Pistlar:

 Leikur að orðum um tilhneiginguna til að hafa of mikið að gera.

Flestir kannast við enska orðið multitasking sem hefur verið þýtt á íslensku að fjölvinna. Það hefur löngum þótt agalega fínt að vera múltítaskari. Geta haldið mörgum boltum á lofti í einu – með mörg járn í eldinum. Rannsóknir sýna hins vegar að gæði vinnunnar sem unnin er með því að fjölvinna eru lakari en þegar við einbeitum okkur að einu í einu auk þess sem að hlutirnir taka lengri tíma en ella. Við teljum okkur því vera að vinna vel og spara tíma þegar við gerum fleira en eitt í einu en erum í raun réttri að hinu gagnstæða. Sjá fyrri pistil um mikilvægi þess að gera eitt í einu.

Nýverið rakst ég á orð í tímariti sem er náskylt orðinu að múltítaska. Orðið er faulty-tasking sem gæti útlagst á íslensku að feilvinna. Skilgreiningin á orðinu er „að taka að sér of mörg verkefni svo það verður nánast ómögulegt að ljúka þeim öllum vel (eða ljúka þeim yfirhöfuð)“. Þannig getur sú tilhneiging að fjölvinna hæglega orðið að feilvinnu.

Það er því ekki nóg að gæta þess að gera einungis eitt í einu, við verðum líka að gæta þess að hafa ekki of mörg járn í eldinum. Þá skiptir forgangsröðun miklu máli auk þess að vera með væntingar þeirra sem eiga hagsmuna eiga að gæta á hreinu varaðandi skilafresti og gæði verkefna svo fátt eitt sé talið.

Svo næst þegar þú ert beðin(n) um að taka að þér enn eitt verkefnið spurðu þig þá hvort þetta verkefni gæti orsakað feilvinnu af þinni hálfu.