr því að vinna í hópum.
„Á netnámskeiðunum mínum er ég að bjóða fólki að vera í hópi með fleirum sem eru að gera það sama og það virkar miklu betur en að vinna einn og óstuddur. Þegar ég fór af stað með netnámskeiðin mín þá var ég búin að safna 1.500 nöfnum á netfangalista en tekjurnar voru ekki í samræmi við vinnuna fyrir vörumerkið mitt. Í dag vinn ég öðruvísi. Ég bý ekki til nýtt netnámskeið fyrr en ég hef selt inn á það fyrst. En áður en meginþorri tekna minna kom frá netnámskeiðum þá bauð ég fyrst upp á einstaklingsþjálfun með ráðgjafarpökkum og þegar ég var fullbókuð þá fór ég að bjóða upp á hópnámskeið og síðan komu netnámskeiðin til að geta hjálpað enn fleirum á sama tíma.“
Sigrún segir sérfræðinga þurfa aðstoð við að koma sér á framfæri. Eins þurfi fólk, sérstaklega konur, oft stuðning við að ganga vel.
„Ég sem dæmi hægði verulega á mér eftir fyrstu stóru söluna mína, því einhvers staðar í undirvitund minni var grafin sú hugmynd að það væri einungis vont fólk sem ætti mikið af peningum. Ég fór aðeins dýpra ofan í það og fann að þetta var bara lítil stelpa sem ég þurfti að tala við. Að sjálfsögðu eru peningar hvorki góðir né vondir. Ef þú ert góð manneskja þá ýkja peningar það upp í þér. Ef þú ert vond, þá geta peningar svo magnað það. Eitt er víst að við konur eigum að geta sett á laggirnar draumafyrirtæki sem afla góðra tekna.
Eina leiðin til að ná algjöru jafnrétti er að konur afli tekna á við karla. Þær verða að setja sig í fyrsta sæti og láta drauma sína rætast. Það eru ekki síst draumar kvenna sem eru með góða hugmynd sem breyta heiminum til hins betra. Saman getum við stuðlað að meira jafnrétti fyrir allar konur.“