Theodor Franc­is Birg­is­son klín­ísk­ur fé­lags­ráðgjafi og fjöl­skylduráðgjafi hjá Lausn­inni svar­ar spurn­ing­um les­enda Smart­lands. Hér fær hann spurn­ingu frá konu sem hef­ur óskað eft­ir skilnaði við eig­in­mann sinn en hann er ekki á sömu skoðun.

Sæll og blessaður.

Ég og maður­inn minn höf­um gengið í gegn­um langt og erfitt tíma­bil og nú er ég ákveðin í að skilja. Ég hef rætt það við hann margoft í marga mánuði að ég vilji skilja og að við ætt­um að fara að ganga frá okk­ar mál­um. Ég setti „dead- line“ í janú­ar en nú er kom­inn júní og ekk­ert mjak­ast. Hann neit­ar að horf­ast í augu við þetta og taka næstu skref. Svo á hann það til að detta í þung­lyndi, segj­ast ætla að láta sig hverfa eða saka mig um að vera hræðileg móðir að sundra fjöl­skyld­unni. Ég er hins veg­ar öll að vilja gerð með að skipta eig­um og vil endi­lega að þetta endi á vina­leg­um nót­um. Hvað get ég gert til þess að ég fái að halda áfram með lífið án þess þó að þurfa að grípa til þess að verða al­ger tík? Er ein­hver leið til þess að meðhöndla mál­in mjúk­lega?

Kveðja, BN

Sæl og blessuð og takk fyr­ir þessa spurn­ingu.

Skilnaður er alltaf ákveðin brot­lend­ing og það er aldrei sárs­auka­laust að brot­lenda en það er samt hægt að gera það án þess að „farþegar og áhöfn“ vél­ar­inn­ar skaðist stór­lega. Til þess þarf hins veg­ar gagn­kvæm­an vilja og ein­læg sam­töl. Í ykk­ar til­felli tel ég að aðkoma fagaðila sé nauðsyn­leg. Það er mjög lík­legt að hann heyri ekki þínar rök­semd­ar­færsl­ur og eins lík­legt að þú þú heyr­ir ekki hans sjón­ar­mið.

Þið þurfið því að ná að heyra í hvort örðu og sjá sjón­ar­horn hvors ann­ars. Þrátt fyr­ir að skilnaðir séu oft­ast mjög sárs­auka­full­ir þá er til mjög gott líf eft­ir skilnað og stund­um er skilnaður besta leiðin fyr­ir fólk.

Það eru til góðar aka­demísk­ar rann­sókn­ir sem sýna að það er ekki gott fyr­ir börn að al­ast upp í fjöl­skyldu þar sem for­eldr­ar eru í ít­rekuðum átök­um. Í sum­um til­fell­um er hrein­lega betra fyr­ir börn­in að for­eldr­ar skilji og nái hvort fyr­ir sig að búa til ánægju­legra líf. Ef þú ert ákveðin í að slíta sam­band­inu þá hef­ur þú full­kom­inn rétt á því og þó að það sért þú sem biður um skilnað þá er ástand sam­bands­ins ekki minna á hans ábyrgð en þinni. Það ert því ekki þú sem ert að sundra fjöl­skyld­unni held­ur þið. Það er oft mjög erfitt fyr­ir þann sem ekki vill skilnað að sætta sig við þá hug­mynd að ástandið sé líka sér að kenna. Oft­ast finnst fólki best að geta kennt ein­hverj­um öðrum um stöðuna en sári sann­leik­ur­inn er að ábyrgðin er ykk­ar beggja. Gangi þér vel með þetta erfiða verk­efni.

Kveðja,

Theodor

Ligg­ur þér eitt­hvað á hjarta? Þú get­ur sent Theodor spurn­ingu HÉR.

Tengd­ar frétt­ir

Theodor Franc­is Birg­is­son

Brotið traust í sam­bönd­um

• Á sam­band framtíð ef hann vill eign­ast barn en ekki hún?
• Hvað er til ráða ef skilnaðarbarnið vill ekki vera viku og viku?
• Er hægt að stoppa illt um­tal maka ná­kom­ins aðila?
• Er ráðlagt að fara með fyrr­ver­andi í frí með börn­in?

» Fleiri tengd­ar frétt­ir

Theodor Franc­is Birg­is­son klín­ísk­ur fé­lags­ráðgjafi

Stjúp­móðir í vanda því kærast­inn vill fara með öll börn­in í frí

• Er eðli­legt að kærast­inn þurfi alltaf að vita hvar hún er?
• Hvernig eiga mömm­ur að haga sér í út­skrift­ar­veisl­um?
• Byrjaði með 20 árum eldri manni og er á böm­mer því hann er orðinn svo gam­all
• Íslensk hjón á barmi skilnaðar því hún þráir Teneri­fe en hann vill borga inn á lánið

» Fleiri tengd­ar frétt­ir

• Blogga um frétt