Kannski verða tilburðirnir sem nú eru uppi við að stofna svokallaða „ofurdeild“ (hér eftir skrifuð með litlum staf og innan gæsalappa) það besta sem hefur hent fótboltann sem íþrótt í langan tíma.
Þegar tólf risar á brauðfótum ætla að reyna að bjarga eigin skinni eftir gegndarlaust tap vegna kórónuveirunnar undanfarna tólf mánuði með því að sölsa meginþorra sjónvarpstekna af íþróttinni til sín eru góðar líkur á því að hinn almenni áhorfandi, á velli sem í sjónvarpi, segi: Hingað og ekki lengra.
Fótboltinn getur svo auðveldlega þrifist og átt bjarta framtíð án þessara tólf sjóræningjafélaga. Þau geta hins vegar ekki þrifist án fótboltans.
Knattspyrnuforystan í Evrópu þarf að standa í lappirnar næstu daga og vikur, ásamt knattspyrnusamböndunum í stærstu ríkjum Evrópu, og sameinast um að kæfa þessa „ofurdeildartilburði“ í fæðingu. Og senda félögin tólf út í kuldann ef þau ætla að þráast við að halda fyrirætlunum sínum til streitu.
Bakvörðurinn í heild sinni er í Morgunblaðinu í dag