Kara Guðmundsdóttir hnefaleikakona ársins, fyrrum meðlimur í kokkalandsliðinu og sálfræðinemi hefur verið í bata frá fíknisjúkdómi í rúmlega sex ár. Hún er nýjasti viðmælandi í hlaðvarpinu, Það er von.

Í þættinum segir hún frá því hvernig hún byrjaði ung í neyslu á hugbreytandi efnum þar sem hún tók pönkið alla leið. Aðspurð segist hún vera nýbúin í sjálfsvinnu sem snýr að því hvað varð til þess að hún hafi leitað í neyslu á sínum tíma.

„Ég á tvö yngri systkini og foreldrar mínir voru ekki saman, ég upplifði mig alltaf útundan þó það væri ekki þannig,“ segir Kara. 

Kara útskýrir hvernig hún hafi ekki átt samleið með samnemendum sínum og jafnöldrum í grunnskóla enda farin að nota hugbreytandi efni og mikill pönkari með stóra og litríka hanakamba. 

„Ég byrjaði að hanga á Hlemmi og eignaðist þar félagsskap þar sem ég var samþykkt. Ég tók strætó þangað og hitti þar nýju familíuna mína,“ segir hún. 

Kara talar um að hafa verið yngst í þeim hópi og þar tilheyrði hún hópi fólks sem bjó á götunni og neyslan þróaðist hratt á þessum tíma.

„Ég man allt í tímabilum en man ekki röðina. Það er erfitt að tala um þetta en ég fór í sprautuneyslu.“

Pabbi hennar gerði henni tilboð um tvítugt, bauð henni á námskeið til Amsterdam, hún þurfti aðeins að gefa námskeiðinu séns í einn dag og ef það væri ömurlegt mætti hún gera það sem hún vildi restina af ferðinni. Kara segir að það hafi vaknað einhver von hjá henni í þessari ferð og tengingin við pabba hennar hafi verið góð.

„Ég næ að tengjast pabba, ekki bara hann að skamma mig eða leita að mér.“

Eftir þetta hóf Kara nýja vegferð, byrjaði í kokkanámi og reyndi að vera edrú, fyrsta árið gekk illa en eftir það sneri hún blaðinu við og hefur náð ótrúlegum árangri og unnið mörg verðlaun á stórmótum. 

Þegar Kara ákvað að verða edrú lét hún sig hverfa úr neysluheiminum og flutti til mömmu sinnar.

„Ég vann, svaf og æfði box. Ég hitti stelpu sem var með mér í neyslu þremur árum seinna og hún sagði mér að fólk hafi haldið að ég hefði bara dáið, það segir ýmislegt um það hvernig staðan var.“

Kara talar um að neysla sé aldrei ævintýri, undirheimarnir séu ljótir, hún hafi upplifað mörg áföll og sé enn að vinna mikla sjálfsvinnu sem hvergi nærri sé lokið.

„Ég fór mína leið í þessu og ef ég hefði ekki haft boxið væri ég líklega ekki hér í dag,“ segir hún. 

Umræðan fer út í tilfinningar Köru, hún talar um mikla reiði og skömm og á hún enn þann dag í dag erfitt með að opna á þetta og finnst erfitt að skilja hvernig foreldrar hennar tóku henni án allra skilyrða þegar hún ákvað að verða edrú.

„Slæmar upplifanir eða áföll þurfa ekki bara að vera slæmar ef maður tekur atvikin og vinnur úr þeim á heilbrigðan hátt og heldur svo áfram með lífið. Maður getur notað það til góðs og byggt upp karakter.“

Hægt er að hlusta á þáttinn á hlaðvarpsvef mbl.is. 

Tengdar fréttir

Það er von

„Ég var feitur með gleraugu og passaði ekki inn í hópinn þeirra“

• „Ég hef alltaf verið að gera eitthvað sem ég má ekki“
• Fór úr alkóhólísku hjónabandi yfir í að hjálpa fíklum
• Kennir engum um nema sjálfri sér
• Yfirgaf níu mánaða gamla dóttur sína

» Fleiri tengdar fréttir

• Blogga um frétt