Pistlar:

"Þú matt þetta EKKI.!" Aðstoðakonan mín, sem öllu jöfnu stjórnar mér nokkuð vel og vandlega horfði á mig með hneyslun. Ég leit undrandi upp úr tölvunni og kváði. Upphófst þá lesturinn, "sko af því að þú ert orðin einheyp þá mátt þú ekki senda karlmanni vinabeiðni á facebook!" Ég varð enn meira hissa og fór að afsaka mig og sagði að ég yrði að boða hann á fund og ég vissi ekki netfangið og að ég væri alls, alls ekki að með annað í huga en bara einn lítinn viðskiptafund.

Ég var að reyna að ná í mann nokkru seinna og biðja hann um að hitta mig í hádeginu vegna bókar sem ég var að skrifa. Ég sendi honum tölvupóst eins og ég geri en hann svaraði seint og illa. Ég kvartaði við einhvern um að maður í hans stöðu leyfði sér að svara ekki. Ekki stóð á svarinu "Hann heldur að þú sért að reyna við sig". Ég missti næstum tyggjó-ið út úr mér. Hvað! Má nú ekki bjóða manni í löns öðruvísi en hann haldi að ég ætli að svipta hann fötum?

Æskuvinkona mín horfði á mig með áhyggjusvip nokkru síðar. Hún sagðist aðspurð hafa svo miklar áhyggjur af mér. Ég hélt kannski að það væri af því ég ætti svo bágt. "Þú átt ekki séns á þessum nýju miðlum." Ég sagði henni að ég væri bara nokkuð vel gefin, að mínu mati. "Nei, þú fattar aldrei neitt". Ég minnti hana á að ég kenndi meðal annars um samskipti en hún bara hristi hausinn og sagði "en það er ekki á netinu." Þar gilda allt aðrar reglur, svo bætti hún við "þú verður að setja selfíes inn og líta vel út." Þá lærði ég um filtera.

"Ertu ekki á Tinder?" Spyrja allir - ég er að meina ALLIR. Ég sem er skömmuð fyrir að tala við karlmenn svona almennt, nema pabba, bróður minn og son (smá ýkjur) . En ég held að það sé alla vega löglegasti vettvangurinn þar eru alla vega umferðareglurnar skýrar og mér skilst að það sé best að taka selfíe ofan frá :-).