Kona hefur áhyggjur af sambandi eiginmanns hennar við dóttur þeirra. Segir hún að þau talist ekki við og hún viti ekki hvað hún geti gert til að bæta ástandið. Leitar hún því ráða hjá sérfræðingi.
Við eigum þrjú uppkomin börn, eina dóttur og tvo syni. Strákarnir hafa aldrei verið vandamál en gremja dóttur okkar hefur myndað gjá okkar á milli. Í fyrra sendi hún föður sínum tölvupóst þar sem hún sakaði hann um vanrækslu og lýsti æsku sinni sem ömurlegri. Hann svaraði henni með því að gagnrýna hana fyrir að vera erfiða, þrætugjarna og dramatíska.
Eftir á að hyggja geri ég mér grein fyrir því að henni fannst hún vanrækt miðað við bræður sína. Ég þurfti að takast á við ábyrgðina sem felst í því að ala upp þrjú börn á svipuðum aldri, stjórna nokkur flutningum og sjá um aldraðan ættingja. Dóttur minni var ekki alltaf veitt sú athygli sem hún átti skilið. Hún sýndi uppreisnargjarna hegðun og manninn minn skorti þolinmæði fyrir athyglissýki hennar.
Ég ákvað að hafa frumkvæði að því að heimsækja hana. Ég viðurkenndi mistök okkar í uppvexti hennar og viðurkenndi að við settum bræður hennar í forgang. Ég baðst innilega afsökunar og viðurkenndi sjónarmið hennar. Síðan þá hefur samband okkar batnað til muna. Ég heimsæki hana reglulega og aðstoða hana með barnið hennar. Hún er ánægðari en nokkru sinni fyrr. Gremja hennar í minn garð er að mestu horfin og hún viðurkennir að ég gerði mitt besta sem foreldri og ber ekki ábyrgð á hegðun föður hennar.
Hún neitar að leyfa föður sínum að koma í heimsókn og eiginmaður hennar styður þá ákvörðun. Um jólin sá ég vonarglætu, þegar þau gistu hjá okkur, en því miður kom reiði mannsins míns aftur upp á yfirborðið. Hann sagðist engan áhuga hafa á að halda sambandinu við hana ef hann væri óvelkominn á heimili þeirra.
Hvað get ég gert til að bæta þessa átakanlegu stöðu? Það hryggir mig að barnið þeirra skuli vaxa úr grasi án þess að þekkja afa sinn.
Svar sérfræðingsins:
Ég held að dóttir þín sé ekki vandamálið, heldur eiginmaður þinn. Hann viðurkennir ekki upplifun hennar. Hann vill frekar hafa rétt fyrir sér en að sættast við hana. Til að verja sig frá áhrifum hans eða skapi, hefur hún dregið sig frá honum og gæti það verið besti kosturinn fyrir hana. Með því að koma óánægju sinni á framfæri með skriflegum hætti hefur hún gefið honum tækifæri til sátta. Tækifæri sem þú hefur tekið opnum örmum og uppskorið eftir því. Hann á þó enn eftir að grípa það.
Þú hlustaðir og sást hlutina frá hennar sjónarhorni. Þú hefur viðurkennt mistök þín. Að biðjast afsökunar á skaða sem við kunnum að hafa valdið er betri leið en að afneita reynslu hins aðilans eða reyna að réttlæta hegðun okkar. Þú hefur litið á uppeldi dóttur þinnar frá sjónarhóli hennar og gerir það sem þú veist að þú getur til að laga sambandið við hana. Þú getur samt gert aðeins meira. Ég held að þú leyfir enn ómeðvitað áhrifum mannsins þíns að hafa áhrif á þig, sem gæti haft áhrif á hvernig þú kemur fram við hana.
Í fyrsta lagi þarftu að hætta að hugsa um hana sem vandamál. Hún er ekki vandamálið. Gremja hennar er réttmæt því hún fékk ekki sama uppeldi og bræður hennar. Kannski var það vegna þess að maðurinn þinn metur stráka meira en stelpur? Ég velti því fyrir mér hvort dóttir þín hafi verið blóraböggull fjölskyldunnar, þar sem þú lýsir því að synir þínir hafi aldrei verið vandamál. Ég velti því fyrir mér hvort dóttir þín hafi fengið á sig sökina sem fjölskylduvandamálið.
Þú lýsir henni sem athyglissjúkri. Börn grípa til þessa þegar þau fá ekki næga athygli eða þegar þeim finnst systkini sín dáð en þau ekki. Öll hegðun er ákveðið form af samskiptum. Börn búa ekki alltaf yfir orðræðuhæfileikum til að segja hvernig þeim líður og hvað þau þurfa. Óþægileg hegðun verður því stundum eina leiðin þeirra til að tjá óhamingju sína. Núna hefur hún öðlast slíka orðræðuhæfileika en samt vill maðurinn þinn ekki hlusta.
Ég geri ráð fyrir því að þér líði eins og þú sért föst á milli tveggja einstaklinga sem þú elskar. Annar hefur sýnt sveigjanleika og vilja til að ná sáttum. Hinum er aðeins annt um að hafa rétt fyrir sér og réttlætir það með nafngiftum og að missa stjórn á skapi sínu. Ef ástandið á að batna verður þú að komast úr þessari ósveigjanlegu stöðu yfir í mun sveigjanlegri.
Ég fæ það á tilfinninguna að þú sættir þig við ósveigjanleika mannsins þíns og virðist halda að dóttir þín eigi að vera sú sem láti undan með því að bjóða honum í heimsókn. Hann hefur hins vegar val um það að láta af þrjóskunni.
Það gleður mig að dóttir þín lifir góðu lífi og að þú getir verið hluti af því. Það er val eiginmanns þíns að viðurkenna ekki að hegðun hans gagnvart henni sé kveikjan að hegðun hennar gagnvart honum. Hann mun annað hvort viðurkenna það eða afneita því. Ekki láta það trufla sambandið þitt við hana.