Skrautlegt ferðalag endar í Cardiff

Í leikjunum sjö fyrir leikinn við Svartfjallaland á laugardag hafði Ísland ekki unnið einn einasta sigur á útivelli og í raun aðeins gert eitt jafntefli með ofanritaðan í stúkunni. Ég var farinn að hafa áhyggjur af því að ég væri óhappa.

Það er sérstaklega sætt að vinna á útivelli eftir langt ferðalag og á móti stuðningsmönnum hins liðsins. Íslenska liðið sýndi mikinn styrk á afar erfiðum velli. Gæðin töldu að lokum og var sigurinn verðskuldaður.

Leikmenn vöknuðu svo daginn eftir leik og flugu yfir til Cardiff í Wales þar sem úrslitaleikur um annað sæti riðilsins fer fram í dag. Það þarf ekki að koma á óvart að það var rigning í höfuðborginni.

Ferðalagið hefur verið ansi skrautlegt til þessa. Það byrjaði í sólinni í Alicante á Spáni þar sem liðið æfði, næst var það öðruvísi heimur í Austur-Evrópu í Svartfjallalandi þar sem var skítkalt og svo breska rigningin í Cardiff.

Allir áfangastaðirnir hafa sinn sjarma. Podgorica var stórskemmtileg og kom á óvart, Alicante er sígild og það er alltaf fjör að koma við í breskum borgum.

Bakvörðinn má sjá í heild sinni á íþróttasíðum Morgunblaðsins sem kom út í morgun.